Μαύροι και ισπανόφωνοι; Στο... μυαλό του Ντόναλντ Τραμπ είναι ένοχοι παρά τις αποδείξεις

Το 1989 ζητούσε να επανέλθει η θανατική ποινή για 5 παιδιά που είχαν καταδικαστεί άδικα για βιασμό μιας γυναίκας στο Σέντραλ Πάρκ. Ακόμη και σήμερα, και παρά το γεγονός ότι άλλος άνδρας όχι μόνο ομολόγησε τον βιασμό αλλά και αποδείχθηκε ότι ήταν ο δράστης από το γενετικό υλικό που βρέθηκε στο θύμα, επιμένει στην ενοχή τους.
Σημαντική…λεπτομέρεια: Τα πέντε παιδιά που κατηγορήθηκαν  ήταν μαύροι ή ισπανόφωνοι, ηλικίας 14 ως 16 ετών.
Ο λόγος για τον Ντόναλντ Τραμπ.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η υπόθεση των «Πέντε του Σέντραλ Παρκ», επανήλθε πρόσφατα στην δημοσιότητα μετά την προβολή της εξαιρετικής σειράς – αναπαράστασης της υπόθεσης από το Netflix. Η σειρά με τίτλο «When they see us» περιγράφει όλα όσα τράβηξαν αυτά τα πέντε αγόρια που κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν άδικα.

Η επίθεση είχε βρεθεί στα πρωτοσέλιδα το 1989, καθώς για ορισμένους αποτελούσε ατράνταχτη απόδειξη του γεγονότος ότι η εγκληματικότητα στην μεγαλούπολη ήταν ανεξέλεγκτη. Το θύμα, τότε στέλεχος επενδυτικής τράπεζας, κόντεψε να πεθάνει μετά τον βάρβαρο ξυλοδαρμό και τον βιασμό που υπέστη. Η γυναίκα μέχρι σήμερα δεν θυμάται τίποτε για την επίθεση.

Τότε, ο Ντόναλντ Τραμπ, μεγαλοεπιχειρηματίας του κλάδου των ακινήτων στη Νέα Υόρκη, είχε εκφραστεί δημόσια και είχε πληρώσει εφημερίδες της πόλης για να δημοσιεύσουν μια πληρωμένη καταχώριση με την οποία αξίωνε να επανέλθει σε ισχύ η θανατική ποινή στην Πολιτεία.

Την Τρίτη τον ρώτησε για την υπόθεση δημοσιογράφος έξω από τον Λευκό Οίκο εάν θα ζητούσε σήμερα συγγνώμη από τους πέντε άνδρες που καταδικάστηκαν άδικα. Όμως, ο Τραμπ απάντησε: «Γιατί το θίγεις αυτό το ερώτημα τώρα; Είναι ενδιαφέρουσα περίοδος για να θίγεται. Υπάρχει κόσμος από τη μια κι από την άλλη πλευρά σε αυτή την ιστορία. Ομολόγησαν την ενοχή τους. Αν ακούσεις κάποιους από τους εισαγγελείς, θεωρούν ότι η πόλη δεν έπρεπε ποτέ να κλείσει συμβιβασμό για την υπόθεση. Ας μείνουμε σ’ αυτό».

Η υπόθεση είχε εγείρει ενοχλητικά ερωτήματα για την προκατάληψη στο αμερικανικό σύστημα ποινικής δικαιοσύνης Το θύμα ήταν μια 28χρονη λευκή. Οι πέντε καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης και κάθειρξης μεταξύ πέντε και δεκατριών ετών.

Οι ομολογίες τους είχαν αποσπαστεί με βάρβαρο τρόπο. Ανήλικα παιδιά χωρίς τους γονείς τους ήταν κλεισμένα με τους αστυνομικούς σε ένα δωμάτιο ακόμα και επί 48 ώρες με αποτέλεσμα να εξαναγκαστούν σε ομολογίες για να τελειώσει το μαρτύριό τους. Αργότερα όλοι τους ανακάλεσαν τις καταθέσεις τους, εξηγώντας ότι ήταν εξαντλημένοι και εξαναγκάστηκαν να παραδεχθούν ότι ήταν οι δράστες από τους ανακριτές τους.

Η ανατροπή

Οι καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος τους ανατράπηκαν το 2002, όταν άλλος άνδρας ομολόγησε το έγκλημα και οι εξετάσεις του γενετικού του υλικού απέδειξαν την ενοχή του.
Δώδεκα χρόνια αργότερα, το 2014, ο δήμος της Νέας Υόρκης συμφώνησε να καταβάλλει στους πέντε άνδρες αποζημιώσεις ύψους 40 εκατομμυρίων και πλέον. Τα όσα πέρασαν αυτά τα παιδιά τα περισσότερα από τα οποία έφυγαν από τη Νέα Υόρκη δεν ξεπληρώνονται με καμία αποζημίωση. Το πως φέρθηκε το σύστημα στους 5 νέους ανθρώπους που έχασαν τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους στην φυλακή είναι πραγματικά αποκαρδιωτικό. Εξίσου αποκαρδιωτικό είναι το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα, τριάντα χρόνια μετά ο Πρόεδρος των ΗΠΑ γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τις ατράνταχτες αποδείξεις αθωώτητάς τους.