Η ιστορία που κρύβεται πίσω από την "αιωνόβια", σμαραγδένια τιάρα της πριγκίπισσας Ευγενίας
Της Αθηνάς Κοροβέση
Τρεις ημέρες πριν τον δεύτερο βασιλικό γάμο της χρονιάς της Μεγάλης Βρετανίας, οι μελλόνυμφοι, πριγκίπισσα Eugenie και o εκλεκτός της “γαλαζοαίματης” καρδιάς της Jack Brooksbank, μοιράστηκαν λίγες κοινές τους φωτογραφίες με τον “λαό” τους. Μεταξύ αυτών, και τα δύο ακόλουθα πορτραίτα. Με την μικρή Ευγενία και τον μικρό Τζακ να ποζάρουν στον φωτογραφικό φακό στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Από σήμερα, το βιβλίο της κοινής τους ζωής έγραψε την πρώτη του σελίδα, επισφραγίζοντας μία αγάπη που μετρά 7 χρόνια.
H 28χρονη πριγκίπισσα του Γιορκ (γεννημένη στις 23 Μαρτίου 1990) και 9η στη σειρά διαδοχής του βρετανικού θρόνου, εισήλθε “εις γάμου κοινωνία” στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στο Κάστρο του Γουίνσδορ, εκεί όπου τελέστηκε και ο πρώτος βασιλικός γάμος της χρονιάς, του πρίγκιπα Χάρι και της Μέγκαν Μαρκλ.
Όπως σε όλους τους γάμους, κοινών θνητών και μη, η “αγωνία” και η ανυπομονησία αφορούν στην επιλογή του νυφικού φορέματος. Η σχετική φρενίτιδα αποτυπώθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, στον προαναφερθέντα “γαλαζοαίματο” γάμο της Μέγκαν, με τις συγκρίσεις να είναι αναπόφευκτες μεταξύ του φορέματός της και εκείνου της Κέιτ Μίντλετον.
Στον ηπιότερων τόνων σημερινό βασιλικό γάμο ωστόσο, την παράσταση δεν έκλεψε το φόρεμα, αλλά η άκρως εντυπωσιακή τιάρα της νύφης.
Βλέποντας την εικόνα της μέλλουσας νύφης να καταφθάνει στο παρεκκλήσι φορώντας την σμαραγδένια τιάρα, είναι από τις φορές που λες ότι όλα στη ζωή έχουν τον συμβολισμό τους
Εκείνα τα μικρά αθώα γαλανά ματάκια της μικρής Ευγενίας, βρήκαν το απόλυτο χρωματικό “ταίρι” στην τιάρα από την συλλογή της γιαγιάς της, Βασίλισσας Ελισάβετ. Στην τιάρα, που συμβολίζει την μετάβαση από την αθωότητα στην “στέψη” της αγάπης. Και που έμελλε να φορεθεί από την ίδια, σαν να προοριζόταν από πάντα αποκλειστικά για εκείνη.
Ποια είναι όμως η ιστορία που κρύβεται πίσω από την γαμήλια τιάρα της κυρίας Brooksbank;
Ακολουθώντας τα χνάρια της Δούκισσας του Κέιμπριτζ και της Δούκισσας του Σάσεξ, η πριγκίπισσα Ευγενία δανείστηκε μία από τις τιάρες της Βασίλισσας για την ημέρα του γάμου της.
Πρόκειται για την Greville Emerald Kokoshnik tiara από πλατίνα και διαμάντια με ένα τεράστιο 93.70 καρατίων σμαράγδι στο κέντρο της, και έξι μικρότερα σε κάθε της πλευρά.
Η τιάρα ήταν μέρος μιας αξιοθαύμαστης συλλογής κοσμημάτων (του κληροδοτήματος Greville) που άφησε το 1942 στην Βασιλομήτωρ Ελισάβετ του Ηνωμένου Βασιλείου (1900-2002), την μητέρα της Βασίλισσας Ελισάβετ Β’, η Margaret Greville.
Η Margaret Greville ήταν εξέχον μέλος της βρετανικής κοινωνίας και στενή φίλη της Βασίλισσας Μαίρης του Τεκ (1867-1953), συζύγου του Βασιλιά Γεωργίου Ε΄ (1865-1936) και μητέρας του Βασιλιά Γεωργίου ΣΤ΄ (1895-1952) και μετέπειτα συζύγου της Βασιλομήτωρ Ελισάβετ.
Μετά τον θάνατο της Βασιλομήτωρ το 2002, η συλλογή πέρασε στα χέρια της Βασίλισσας Ελισάβετ.
