του Άρη Δημοκίδη*
Μαθαίνω ότι ο Παναγιώτης Δημητράς του Παρατηρητηρίου Συμφωνιών του Ελσίνκι κάνει μήνυση στον Γιάννη Ζουγανέλη για όσα είπε για τους μετανάστες. Μάλιστα ο κ. Δημητράς, με την κίνηση με την οποία διαφωνώ και για την οποία θα μιλήσω παρακάτω, επισύναψε στη δικογραφία το άρθρο από τα Μικροπράγματα, όπου προφανώς είδε τις δηλώσεις Ζουγανέλη:
Εκτός των άλλων, ο κ. Ζουγανέλης είχε πει επί λέξει:
«Ο Έλληνας μετανάστης δεν έχει καμία σχέση με τους μετανάστες που βλέπουμε εδώ πέρα και φιλοξενούμε εμείς Καμία σχέση! Να σε φιλοξενήσω αλλά να μου πατήσεις το κεφάλι μέσα στο σπίτι μου; Όχι, δεν το θέλω.».
Τι ξεχνάει…
Ξεχνάει βέβαια (ή δεν υπολογίζει) ότι οι Έλληνες μετανάστες έχουν υπάρξει χίλιες φορές χειρότεροι απ’ αυτόν που δεν ήθελε τη σαλάτα που του έδωσε και απαίτησε χούμους. Ας διαβάσει λίγο για την αληθινή ιστορία πίσω απ’ τις ‘Συμμορίες της Νέας Υόρκης’, αλλά και για τη δράση της ελληνικής μαφίας που τρομοκρατούσε πόλεις της Αμερικής στις αρχές του 20ου αιώνα.
Πού έχει δίκιο
Από την άλλη, ο Ζουγανέλης έχει ένα δίκιο στο ότι ο μέσος Έλληνας μετανάστης του σήμερα δεν έχει μεγάλη σχέση με τον μέσο πχ. Αφγανό μετανάστη. Όσοι έρχονται από χώρες σαφώς λιγότερο αναπτυγμένες απ’ την Ελλάδα, είναι όντως διαφορετικοί από εμάς -αλλά πάντα ίσοι-, εξαιτίας όσων έχουν ζήσει αλλά και του (ενίοτε οπισθοδρομικού) πολιτισμού τους.
Οι Έλληνες που μεταναστεύουν πχ. στη Γερμανία προέρχονται από μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, με πολιτισμό παρόμοιο μ’ αυτόν της Γερμανίας. (Βέβαια συχνά σχολιάζονται για την αδιαφορία τους για τους νόμους, την κουτοπονηριά τους ακόμα και για το ότι παρκάρουν όπου γουστάρουν.) Σε κάθε περίπτωση, επειδή δεν προερχόμαστε από χώρες με πόλεμο, ακραίες συνθήκες επιβίωσης ή/και οπισθοδρομική κουλτούρα, είναι λογικό οι κακές εξαιρέσεις να είναι λιγότερες στους Έλληνες μετανάστες απ’ ό,τι σ’ αυτούς που φιλοξενούμε.
Δε συμφωνώ με τη μήνυση εναντίον του Ζουγανέλη. Καταλαβαίνω ότι ο Παναγιώτης Δημητράς που την έκανε (όπως και κάποιες άλλες με τις οποίες διαφώνησα, πχ. εναντίον της Σώτης Τριανταφύλλου και της Λώρης Κέζα) έχει αγνές προθέσεις και δέχομαι πως είναι δικαίωμά του να επικαλεστεί τον Αντιρατσιστικό Νόμο του κράτους.
Το τελικό αποτέλεσμα
Όμως, εκτός αν τα λόγια του κ. Ζουγανέλη ήταν απ’ αυτά που προκαλούσαν και πέρα από κάθε αμφιβολία ρατσιστική βία, μια τέτοια μήνυση θα πέσει στο κενό και θα γυρίσει μπούμερανγκ. Το αποτέλεσμα της θα είναι απλά η ηρωοποίηση του Ζουγανέλη και η περαιτέρω συντηρητικοποίηση της κοινωνίας.
Επιπλέον, σε τέτοιες φάσεις, ακόμα κι αυτοί που καθόλου δε μισούν τους μετανάστες (άλλωστε κι ο Ζουγανέλης ένας αριστερός αλληλέγγυος είναι, που μοίρασε φαγητό και μοιράστηκε μια κακή του εμπειρία!) νιώθουν πως φιμώνονται. Εξοργίζονται με το πώς τους κουνούν το δάχτυλο και τους λένε «φασίστες» – και το κλασικό αποτέλεσμα είναι να εξαγριώνονται και μέσα τους να τσιμεντώνονται τέτοιες -και σταδιακά πιο ακραίες- απόψεις.
Οι υπερβολές καλό είναι να αποφεύγονται, και απ’ τη μία αλλά και απ’ την άλλη πλευρά
*Αναδημοσίευση από το https://mikropragmata.lifo.gr/