Η «εξομολόγηση» Τατσόπουλου: «Το να πέθαινα δεν ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί» - Τι λέει για τον Βίτσα
« Νιώθεις μια μαχαιριά στην καρδιά, η οποία αντανακλάται κιόλας, αντικατοπτρίζεται στην πλάτη. Πολύ δυνατή μαχαιριά, πολύ έντονη και ταυτόχρονα πολύ σύντομη.».
Την στιγμή που έπαθε το ανεύρυσμα μέσα στο στούντιο του Alpha και τις αγωνιώδεις στιγμές που ακολούθησαν, μέχρι να φτάσει στο νοσοκομείο και να μπει αμέσως στο χειρουργείο περιέγραψε ο Πέτρος Τατσόπουλος, μιλώντας στην εκπομπή «Αυτοψία» και τον Αντώνη Σρόιτερ,
«Είμαι καλεσμένος στον Alpha, στον κ. Χατζή και στην κυρία Μπόλα. Ξυπνάω καλά, δεν έχω δυσφορία, η ημέρα είναι υπέροχη, καλοκαίρι για Οκτώβριο. Στο στούντιο ξαφνικά ένιωσα μια μαχαιριά. Μια μαχαιριά στο στήθος, δεν μπορώ να την πω αλλιώς» θυμάται.
Δείτε τον Πέτρο Τατσόπουλο να μιλά για την περιπέτειά του:
Οσον αφορά το εάν σκέφτηκε ότι ήταν στον τηλεοπτικό «αέρα», είπε: «Η πρώτη επίδραση του αέρα ήταν κατασταλτική. Δηλαδή, όταν είσαι στον αέρα δεν σε κινητοποιεί με τον ίδιο τρόπο που θα σε κινητοποιούσε αν δεν ήσουν στον αέρα. Έχεις μια ντροπή, μια αιδώ που λες “μη γίνω ρεζίλι”».
Ο Πέτρος Τατσόπουλος σχολίασε ακόμη τα όσα γράφτηκαν για τον Δημήτρη Βίτσα, τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος βρισκόταν στο στούντιο του Alpha μαζί με τον συγγραφέα εκείνο το πρωί. Μια φράση του κ. Βίτσα («να ολοκληρώσω και εγώ») αμέσως μετά τη δήλωση Τατσόπουλου ότι δεν αισθάνεται καλά και ότι θέλει να αποχωρήσει, παρεξηγήθηκε. Ο ίδιος ο συγγραφέας σχολίασε τα όσα ειπώθηκαν για τον Δημήτρη Βίτσα, λέγοντας ότι όλη αυτή η συζήτηση και η παρουσίαση του κ. Βίτσα ως «ανάλγητου Συριζαίου», αν δεν γίνεται για πλάκα, έχει τόσα αποθέματα μοχθηρίας που πρέπει να μας προβληματίσει.
Ο Πέτρος Τατσόπουλος ανέφερε επίσης ότι ο κ. Βίτσας, όπως και ο ίδιος άλλωστε, δεν είχε αντιληφθεί τι συνέβαινε. Αποκάλυψε ακόμη ότι ο Δημήτρης Βίτσας ήταν στο πλευρό του για όση ώρα περίμενε στο στούντιο το ασθενοφόρο και ήταν εκείνος που ενημέρωσε τη σύζυγο του Πέτρου Τατσόπουλου για το τι συνέβαινε, προσπαθώντας, μάλιστα, να την καθησυχάσει.
«Δεν υπήρχε περιθώριο λάθους»
«Δεν υπήρχε περιθώριο λάθους», περιγράφει Πέτρος Τατσόπουλος, γυρνώντας πίσω στις στιγμές προς το νοσοκομείο και τα λεπτά του χειρουργείου.
