Από τη μία οι γερμανικές επενδύσεις που έχουν γίνει στην Τουρκία, θεμελιώνοντας μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, από την άλλη οι Τούρκοι ψηφοφόροι στη Γερμανία που έχουν μεγάλη εκλογική δύναμη.
H αγωνία της καγκελαρίου για την υστεροφημία της σημαδεύει τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ωστόσο ο βασικός λόγος για τον οποία η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ στηρίζει τόσο θερμά τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι άλλος: Είναι το γεγονός, ότι του χρόνου το φθινόπωρο που λήγει πλέον η θητεία της, η ίδια δεν προτίθεται να διεκδικήσει νέα θητεία, και σαφώς δεν θέλει να έχει στο βιογραφικό της μια στρατιωτική σύρραξη στην ανατολική Μεσόγειο, όσο η ίδια είχε την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή μέχρι το τέλος του έτους.
Τι κυρίως ενδιαφέρει την Γερμανίδα καγκελάριο
Η Άγκελα Μέρκελ ανέλαβε καθήκοντα για πρώτη φορά το 2005 και δεν πρόκειται να διεκδικήσει πέμπτη θητεία. Αυτό το ξέρουν στις Βρυξέλλες, το ξέρουν και στην Αθήνα. Επειδή δεν υπήρξε ηγέτιδα των μεγάλων οραμάτων, αυτό που την ενδιαφέρει για την υστεροφημία της, όπως εκτιμούν διπλωματικές πηγές, είναι να καταγραφεί ότι:
- Κράτησε την Ευρωζώνη ενωμένη παρά τη σφοδρή οικονομική κρίση.
- Χειρίστηκε όσο μπορούσε καλύτερα το προσφυγικό.
- Αντιμετώπισε την επέλαση της ακροδεξιάς.
- Εγγυήθηκε την “κανονικότητα” σε ολόκληρη την ΕΕ.
Αυτή η “κανονικότητα” κινδυνεύει αν γίνει ένα θερμό επεισόδιο στην ανατολική Μεσόγειο ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εκβίασε ωμά: Εάν επιβληθεί οποιαδήποτε κύρωση στην Τουρκία, δεν θα ξεκινήσουν οι διερευνητικές επαφές και το Oruc Reis θα επιστρέψει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα – την επόμενη φορά κοντά στην Κρήτη.
Από την άλλη, με την άρνηση των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να σηκώσουν το βάρος που τους αναλογεί στο προσφυγικό, η Τουρκία είναι πολύ σημαντική για το Βερολίνο.
Πώς βλέπει η Μέρκελ τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας
Μιλώντας χθες στη γερμανική βουλή η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στο θέμα των σχέσεων Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας:
- ”Οι σχέσεις της Ευρωπαϊκή Ένωση με την Τουρκία είναι «σύνθετες». Από τη μια πλευρά παράπονα σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, από την άλλη η ένταση στην Α. Μεσόγειο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, ανάμεσα στην Κύπρο και την Τουρκία – σοβαρή ένταση. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε πόσο μικρή είναι η απόσταση σε ορισμένες περιπτώσεις μεταξύ στρατιωτικής σύρραξης και ειρηνικής διευθέτησης».
Παράλληλα η καγκελάριος κατέστησε σαφές πως η Τουρκία είναι εταίρος στο ΝΑΤΟ και επιτελεί «θαυμαστό και αξιοσημείωτο» έργο σε ό,τι αφορά τη φιλοξενία τεσσάρων εκατομμυρίων προσφύγων. «Θα πρέπει να εξετάσουμε πολύ προσεκτικά», είπε, «πώς θα πετύχουμε την αποκλιμάκωση της έντασης, πώς θα ενισχύσουμε τη συνεργασία στο προσφυγικό και σε ό,τι αφορά την ανθρώπινη αντιμετώπιση των προσφύγων.»
Τι άλλο να έλεγε για να εξηγήσει ότι θα δώσει μάχη για να μην αποφασιστούν κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ που ολοκληρώνεται σήμερα;