SOS για αυτιστικό 22χρονο: Ενάμιση χρόνο δεμένος με ιμάντες σε θάλαμο του Δρομοκαϊτειου

«Το κρεβάτι του για να μην κουνιέται στην προσπάθειά του να ελευθερωθεί βιδώθηκε στο πάτωμα. Τιμωρείται ως ο χειρότερος εγκληματίας επειδή έχει την ατυχία να πάσχει από αυτισμό…» . Η έλλειψη υποδομών και κονδυλίων στην Δημόσια Υγεία αλλά και στην κοινωνική μέριμνα φέρνει στο φως άλλη μία τραγωδία: Ένας 22χρονος, ζει μόνιμα καθηλωμένος (δεμένος με ιμάντες ) και απομονωμένος σε θάλαμο του Δρομοκαΐτειου επί ενάμιση χρόνο!
Όπως αναφέρει σε ανοιχτή του επιστολή, ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, αλλά και του Σωματείου Εργαζομένων ΨΝΑ “Δρομοκαΐτειο”, Μιχάλης Γιαννάκος, η ίδια η μητέρα του αυτιστικού παιδιού  τον παρακάλεσε να δημοσιοποιήσει το θέμα, με σκοπό να ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιοι και το παιδί της να μεταφερθεί σε ειδικό ξενώνα για παιδιά με αυτισμό, ώστε να έχει καλύτερη ιατρική αντιμετώπιση από αυτή που του παρέχουν στο Δρομοκαΐτειο.

 

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η μητέρα απευθύνθηκε παντού, αλλά βρήκε κλειστές πόρτες. Έστω τώρα ας λυθεί το πρόβλημα. Το παιδί αξίζει μία καλύτερη τύχη».

Ο κ. Γιαννάκος στην επιστολή περιγράφει αναλυτικά τις μεσαιωνικές συνθήκες νοσηλείας του 22χρονου, ο οποίος παραμένει σε μόνιμη καθήλωση

Ο αυτιστικός τρόφιμος του Δρομοκαΐτειου, φιλοξενείται στην ψυχιατρική κλινική, καθώς δεν υπάρχει κρεβάτι σε κατάλληλη δομή για παιδιά με αυτισμό. Αποτέλεσμα είναι να βρίσκεται νύχτα μέρα κλειδωμένος στο δωμάτιό του, ενώ δεν βγαίνει ποτέ ούτε μια βόλτα στο προαύλιο του νοσοκομείου.

«Σε κανέναν δεν αξίζει…»

«Πονάει η ψυχή σου να το βλέπεις και να σου λέει θέλω να πάω στο χωριό μου τώρα τα Χριστούγεννα και αυτό να μην μπορεί να γίνει. Να προσπαθεί να παίξει μπάλα στο δωμάτιό του με δεμένα τα πόδια. Τιμωρείται ως ο χειρότερος εγκληματίας επειδή έχει την ατυχία να πάσχει από αυτισμό. Σε κανέναν δεν αξίζει αυτή η τύχη» υποστηρίζει ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων του ΨΝΑ Δρομοκαΐτειου, προσάπτοντας ευθύνες στο “ανύπαρκτο κράτος πρόνοιας”, όπως λέει χαρακτηριστικά:

“Το κράτος, η Ευρωπαϊκή Ένωση ξόδεψαν εκατομμύρια ευρώ για να ζουν αυτά τα παιδιά σε προστατευόμενους ξενώνες, διαμερίσματα μιας και στο σπίτι τους είναι αδύνατον να τα φροντίσει η οικογένειά τους. Που πήγαν όλα αυτά τα χρήματα; Τι γίνεται τώρα; Οι έχοντες την εξουσία θυμούνται τώρα παραμονές εορτών τα άτομα με αυτισμό και άλλες αναπηρίες και τα επισκέπτονται εθιμοτυπικά. Τι θα έλεγαν σε αυτό το παιδί που το καταδικάζουν να ζεικαθηλωμένο χειροπόδαρα σε ένα δωμάτιο στο κρεβάτι του σε όλη του τη ζωή; Καμία λύση στο πρόβλημα παρά τις προσπάθειές μας. Παρά τη δημόσια κατακραυγή”.

ΠΟΕΔΗΝ: Τραγική υποστελέχωση

Το πρόβλημα της υποστελέχωσης έχει ως αποτέλεσμα παιδιά με αυτισμό, όπως το συγκεκριμένο -τα οποία θα έπρεπε να τυγχάνουν άλλης ειδικής θεραπευτικής αντιμετώπισης- να καθηλώνονται με ιμάντες στα κρεβάτια τους, λέει ο Μιχάλης Γιαννάκος:

«Βλέπετε είμαστε δύο νοσηλευτές (εκ των οποίων πολλές φορές ο ένα εκπαιδευόμενος)  για 40 ασθενείς στη βάρδια. Όλοι οι ασθενείς διεγερτικοί – επικίνδυνοι που εισάγονται συνοδεία τριών αστυνομικών. Σε 1450 οργανικές θέσεις μείναμε 400 εργαζόμενοι όλων των ειδικοτήτων».

Στην επιστολή του ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ αναφέρεται και στο πρόβλημα των υποδομών του Δρομοκαΐτειου, στις οποίες δεν γίνεται συντήρηση:

“Λόγω έλλειψης κονδυλίων δεν μπορεί να γίνει η παραμικρή συντήρηση, επισκευή στις υποδομές του νοσοκομείου. Μπάνια, κουζίνες, σαλόνια απαράδεκτα. Οι κοριοί συνεχίζουν να περπατάνε σε δωμάτια ασθενών”, αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Γιαννάκος και καταλήγει:

«Όχι άλλα καθηλωμένα παιδιά σε κρεβάτια!»

Δείτε τις σχετικές φωτογραφίες από τις τραγικές συνθήκες νοσηλείας του αυτιστικού παιδιού: