«Ντιεγκίτο, κράτα το κεφάλι σου πάνω από τα σκ…α»: Παγκόσμια συγκίνηση, για τον θεό του ποδοσφαίρου (Εικόνες & Video)

«Ντιεγκίτο, κράτα το κεφάλι σου πάνω από τα σκ…α». Η συμβουλή του θείου του όταν σε ηλικία μόλις 3 ετών είχε πέσει μέσα σε μία ρυπαρή γούρνα, που ζώντας στην απόλυτη φτώχεια η οικογένειά του,  χρησιμοποιούσε για…  τουαλέτα τον ακολούθησε μία ζωή.

Ήταν ένα διαμάντι στη λάσπη, που όταν έβγαινε να ανασάνει μεγαλουργούσε και όταν βυθιζόταν αυτοκαταστρεφόταν, χωρίς τίποτα όμως να θαμπώσει την λάμψη του.

Το ζέσταμα του θεού του ποδοσφαίρου

Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, ο τεράστιος Αργεντινός άσσος, ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου, το θρυλικό 10ρι, που στις 22 Ιουνίου 1986 πέτυχε το ομορφότερο γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου, με τα χρώματα της Αργεντινής ενάντια στην Αγγλία δεν είναι πια μαζί μας.

Diego Maradona est mort à 60 ans (médias argentins) https://t.co/3OkcxRHnqB pic.twitter.com/FI73Y9MFzS

— L’ÉQUIPE (@lequipe) November 25, 2020

Ο κορυφαίος Αργεντινός ποδοσφαιριστής απεβίωσε σε ηλικία 60 ετών, από ανακοπή καρδιάς. Την είδηση επιβεβαίωσε ο δικηγόρος του στo Reuters.

Όπως μετέδωσε η εφημερίδα Clarin το πρωί της Τετάρτης (25/11) ο «Ντιεγκίτο» ένιωσε έντονες ενοχλήσεις το στήθος του ενώ βρισκόταν στο σπίτι του στη συνοικία του Σαν Αντρέ, στην πόλη της Τίγκρε.

Αρκετά ασθενοφόρα έσπευσαν αμέσως στην οικεία του, του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες, αλλά παρά τις προσπάθειες που έγιναν δεν κατέστη δυνατό να κρατηθεί στη ζωή.

BREAKING NEWS: Morre Diego Maradona pic.twitter.com/QiOyPkqWoX

— CNN Brasil (@CNNBrasil) November 25, 2020

Το απόλυτο 10, ο εμβληματικός ποδοσφαιριστής, ο καλύτερος στον κόσμο, έφυγε με το παράπονο, ότι λόγω lockdown, είχε καιρό να δει τους ανθρώπους που λάτρεψε: Τα παιδιά του, τις τρεις κόρες του και τον εγγονό του, που δεν κατάφερε να δει, ούτε στα τελευταία γενέθλιά του, στις 30 Οκτωβρίου, μόλις 26 ημέρες πριν.

Το άλλο παράπονό του, ήταν το γεγονός, ότι δεν είχε περάσει αρκετό χρόνο με την μητέρα του Τότα, όσο ήταν ζωντανή.

Ο αντιστμβατικός μάγος της μπάλας, ο πιο γήινος & ανθρώπινος θεός…

Ήταν ο τύπος που δεν υπολόγιζε να πει τη γνώμη του ακόμη και όταν ήταν απέναντι στον Πάπα ή να μετατρέψει το γκολ με το χέρι του Θεού σε πολιτική απάντηση στην Αγγλία για τα νησιά Φόκλαντ.

Ήταν αντισυμβατικός μέχρι τέλους, σύμβολο αντίστασης, αλλά και ταλαιπωρημένος από τα δικά του λάθη και από κάποιες κακοτυχίες.

Ο εθισμός του στα ναρκωτικά ξεκίνησε από τα παυσίπονα που αναγκάστηκε να πάρει για να αντιμετωπίσει τον πόνο που του προκάλεσε ο «χασάπης του Μπιλμπάο» Αντονι Γκοϊγκοτσέα, όταν αγωνιζόταν ακόμη στη Μπαρτσελόνα.

Η αποχή του από την μπάλα τον οδήγησε σε άλλους σκοτεινούς χώρους.