«Έπρεπε να γίνει συντονισμός πολλών ανθρώπων με απόλυτη ακρίβεια σε μηδέν χρόνο. Έχω μια μεγάλη κατάπτωση. Η Ελένη, η γυναίκα μου, είπε πως μόλις με είδε είχε την εντύπωση πως κάποιος με είχε καταβρέξει με ένα λάστιχο. Ήταν ιδρώτας. Η πίεσή μου είχε πέσει στο πάτωμα. Ο Δημήτρης Λυμπεριάδης, ο επικεφαλής καρδιοχειρουργός, είπε ότι η πίεσή μου ήταν στο 3 με 4. Αυτό σημαίνει πως ήταν θέμα λίγων λεπτών για να συμβούν μια σειρά από τραγωδίες, από τις οποίες πρέπει να σου πω ότι ο θάνατος δεν ήταν και η σημαντικότερη. Για αυτούς που η εργατική τους δύναμη είναι το μυαλό τους, το να έχουν μη αναστρέψιμες εγκεφαλικές βλάβες, κατ’ επέκταση κινητικές, ηπατικές, νεφρικές, μπορεί να είναι χειρότερο και από τον θάνατο. Το ανεύρυσμα μπορούσε να λειτουργήσει σαν πυροκροτητής για μια σειρά από τραγωδίες, με πολύ λίγες πιθανότητες να έβγαινα ζωντανός. Το ανεύρυσμα θεωρείται μια από τις υψηλότερες αιτίες αιφνίδιου θανάτου, ενώ μόνο το 33% επιζεί και από όσους καταφέρουν να επιζήσουν από το χειρουργείο».
Σχεδόν ξύπνιος
«Νομίζω ότι έπαιξε ρόλο-κλειδί και δεν μπορώ παρά να εκδηλώσω την ευγνωμοσύνη μου στον Δημήτρη Λυμπεριάδη. Έπρεπε να πάρει μια σειρά από αποφάσεις σε χρόνο μηδέν. Είπε πρέπει να μπει αμέσως σε χειρουργείο… σε σημείο που αρχίζει και γίνεται σπλάτερ λίγο μετά», είπε ο κ. Τατσόπουλος. Ενώ τον κοίμιζαν, ο χειρουργός του τον άνοιγε σιγά-σιγά. «Κοίτα, και αν το κατάλαβα το κατάλαβα για τόσα λίγα δεύτερα, που είναι τόσο μεγάλο το σοκ εκείνη τη στιγμή… κάτω από καταστάσεις τρομερού πόνου ένας δευτερεύων πόνος μπορεί να περάσει και απαρατήρητος», είπε ο συγγραφέας.
«Η τύχη και η αναγκαιότητα»
Οσον αφορά στο τι άφησε όλη αυτή η περιπέτεια; «Αφήνει πολλά πράγματα παράλληλα και ταυτόχρονα», είπε ο Πέτρος Τατσόπουλος. «Πράγματα που δεν μπορείς να τα φανταστείς. Τα περισσότερα τα αφήνει η τύχη. Υπήρχε ένα βιβλίο του Ζακ Μονό, ενός Γάλλου νομπελίστα, το “Η τύχη και η αναγκαιότητα”, και θυμάμαι ότι ανέφερε πως όλες οι δυνάμεις στη φύση είναι συνδυασμός τύχης και αναγκαιότητας τηρουμένων των αναλογιών -και στη δική μου περίπτωση συνέβη κάτι αντίστοιχο».
Τατσόπουλος: Μια δεύτερη ευκαιρία
«Τι σου έμαθε αυτή η περιπέτεια;», τον ρώτησε ο Αντώνης Σρόιτερ. «Ότι ξαφνικά σου δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία από την αρχή. Αφού, τυπικά τουλάχιστον, δεν είμαι καρδιοπαθής αυτή τη στιγμή, έχω θεραπευτεί και βρίσκομαι στο στάδιο της αποκατάστασης, έχω περάσει τους μεγάλους σκοπέλους και υφάλους της εγκεφαλικής ανεπάρκειας, νιώθω ότι κάποιος μου λέει: “Ωραία, σβήσε τώρα, σβήνουμε τα 60, ξεκινάμε ξανά από την αρχή”. Όλα αυτά που θεωρούμε κοινό τόπο, το οξυγόνο υπάρχει, το νερό υπάρχει, όλα τα αγαθά υπάρχουν, ε, καλό είναι να αρχίσουμε να τα ξανασκεφτόμαστε».