Η σμαραγδένια τιάρα είναι δημιουργία του γαλλικού οίκου Boucheron, ο οποίος φέτος συμπληρώνει 160 έτη ζωής, και το έτος κατασκευής της είναι το 1919!
Οι λάτρεις των κοσμημάτων, αλλά και εκείνοι που “διψούν” να μάθουν περισσότερα για την ιστορία των κοσμημάτων του Γουίνσδορ, δεν έχουν παρά να ανατρέξουν απευθείας στο όνομα της Greville.
Η ιστορία ζωής της Margaret Greville
Γεννημένη ως Margaret Helen Anderson (1863-1942), η μετέπειτα σύζυγος του Hon. Ronald Henry Fulke Greville (1864-1908), Άγγλου πολιτικού και βουλευτού του Συντηρητικού Κόμματος από το 1896 έως το 1906, ήταν κόρη του πολυεκατομμυριούχου ζυθοποιού από την Σκωτία, και επίσης Μέλους της Βουλής, William McEwan (1827-1913), ιδρυτή του ομώνυμης εταιρείας παραγωγής μπύρας McEwan’s.
Ωστόσο, στη βιογραφία της αμφισβητείται αυτή η εκδοχή και η ίδια θα έπρεπε συνεχώς να αποφεύγει όσα λέγονταν για τις συνθήκες υπό τις οποίες γεννήθηκε.
Οι γονείς της τέλεσαν γάμο μόλις το 1885, όταν η Margaret ήταν 21 ετών. Το γεγονός ότι η Margaret ήταν πλέον η κληρονόμος του McEwan, την βοήθησε να ξεπεράσει τις υποψίες που αφορούσαν στη γέννησή της και της έδωσε το έναυσμα για μία νέα ζωή.
Ο γάμος της με τον Hon. Ronald Henry Fulke Greville, τον μεγαλύτερο γιο του 2ου Βαρόνου του Greville πραγματοποιήθηκε το 1891, όταν εκείνη ήταν 28 χρονών. Ήταν ένας αρκετά ευτυχισμένος γάμος, όμως ο σύζυγός της απεβίωσε ξαφνικά το 1908 στην ηλικία των 43 ετών. Δεν απέκτησαν παιδιά.
Ο Ronald Greville ήταν στενός φίλος του Πρίγκιπα της Ουαλίας, του μελλοντικού Bασιλιά Edward VII και η Margaret θα γινόταν η καλύτερη φίλη της αγαπημένης ερωμένης του Edward, Alice Keppel.
Μετά τον θάνατο του άνδρα της, η διασκέδαση της Margaret ήταν η διοργάνωση δείπνων στο Λονδίνο και πάρτι για το Σαββατοκύριακο στo κτήμα Polesden Lacey, την εξοχική κατοικία που είχαν αγοράσει με τον σύζυγό της όσο ήταν εν ζωή, και η οποία συμπεριλάμβανε μία ειδική σουίτα για την φιλοξενία του Βασιλιά Edward VII.
Μάλιστα, το 1923, η Βασιλομήτωρ Ελισάβετ με τον Γεώργιο VI πέρασαν μέρος του ταξιδιού του μέλιτος στην συγκεκριμένη κατοικία, η οποία σήμερα ανήκει στον βρετανικό οργανισμό «Νational Trust for Places of Historic Interest or Natural Beauty» που προστατεύει ιστορικούς χώρους και μέρη. Επιπλέον, η εσωτερική διακόσμηση με την συλλογή επίπλων, πινάκων, ασημικών και πορσελάνινων ειδών στα δωμάτια-γκαλερί και στους χώρους υποδοχής όπου διοργανώνονταν τα φαντασμαγορικά πάρτι, έχει διατηρηθεί.
Η Margaret φιλοξενούσε τους επικεφαλής της κοινωνίας για να συγκεντρώνει ισχυρούς φίλους. Ο Edward VII αποτελούσε μόνο την αρχή του μακρού καταλόγου με τις βασιλικές παρουσίες που κατείχε η οικοδέσποινα, με το πάθος για τα μεγάλα κοσμήματα και τα εξαίρετα αντικείμενα. Κάτι το οποίο την συνέδεσε με τη Βασίλισσα Μαίρη του Τεκ.
Η ίδια προσφέρθηκε να αφήσει το Polesden Lacey σε ένα από τα παιδιά του Γεωργίου Ε‘ και της Βασίλισσας Μαίρης του Τεκ, γεγονός που της εξασφάλισε στενή σχέση και φιλία με την βασιλική οικογένεια.