Ξεκίνησαν τα πάρτι, τα ναρκωτικά και μπήκαν έτσι στη ζωή του, οι επιτήδειοι που βρήκαν το τέλειο θύμα για να προσκολληθούν πάνω του, καθώς ο Ντιέγκο παρότι δυνατός, δεν είχε κανέναν να τον προστατέψει, συμβουλεύοντάς τον όταν τα φώτα που άστραφταν πάνω στην προσωπικότητα και το ταλέντο του, έγιναν αμείλικτα, εκτυφλωτικά…

‘

Ποιος ήταν ο μεγάλος Ντιέγκο, “Ο θεός του ποδοσφαίρου”…

Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα γεννήθηκε στις  30 Οκτωβρίου 1960 και ήταν  ένας από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.

Σε παγκόσμια δημοσκόπηση της FIFA στο Διαδίκτυο ποιος είναι καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών ήρθε πρώτος με 53,60%, ενώ δεύτερος με 18,53% ήρθε ο Πελέ. 

Αντίθετα, στην ψηφοφορία των αναγνωστών του περιοδικού FIFA Magazine και της FIFA “Football family” ο Πελέ έλαβε το 72,75%, ο Αλφρέντο ντι Στέφανο το 9,75% και ο Μαραντόνα το 6%.

Σε ηλικία 15 ετών αγωνίστηκε στους Αρχεντίνος Τζούνιορς ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και έπειτα εντάχθηκε στο δυναμικό της Μπόκα Τζούνιορς.

Όταν η Αργεντινή διοργάνωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 ο Ντιέγκο Μαραντόνα δεν έλαβε μέρος, καθώς ήταν μόνο 18 χρονών, ωστόσο έπαιξε στην εθνική ελπίδων και του δόθηκε η ευκαιρία να εμφανιστεί σε μεγάλη διοργάνωση το 1979 στο Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων στην Ιαπωνία, όπου και κατέκτησε τον τίτλο αυτό για πρώτη φορά στη σταδιοδρομία του.

Μουντιάλ 1982

Στο Μουντιάλ του 1982 στην Ισπανία ο Ντιέγκο, αγωνιζόμενος με την Εθνική ομάδα της Αργεντινής – που το 1978 είχε αναδειχτεί Παγκόσμια Πρωταθλήτρια – έφτασε μέχρι την προημιτελική φάση της διοργάνωσης, όπου αποκλείστηκε από τη Βραζιλία. Έπαιξε και στους πέντε αγώνες της ομάδας του, σκόραρε 2 φορές αλλά δέχτηκε οξύτατη κριτική για την αποβολή του στο τελευταίο ματς με την αντίπαλο Βραζιλία.

Η Μπαρτσελόνα είχε δείξει έντονο ενδιαφέρον για την απόκτησή του και του έκλεισε συμβόλαιο πολύ μεγάλου ύψους.

Ο Μαραντόνα έγινε παίκτης της ομάδας της Καταλωνίας από το 1982 μέχρι το 1985, ωστόσο την περίοδο αυτή η υγεία του κλονίστηκε, και έχοντας αρνητικές εντυπώσεις από την Ισπανία αποφάσισε να φύγει από τη χώρα.

Κατέληξε στην Ιταλία και την Νάπολι, την ομάδα της οποίας με τη συνεισφορά του συνέβαλε να μετατραπεί από μια μικρή ομάδα σε μια από τις πιο αγαπητές τότε στον κόσμο.

Στη Νάπολη λατρεύτηκε σαν θεός αν και οι φήμες για την εξωγηπεδική ζωή του οργίαζαν. Μαζί της κατέκτησε 2 πρωταθλήματα, το Κύπελλο Ιταλίας καθώς και το Κύπελλο UEFA το 1989.

Το 1986 κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Μεξικό με την ομάδα της Αργεντινής.

Μουντιάλ 1990

Τέσσερα χρόνια αργότερα ήταν και πάλι φιναλίστ στον τελικό με τη Δυτική Γερμανία. Ο Ντιέγκο έδειξε και πάλι τη μεγάλη κλάση και τις ηγετικές ικανότητές του ειδικά στον αγώνα εναντίον της Βραζιλίας με μια εκπληκτική ασίστ στον Κλαούντιο Κανίτζια.

