Το Προεδρικό Μέγαρο υποδέχτηκε τους εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου, των αρχών του κράτους και των αντιστασιακών, σε μια σεμνή τελετή για την 42 επέτειο από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας.
Οι πολιτικοί αρχηγοί έφθασαν στο χώρος της δεξίωσης λίγο πριν τις 20:00 και κατόπιν προσήλθε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
Κατά την προσέλευση του Προέδρου της Δημοκρατίας έγινε ανάκρουση του εθνικού ύμνου και μετά ο ΠτΔ κατευθύνθηκε, όπως συνηθίζεται προς τους αρχηγούς των κομμάτων και τον Πρόεδρο της Βουλής και τους χαιρέτισε.
Η δεξίωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας δεν δόθηκε τα προηγούμενα πέντε χρόνια, μετά από απόφαση του Κάρολου Παπούλια, ενώ πέρυσι συνέπεσε με την περίοδο των εξελίξεων μετά το δημοψήφισμα και τα capital control.
Στη δήλωσή του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε στους κινδύνους και τα πλήγματα που δέχεται η Δημοκρατία στη εποχή μας, υπογραμμίζοντας ότι είναι χρέος όλων ο σεβασμός και υπεράσπισής της, πέρα από “επιμέρους πολιτικές διαφορές και προσωπικές σκοπιμότητες”. Τόνισε την ανάγκη κοινού αγώνα στη Ευρώπη για το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην κρίσιμη κατάσταση που επικρατεί στη Τουρκία και στην ανάγκη να μείνει προσηλωμένη στον σεβασμό της Δημοκρατίας και των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Η δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας
“Γιορτάζουμε σήμερα, με τον τρόπο που αρμόζει στο κορυφαίο αυτό γεγονός και πρωτίστως μ’ ενωμένες τις Δημοκρατικές Πολιτικές Δυνάμεις της Χώρας και παρόντες τους Αντιστασιακούς, οι οποίοι εκπροσωπούν την ζωντανή μνήμη της εποχής εκείνης, την επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Πατρίδα μας, την 24η Ιουλίου 1974.
Σ’ αυτήν την εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία, που δεν αφορά αποκλειστικώς την Ελλάδα αφού οι κίνδυνοι διάβρωσης των θεμελίων της Δημοκρατίας έχουν πάρει πανευρωπαϊκές και, ευρύτερα, σχεδόν παγκόσμιες διαστάσεις, ο εορτασμός μας για την υπεράσπιση του δημοκρατικού ιδεώδους έχει διττό συμβολισμό:
Πριν απ’ όλα εμείς, οι Έλληνες, οφείλουμε -και μάλιστα στο διηνεκές- να μην λησμονούμε πως έχουμε χρέος, ως Λαός και ως Έθνος, να υπερασπιζόμαστε την Δημοκρατία «όκωσπερ τείχεος». Δοθέντος ότι όταν στον Τόπο μας καταλύθηκε η Δημοκρατία βιώσαμε πραγματικές τραγωδίες, οι οποίες στοίχισαν ακόμη και τμήμα του Εθνικού μας Κορμού. Πρόσφατη απόδειξη η μαρτυρική Κύπρος, στην οποία σύμπας ο Ελληνισμός συμπαρίσταται και θα συμπαρίσταται ως την τελική της δικαίωση. Κι ακόμη τούτο: Η υπεράσπιση της Δημοκρατίας, ως χρέος όλων των Ελλήνων που την σέβονται, μπορεί να ευοδωθεί μόνον υπό όρους αρραγούς ενότητας και συνακόλουθης συμπόρευσης, η οποία υπερβαίνει τις επιμέρους πολιτικές διαφορές και παραγνωρίζει κάθε είδους προσωπικές σκοπιμότητες.
Πέραν τούτου όμως μεσ’ από την σημερινή επέτειο εμείς, οι Έλληνες, στέλνουμε, στο μέτρο που μας αναλογεί κατά την Ιστορία μας και τις σύγχρονες προοπτικές μας, μήνυμα περ’ από τα σύνορά μας τόσο στην Διεθνή Κοινότητα όσο και, κυρίως, στους Εταίρους μας εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μήνυμα το οποίο συνίσταται στ’ ότι πρέπει ν’ αγωνισθούμε όλοι οι Λαοί, ιδίως δε οι Λαοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε το δημοκρατικό ιδεώδες και η ανοιχτή κοινωνία που τούτο προϋποθέτει να επικρατήσουν εναντίον του πιο επικίνδυνου εχθρού τους, της απεχθούς τρομοκρατίας κατ’ εξοχήν του ISIS, η οποία διαπράττει εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας. Επιπλέον δε πρέπει ν’ αγωνισθούμε από κοινού εναντίον των ακραίων κοινωνικών ανισοτήτων και υπέρ της κοινωνικής συνοχής, δηλαδή ουσιαστικώς υπέρ του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, κορυφαίου πυλώνα του Ευρωπαϊκού και του εν γένει Δυτικού Πολιτισμού. Τα όσα προανέφερα σημαίνουν, ειδικότερα ως προς το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα, ότι εμείς, οι Έλληνες, θ’ αγωνισθούμε όπως ξέρουμε ν’ αγωνιζόμαστε ώστε η Ευρώπη να μην γίνει, ποτέ ξανά, «σκοτεινή ήπειρος».
Η τελευταία μου επισήμανση, μ’ αφορμή την σημερινή επέτειο, αφορά τα όσα τεκταίνονται στην γείτονα και φίλη Τουρκία: Στηρίζουμε –και το καταστήσαμε σαφές ευθύς εξ αρχής- την συνταγματική νομιμότητα στην Τουρκία έναντι εκείνων που επιχείρησαν να την καταλύσουν. Όμως η νομίμως εκλεγμένη ηγεσία της Τουρκίας, ακριβώς επειδή διαθέτει την πλήρη δημοκρατική νομιμοποίηση αλλά και τηρώντας τις διεθνείς δεσμεύσεις που έχει αναλάβει, μπορεί και πρέπει ν’ απαντήσει καταλλήλως στους πραξικοπηματίες μένοντας προσηλωμένη στον σεβασμό της Δημοκρατίας και των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Μ’ αυτές τις σκέψεις εύχομαι η Δημοκρατία μας ν’ απλώνει και να βαθαίνει, αδιαλείπτως, τις ρίζες της στο εύφορο χώμα της μακραίωνης Ιστορίας μας και της, πάντα στιβαρής, εθνικής μας συνείδησης”.