Ο “τυχερός” θα ήταν ο πρίγκιπας Albert Frederick Arthur George, περισσότερο γνωστός ως Αλβέρτος ή “Bertie”, ο μελλοντικός Βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ΄ που νυμφεύτηκε την Λαίδη Ελισάβετ Μπόουζ-Λάιον – οι γονείς δηλαδή της Βασίλισσας Ελισάβετ Β’ – έπειτα από παραίνεση τόσο των γονιών του όσο και της ίδιας της Margaret, με την οποία παρέμειναν στενοί φίλοι μέχρι τον θάνατό της. Και έτσι εξηγείται φυσικά και ο μήνας του μέλιτος στο Polesden Lacey.
Ο γάμος τους τελέστηκε στις 26 Απριλίου 1923 στο Αββαείο του Ουέστμινστερ, αποκτώντας τους τίτλους του Δούκα και της Δούκισσας της Υόρκης μέχρι την στέψη τους ως Βασιλιάς και Βασίλισσα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Λαίδη Ελισάβετ Μπόουζ-Λάιον είχε απορρίψει δύο φορές πρόταση γάμου του Αλβέρτου.
Η επιθυμία της Margaret να μείνει στην αφρόκρεμα της βρετανικής κοινωνίας, σχολιαζόταν πολλές φορές άκρως αρνητικά. Πολλοί την χαρακτήριζαν “σνομπ” και έλεγαν ότι δεν ασχολείται παρά μόνο με τους πλουσίους. Για όσους ευνοούσε ήταν “καλή φίλη”, για εκείνους που δεν ενδιαφερόταν χαρακτηριζόταν “κακόβουλη”.
Χωρίς παιδιά και στενούς συγγενείς, η περιουσία της ανερχόταν σε περισσότερες από 1,5 εκατομμύρια λίρες, η οποία διαμοιράστηκε σε φίλους της και σε φιλανθρωπίες, συμπεριλαμβανομένου του πιστού της προσωπικού και μελών της βασιλικής οικογένειας που λάτρευε.
Η Πριγκίπισσα Μαργαρίτα και Κόμισσα του Snowdon (1930-2002), η μικρότερη κόρη της Βασιλομήτωρ Ελισάβετ και του Βασιλιά Γεωργίου ΣΤ’ και αδερφή της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄, έλαβε 20.000 λίρες, ενώ η Βικτώρια Ευγενία του Μπάττενμπεργκ (1887-1969), σύζυγος του βασιλιά Αλφόνσο ΙΓ΄ και γιαγιά του βασιλιά Χουάν Κάρλος Α΄ της Ισπανίας, έλαβε επίσης ένα σημαντικό ποσό.
Δώρισε χρηματικά ποσά επίσης στα βαφτιστήρια της, καθώς και στη Sonia Keppel, μητέρα της Alice Keppel και γιαγιά της Δούκισσας της Κορνουάλης.
Στο άκουσμα της σχετικής απόφασης, η Βασιλομήτωρ Ελισάβετ ανέφερε ότι ίσως έτσι τα πράγματα να είναι εξίσου καλά και ότι θα ήταν μάλλον πολύ δύσκολο να διατηρηθεί από πλευράς τους ένα τέτοιο μέρος.
Η Μargaret όμως επιφύλασσε ένα διαφορετικό δώρο για τη βασιλική οικογένεια: όρισε κληρονόμο της υπέροχης συλλογής κοσμημάτων της την Βασιλομήτωρ “με τις αγαπημένες σκέψεις της” όπως ανέφερε.
Τα μόνα κοσμήματα που δεν πήγαν στη Βασίλισσα ήταν όσα είχαν αξία κάτω των 100 λιρών, τα οποία και δώρισε στην μακρόχρονη υπηρέτριά της.
Κοσμήματα του “κληροδοτήματος Greville” έμελλε να γίνουν τα αγαπημένα της Βασιλομήτωρ, τα οποία φοριούνται έως σήμερα από τις γυναίκες της βασιλικής οικογένειας.
Όπως η γαμήλια τιάρα της Eugenie, που έμελλε να περιλαμβάνει το “δικό” της χαρακτηριστικό χρώμα, Η σμαραγδένια τιάρα που μένει πια στην ιστορία ως η επισφράγιση της μετάβασής της στον έγγαμο βίο.
Αντίστοιχα, η γενναιοδωρία της Margaret Greville απέκτησε ιστορικούς δεσμούς με την “κοσμηματοθήκη” του Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας. Με το όνομά της να μνημονεύεται ακριβώς όπως θα επιθυμούσε – με την παρακαταθήκη της αίγλης που αποπνέουν τα βασιλικά σαλόνια.