Στον ημιτελικό, όπου η Αργεντινή αντιμετώπισε την Ιταλία, στο στάδιο της Νάπολη, οι φίλαθλοι αντί για την εθνική Ιταλίας εμψύχωναν τον Ντιέγκο ο οποίος στο παρελθόν είχε κατακρίνει την αντίθεση του Βορρά της Ιταλίας σε σχέση με το φτωχό Νότο. Όμως στον τελικό η Δ. Γερμανία ήταν υπερπλήρης, ο Κανίτζια τιμωρημένος και έτσι η ομάδα της Αργεντινής περιορίστηκε στη δεύτερη θέση. Παρόλο που η Αργεντινή είχε μείνει με 9 παίχτες χρειάστηκε ένα αμφισβητούμενο πέναλτι στο 84’ για να νικήσει η Γερμανία.

Τα ωραιότερα γκολ στον κόσμο

Τα γκολ του εναντίον της Αγγλίας και του Βελγίου, η ασίστ στον Μπουρουσάγκα στον τελικό, αλλά και το πασίγνωστο γκολ με το “χέρι του Θεού” εκτίναξαν τη δημοτικότητα του και έδωσε την απάντηση του ταπεινωμένου στα νησιά Φώκλαντ λαού της Αργεντινής.

Το ωραιότερο γκολ του κόσμου:

Κορυφαίες στιγμές που μάγεψαν για πάντα τον κόσμο του ποδοσφαίρου:

Συνοπτική αναδρομή στις χρονιές σταθμούς, στην ζωή του:

Επιχειρώντας εν συντομία μία αναδρομή στις πάρα πολλές μεγάλες στιγμές της καριέρας του, με αρκετή δυσκολία μπορεί κάποιος να διακρίνει μερικές μόνο, από τις πιο χαρακτηριστικές και «σταχυολογόντας» τις, προκύπτουν ορισμένες πολύ χαρακτηριστικές όπως:

>>1979: Έναν χρόνο μετά τον πολύκροτο αποκλεισμό του από την εθνική ομάδα της Αργεντινής στα τελικά του επί πάτριου εδάφους Μουντιάλ ο κόσμος παίρνει μια πρώτη γεύση του νέου διαμαντιού της μπάλας καθώς οδήγησε την ομάδα Κ20 των «Αλμπισελέστε» στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στην Ιαπωνία.

>>1981: Μετά από 5ετή καριέρα με 166 εμφανίσεις και 116 γκολ Αρχεντίνος Τζούνιορς μεταπήδησε στη δημοφιλέστερη ομάδα της πατρίδας του Μπόκα Τζούνιορς την οποία εγκατέλειψε ένα χρόνο αργότερα αφού την οδήγησε στον εθνικό τίτλο του πρωταθλητή έχοντας απολογισμό 28 γκολ σε 40 παιχνίδια.

>>1982: Η Μπαρτσελόνα αναγκάστηκε να καταρρίψει το ρεκόρ της ακριβότερης μεταγραφής παγκόσμια για να τον κάνει δικό της καταβάλλοντας στην ομάδα του Μπουένος Αϊρες περίπου τρία εκατομμύρια αγγλικές λίρες.

Η αποζημίωση των Καταλανών για την επένδυσή τους ήταν η χάρη στα 38 γκολ του σε 58 αγώνες κατάκτηση ενός Κυπέλλου, και ισάριθμων League Cup και Super Cup Ισπανίας.

>>1984: Μετακομίζει στη Νάπολι το καλοκαίρι του 1984 έναντι ενός νέου παγκόσμιου ρεκόρ (13,5 δισεκατομμύρια λιρέτες) και αλλάζει τον ρουν της Ιστορίας για αυτή και την ομώνυμη πόλη του ιταλικού Νότου. Με την μπλε φανέλα έπαιξε συνολικά 259 παιχνίδια, σημειώνοντας 116 γκολ, κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο, ένα Super Cup και ένα Κύπελλο UEFA και λατρεύτηκε όσο ουδείς άλλος πριν και μετά.

>>1986: Το ζενίθ της καριέρας του όμως ήταν ασφαλώς τα απίστευτά του κατορθώματα στα γήπεδα του Μεξικού όπου… μόνος σύμφωνα με την σε ένα βαθμό υπερβολική ετυμηγορία ουκ ολίγων οδήγησε την Αργεντινή στον 2ο μουντιαλικό θρίαμβο.

Κορυφαίες ασφαλώς στιγμές τα δύο εμβληματικά γκολ σε βάρος της Αγγλίας (αρχικά το περιβόητο χέρι του θεού και στη συνέχεια το επικό σλάλομ που ψηφίστηκε το «Γκολ του αιώνα» από τους ψηφοφόρους της FIFA το 2002) αλλά και τα δύο υψηλής δεξιοτεχνίας σε βάρος του Βελγίου στα ημιτελικά.

