Σε νομιμοποίηση όλων των θρησκευτικών χώρων προχωρά η κυβέρνηση
Στην αλλαγή του υφιστάμενου νομικού πλαισίου, που διέπει την ίδρυση και λειτουργία θρησκευτικών χώρων στην Ελλάδα , προχωρά του υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων φέρνοντας νέο νόμο στην Βουλή.
Το υπουργείο προχώρησε στις πρώτες διαπιστωτικές πράξεις νόμιμης λειτουργίας ήδη λειτουργούντων χώρων προσευχής ιστορικών θρησκευτικών κοινοτήτων της Ελλάδας
Πρόκειται για πέντε εκκλησίες των Ορθοδόξων Αρμενίων Ελλάδος και τρία ιστορικά, μουσουλμανικά τεμένη σε Κω και Ρόδο, δύο νησιά όπου ζουν περίπου 3.000 Eλληνες μουσουλμάνοι. Οι άδειες δόθηκαν για το Ντεφτεντάρ Τζαμί και το Χασάν Πασά Τζαμί στην Κω, καθώς και για το Τέμενος Ιμπραήμ Πασά στη Ρόδο. Συνολικά, υπολογίζεται ότι περίπου 500 χώροι λατρείας που λειτουργούν επί δεκαετίες στην Ελλάδα, δεν έχουν την απαραίτητη άδεια.
Όπως λέει η Νίκη Κεραμέως στην Καθημερινή: «Ο νέος νόμος θα αλλάξει το ισχύον νομικό πλαίσιο το οποίο ανάγεται στην εποχή του Ιωάννη Μεταξά, με στόχο όλοι οι πολίτες της Ελλάδας να επιτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα με ασφάλεια και σεβασμό των δικαιωμάτων όλων»
Προάσπιση όλων των θρησκευτικών δικαιωμάτων
Η ελληνική κυβέρνηση στέλνει –εντός και εκτός Ελλάδος– σαφές πολιτικό μήνυμα για την προάσπιση και τήρηση των θρησκευτικών δικαιωμάτων όλων των πολιτών που ζουν στη χώρα μας.
Εξάλλου, όπως αναφέρει εγκύκλιος του γενικού γραμματέα Θρησκευμάτων Γεωργίου Καλαντζή, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, η πολύχρονη εκκρεμότητα περί της νομιμότητας της λειτουργίας τους, παρόλο που δεν έχει αμφισβητηθεί ευθέως από τη δημόσια διοίκηση ή να έχει διακοπεί η λειτουργία τους, δημιουργεί σοβαρά πρακτικά προβλήματα στις σχέσεις των θρησκευτικών κοινοτήτων και των δημοσίων υπηρεσιών και στην καθημερινή λειτουργία και αποστολή των κοινοτήτων αυτών.
Η εγκύκλιος επικεντρώθηκε στην ανάγκη να προστατευθεί η ασφάλεια και η υγεία των συναθροιζόμενων πιστών στους χώρους λατρείας, σύμφωνα με τις κείμενες πολεοδομικές διατάξεις και τη νομιμότητα ή μη των οικοδομών που αυτές ορίζουν ανά κατηγορία και χρόνο κατασκευής τους, αλλά και στην «ανάγκη καταχώρισης στο τηρούμενο μητρώο των υπευθύνων θρησκευτικών λειτουργών των χώρων αυτών, προκειμένου να διασφαλιστεί η έγκυρη και έγκαιρη πληροφόρηση των ληξιαρχείων για τις ιερουργίες με αστικές συνέπειες που τελούν και να διασφαλιστεί η δημόσια τάξη αλλά και τα πάσης φύσεως δικαιώματα των πολιτών».
Ο κίνδυνος για την Ελλάδα
Πολλοί θεωρούν ότι κρισιμότερο όλων είναι το γεγονός ότι η τυχόν διατήρηση αυτής της εκκρεμούς κατάστασης μπορεί να οδηγήσει σε προσβολή των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των θρησκευόμενων και των θρησκευτικών κοινοτήτων, χωρίς να δικαιολογείται από την αρχή της αναλογικότητας. Δηλαδή, να βρεθεί η Ελλάδα κατηγορούμενη ότι δεν τηρεί τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των θρησκευτικών κοινοτήτων, από τρίτες, γειτονικές χώρες.
Ετσι, ο κ. Καλαντζής ζήτησε από τις θρησκευτικές κοινότητες να αδειοδοτήσουν τους χώρους λατρείας που λειτουργούσαν πριν από τις 9 Αυγούστου 1955, πριν δηλαδή από την έναρξη ισχύος του συστήματος έκδοσης οικοδομικών αδειών, ώστε το κτίσμα να θεωρείται νομίμως υφιστάμενο. Πρόκειται για περίπου 500 χώρους σε όλη την Ελλάδα (η πλειονότητά τους, σε χρήση μουσουλμάνων στη Θράκη), και οι υπόλοιποι εξ αυτών της Καθολικής Εκκλησίας, των Ορθοδόξων Αρμενίων, των μουσουλμάνων της Θράκης (τεμένη, τεκέδες, μεστζίτ, τζεμ, τζεμεβί) και των Δωδεκανήσων, Εβραϊκές Συναγωγές