Αμερικανοί αξιωματούχοι είχαν μυστικές επικοινωνίες με μέλη της κυβέρνησης του Σύρου Προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ προκειμένου να περιοριστεί η βία στη χώρα αλλά και να διερευνήσουν τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να ενθαρρυνθεί ένα στρατιωτικό πραξικόπημα μετά την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, το 2011, υποστηρίζει σε σημερινό δημοσίευμά της η εφημερίδα Wall Street Journal.
Οι αξιωματούχοι των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών ταυτοποίησαν αξιωματικούς των συριακών ενόπλων δυνάμεων που ανήκαν στη μειονότητα των αλαουιτών (σ.σ. από την οποία προέρχεται και ο ίδιος ο Άσαντ) και θα μπορούσαν να ηγηθούν ενός πραξικοπήματος. Ήταν όμως λιγοστά τα αδύναμα σημεία που θα ήταν δυνατό να αξιοποιηθούν, συνεχίζει η εφημερίδα που επικαλείται ως πηγές της τις συνεντεύξεις που πήρε από τουλάχιστον 24 ανθρώπους, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Μεταξύ των πηγών αυτών είναι πρώην και νυν Αμερικανοί αξιωματούχοι.
Οι επαφές έγιναν την εποχή που η κυβέρνηση του Άσαντ ξεκίνησε την καταστολή των διαδηλώσεων και οι στρατιώτες άρχισαν να αυτομολούν.
“Η πολιτική του Λευκού Οίκου το 2011 ήταν να καταλήξει σε μια (πολιτική) μετάβαση στη Συρία εντοπίζοντας ρωγμές στο καθεστώς και προσφέροντας κίνητρα στους ανθρώπους για να εγκαταλείψουν τον Άσαντ”, φέρεται να δήλωσε ένας πρώην υψηλόβαθμος κυβερνητικός αξιωματούχος.
Η κυβέρνηση του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα άλλαξε τη στρατηγική αυτή και έριξε το βάρος στη στήριξη των Σύρων ανταρτών το 2012, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα.
Υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι από τις ΗΠΑ και τη Συρία μιλούσαν απευθείας οι μεν με τους δε ή αντάλλαζαν μηνύματα μέσω τρίτων πλευρών, συμπεριλαμβανομένων των συμμάχων της Συρίας, του Ιράν και της Ρωσίας.
Ο τότε Υφυπουργός Εξωτερικών Ουίλιαμ Μπερνς τηλεφώνησε δύο φορές στον Υπουργό Εξωτερικών της Συρίας Ουάλιντ αλ Μοάλεμ και προειδοποίησε το καθεστώς του Άσαντ να μην χρησιμοποιήσει χημικά όπλα σε ευρεία κλίμακα. Ο Μπερνς παραιτήθηκε από τη θέση αυτή πέρσι.
Ένας Αμερικανός αξιωματούχος είπε ότι οι μυστικές επικοινωνίες με τη Συρία ήταν διαφορετικές από εκείνες που διεξάγονταν με την Κούβα ή το Ιράν και επικεντρώνονταν σε συγκεκριμένα ζητήματα. “Κάποιες φορές, λέγαμε (σ.σ. στους Σύρους): θα μπορούσατε να δημιουργήσετε ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον για εκεχειρίες αν σταματήσετε να ρίχνετε βαρέλια με εκρηκτικά”, εξήγησε ένας από αυτούς.