>>1990: Τέσσερα χρόνια αργότερα πάλι η μαεστρία και η ηγετική του μορφή έφερε την εκ νέου όχι ιδιαίτερα ταλαντούχα εθνική ομάδα της πατρίδας του στον τελικό ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου για να γευτεί την πίκρα της ήττας αυτή τη φορά από τη Γερμανία. Συνολικά τη φανέλα της Αργεντινής φόρεσε 91 φορές και σημείωσε 34 γκολ.

>>1993: Μεταπηδά στη Σεβίλλη και ακολούθησαν Νιούελς Ολντ Μπόις πριν τελικά στη λατρεμένη του Μπόκα Τζούνιορς σε ηλικία 37 ετών κρεμάσει με τη φανέλα της στις 25 Οκτωβρίου 1997, μετά τη νίκη με σκορ 2-1 επί της μισητής Ρίβερ Πλέιτ στο Monumental, τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.

>>2000: Αναδείχθηκε παίκτης του αιώνα στο διαδικτυακό δημοψήφισμα της ΦΙΦΑ συγκεντρώνοντας το 53,6% των ψήφων έναντι μόλις 18,53% του Πελέ.

>>2008: Κορυφαία στιγμή της προπονητικής του καριέρας που ξεκίνησε στη μικρούλα Μαντίγιου το 1994 (ακολούθησαν Ρασίνγκ Κλουμπ, διάφορες ομάδες της Ασίας και τελευταίος σταθμός ήταν η Χιμνάσια Λα Πλάτα πέρυσι τον Σεπτέμβριο) ήταν αναμφίβολα η πρόσληψή του στην τεχνική ηγεσία της εθνικής ομάδας της χώρας του τον Νοέμβριο της εν λόγω χρονιάς.

Απομακρύνθηκε το καλοκαίρι του 2010 μετά τα τελικά του Μουντιάλ στη Νότια Αφρική όπου οι «αλμπισελέστε» κατέλαβαν την 5η θέση.

Το ολέθριο λάθος με τα ναρκωτικά

Το Μάρτιο του 1991 συνελήφθη για κατοχή κοκαΐνης και η καριέρα του άρχισε να φτάνει στη δύση της.

Για ένα διάστημα έπαιξε στους Νιούελς Ολντ Μπόυς και τη Σεβίλλη.

Κατά το Μουντιάλ του 1994 όλα πήγαιναν τέλεια για την Αργεντινή με νίκες 4-0 εναντίον της Εθνικής Ελλάδος (παιχνίδι στο οποίο σκόραρε και ο ίδιος) και 2-1 εναντίον της Νιγηρίας, μέχρι την αποκάλυψη ότι ο Μαραντόνα ήταν ντοπαρισμένος. Αυτό ήταν και το τελικό χτύπημα στην καριέρα του.

Είχε παντρευτεί το 1989 την Κλαούντια από την οποία χώρισε στη συνέχεια, έχοντας αποκτήσει δύο κόρες.

Το Νοέμβριο του 2008 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της εθνικής ομάδας της χώρας του. Παρέμεινε στην τεχνική ηγεσία μέχρι τον Ιούλιο του 2010.

Ο Μαραντόνα ως είδωλο

Τόσο στην Αργεντινή όσο και στη Νάπολη, ο Μαραντόνα έγινε σύμβολο, αθλητικός ήρωας, «θεός». Μεγαλωσε στις παραγκουπόλεις του Μπουένος Άιρες, όπου ο όρος viveza criolla- «εγγενής πονηριά» και η ικανότητα να ξεγελάσει αυτούς που είχαν την εξουσία θεωρείται ως θετικό ποιοτικό στοιχείο. 20.000 άτομα έγραψαν το Viva Maradona στις ψήφους τους στα τέλη της δεκαετίας του 1980, μια τρίχα από το κεφάλι του φυλάσσεται με ασφάλεια σε τοπικό ιερό.

Ο Μαραντόνα, όπως γράφει ο Ελεύθερος Τύπος, άγγιξε τις ψυχές των ανθρώπων απλά γι’ αυτό που είναι και πρέπει επίσης να προστεθεί η τόλμη του, να  αντιπαρατίθεται  με τους «ισχυρούς», ηγέτες των ομοσπονδιών και ομάδων της βόρειας Ιταλίας, ως εκπρόσωπος των «καταπιεσμένων», των φτωχών της νότιας χώρας.

