Σαρλίζ Θερόν: «Η νύχτα που η μητέρα μου σκότωσε τον πατέρα μου...»

«Ο πατέρας μου ήταν τόσο μεθυσμένος που δεν μπορούσε ούτε να περπατήσει όταν μπήκε στο σπίτι με ένα όπλο»… Για την οικογενειακή τραγωδία που έχει σημαδέψει τη ζωή της  μίλησε για άλλη μία φορά η Σαρλίζ Θερόν σε συνέντευξή της στο NPR.

Η ηθοποιός στα 15 της χρόνια είδε τη μητέρα της να σκοτώνει τον αλκοολικό πατέρα της κι ενώ βρισκόταν σε αυτοάμυνα.

Κάνοντας την αναδρομή στο βράδυ εκείνο, τον Ιούνιο του 1991, η ηθοποιός περιγράφει:

«Η μαμά μου κι εγώ ήμασταν στην κρεβατοκάμαρα πίσω από την πόρτα, προσπαθώντας να μην τον αφήσουμε να μπει μέσα, με τον ίδιο να σπρώχνει με όλη του την δύναμη. Και οι δυο μας βάζαμε όλη μας την δύναμη πίσω από την πόρτα για να μην την ανοίξει. Έκανε ένα βήμα πίσω και πυροβόλησε την πόρτα τρεις φορές. Καμία από τις σφαίρες δεν μας χτύπησε, κάτι που ήταν θαύμα».

Τότε, η Γκέρντα Θερόν προκειμένου να σώσει την κόρη της και τον εαυτό της πυροβόλησε τον άνδρα της. «Ήταν μια πράξη αυτοάμυνας. Έβαλε τέλος στην απειλή», τονίζει η ηθοποιός. Άλλωστε, για το λόγο αυτό δεν απαγγέλθηκαν κατηγορίες σε βάρος της μητέρας της.

Η ενδοοικογενειακή βία και κατόπιν η δολοφονία του πατέρα της, άφησαν τα σημάδια τους στον ψυχισμό της Σαρλίζ. Η ίδια, όμως, τονίζει πως δε ντρέπεται να μιλάει για την οικογενειακή τραγωδία: «Δεν ντρέπομαι να μιλήσω γι’ αυτό, γιατί νομίζω ότι όσο περισσότερο μιλάμε γι’ αυτά τα πράγματα, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε πως δεν είμαστε μόνοι… Για μένα νομίζω, ότι είναι μία ιστορία για το πώς είναι να μεγαλώνεις με εθισμένους και τι κάνει αυτό σε έναν άνθρωπο», είπε χαρακτηριστικά  η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός.

Η Σαρλίζ Θερόν περιέγραψε στην ίδια συνέντευξη τον πατέρα της ως έναν «πολύ άρρωστο άνδρα» λέγοντας πως ήταν «αλκοολικός για όλη του την ζωή».

«Είμαι τυχερή που είχα μια τόσο σπουδαία μητέρα που με έκανε γενναία και μου έμαθε τι σημαίνει να είσαι γενναίος», είχε δηλώσει για τη μητέρα της παλαιότερα

«Τον ήξερα μόνο από την μία πλευρά, κι αυτή ήταν η αλκοολική του. Ήταν μια απελπιστική κατάσταση. Η οικογένειά μας ήταν κολλημένη σε αυτήν. Και η απρόβλεπτη καθημερινότητα με έναν εξαρτημένο είναι κάτι με το οποίο μαθαίνεις να ζεις για το υπόλοιπο της ζωής σου, είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα γεγονός που συνέβη ένα βράδυ», δηλώνει.

Και προσθέτει: «Νομίζω ότι η οικογένειά μας ήταν απίστευτα τοξική. Και όλα αυτά, νομίζω ότι μας σημάδεψαν με κάποιον τρόπο. Φυσικά, εύχομαι να μην είχε συμβεί ποτέ αυτό που συνέβη εκείνο το βράδυ. Δυστυχώς, όμως, συνέβη γιατί δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ τη ρίζα των προβλημάτων».