Μια αντιπαράθεση, που δεν δίστασε να εκφράσει ουδέποτε απέναντι στους ισχυρούς του κόσμου.

Ήταν η φιγούρα του ήρωα που οδηγεί με αμίμητες δράσεις τους αδύναμους σε εντυπωσιακές νίκες απέναντι στους ισχυρούς.

«Ναι, τσακώθηκα με τον Πάπα. Τσακώθηκα με τον Πάπα επειδή ήμουν στο Βατικανό και είδα χρυσές στέγες, και μετά άκουσα τον Πάπα να λέει ότι η Εκκλησία ανησυχούσε για τα φτωχά παιδιά. Τότε πούλα τις στέγες φίλε, κάνε κάτι!»

Όπως έγραψε ο μεγάλος Oυρουγουανός συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο: «Ο Ντιέγο Μαραντόνα δεν λατρεύτηκε μόνο για τα μοναδικά ζογκλερικά του, αλλά επειδή ήταν ένας θεός βρώμικος, αμαρτωλός. Ο πιο ανθρώπινος από τους θεούς».

Η… σύμπτωση, να απογειωθούν τρεις τέτοιοι μύθοι, την ίδια ημερομηνία

Η μοίρα έπαιξε χθες ένα πάρα πολύ άσχημο παιχνίδι. Ο Μαραντόνα πέθανε ακριβώς την ίδια ημέρα με τον επιστήθιο φίλο του Φιντέλ Κάστρο αλλά και με τον «Μαραντόνα» του ’60 Τζορτζ Μπεστ.

Τέσσερα χρόνια πριν (σ.σ.: 2016) αφήνει την τελευταία του πνοή ο Φιντέλ Κάστρο και ο Ντιέγκο είχε πει: «Άρχισα να κλαίω ανεξέλεγκτα. Μετά το θάνατο του πατέρα μου, αυτή είναι η μεγαλύτερη θλίψη που έχω βιώσει. Μου άνοιξε τις πόρτες της Κούβας όταν οι κλινικές στην Αργεντινή μου τις έκλειναν κατάμουτρα διότι δεν ήθελαν να κατηγορηθούν για το θάνατο του Μαραντόνα».

Το A Dio του Αλέξη Τσίπρα: “Με τον Τσε στο μπράτσο και με το δίκιο πάντα στην καρδιά..”

Παιχνίδι της μοίρας και με τον Μπεστ…

Το παιχνίδι της μοίρας όμως δεν σταμάτησε εκεί, καθώς πριν 15 χρόνια, στις 25/11/2005, ένας άλλος σπουδαίος άσος, ο Τζορτζ Μπεστ, απεβίωσε στα 59 του μετά από επιπλοκές που παρουσίασε η υγεία του στην ανάρρωση από μεταμόσχευση νεφρού.

Σε λαϊκό προσκύνημα η σορός του “Ντιεγκίτο”, στο προεδρικό μέγαρο…

Live από το λαϊκό προσκύνημα στη σορό του θεού της μπάλας:

Ο Αργεντίνικος Τύπος είναι σήμερα «μονοθεματικός», με δεκάδες θέματα σε κάθε σελίδα να αποδίδουν τιμή στον νεκρό, να ρίχνουν φως σε πτυχές της ζωής του, να αναλύουν τον κομβικό ρόλο που έπαιξε στην σύγχρονη ταυτότητα της Αργεντινής και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

«Ο Μαραντόνα πέθανε, ο κόσμος συγκλονίστηκε» γράφει στο πρώτο θέμα της η La Prensa, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος η Clarin λέει «Ο Μαραντόνα πέθανε και ο κόσμος τον θρηνεί».

H La Voz καλεί τον κόσμο να πάει στο δημόσιο προσκύνημα της σορού του Μαραντόνα, στην εμβληματική Casa Rosada, την δεύτερη επίσημη κατοικία του προέδρου της χώρας στο Μπουένος Άιρες.

Η La Nacion καλύπτει τις πρώτες στιγμές της πρώην συζύγου του Κλαούντια Βιγιαφάνιε και των δύο κορών τους Ντάλμα Νερέα και Τζιανίνα Ντινόρα στην Casa Rosada.

Ουράνιος…

Τίτλοι, όπως “Ο θεός πέθανε” και άλλοι με μία και μόνο λέξη: “Ουράνιος”, σκορπούν ρίγη στο συγκλονισμένο πλήθος στην Λατινική Αμερική, αλλά και την υφήλιο, που τον λάτρεψε.