ο νέο έθνικο στοίχηµα είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής! Το άλλο µε τον Τοτό το ξέρετε;
Ηθελα να φανώ χρήσιµος και ανέλαβα να βρω τον ηλεκτρολόγο για να κάνει τις δουλειές που χρειάζεται το γραφείο της γυναίκας µου. Βρήκα τον άνθρωπο, µιλήσαµετηλεφωνικά, έκανεκαλή δουλειάκαι δεν έπεσε πολύ έξω στον χρόνο που υποσχέθηκε. ∆εν τον είδα ποτέαπό κοντά.Χρειάστηκε µόνο να µιλήσουµε δυο τρεις φορές στο τηλέφωνο: «Μάγκας», πολύστροφος και οικείος – στο όριο της αγένειας – αλλά αυτό δεν µε ενόχλησε καθόλου. Εκανε ο άνθρωπος καλή δουλεία χωρίς να µε ταλαιπωρήσει.
Ηρθε η ώρα του λογαριασµού: – Τι σας χρωστάω;
– 740 ευρουλάκια, φίλε. Ηταν δύσκολη δουλειά…
– Πολλά µου ακούγονται.
– Α, µη µου λες τέτοιατώρα, όχιπαζάρια σε µένα.
Επειτααπό µικρή παύση, παίρνωπάλι τονλόγοµε επιµονή εγώ στον πληθυντικό και εκείνος στον ενικό:
– Εντάξει, αφού δεν συµφωνήσαµε προκαταβολικά την τιµή εγώ φταίω. Εκανα λάθος, δώστε µου τον λογαριασµό σας να βάλω τα χρήµατα. Σας παρακαλώ µόνο να στείλετε στη γυναίκα µου, στο γραφείο, το τιµολόγιο.
– Τι είναιαυτά που λες;∆εν δίνω εγώ τιµολόγια. ∆εν ξέρω να κόβω, ούτε λογιστή έχω.
– Καλά, στείλτε µου τότε έστω µια απόδειξη να την περάσουµε στα έξοδάµας. ∆εν νοµίζω να µην κόβετε αποδείξεις; – Εάν θέλεις απόδειξη, συν 23%.
Μετά το νέο χαστούκι, άλλαξα βιολί, αλλά και πάλι ηττήθηκα συντριπτικά:
– Μα είναι παράνοµο αυτό που λες. ∆εν φοβάσαι µήπως δεν σε πληρώσω;
– Ακου, φίλε, εγώδεν έχω ούτε φούρνο ούτε περίπτερο. Κανένας από όσους ξέρω δεν κόβει απόδειξη στη δουλειά µας χωρίς να πάρει έξτρα τον ΦΠΑ. Ολοι οι πελάτες δέχονταινα πληρώνουν χωρίς απόδειξη. Αυτά τα κουραφέξαλα για το κίνηµα αποδείξεων τα λέτε εσείς οι δηµοσιογράφοι και οι πολιτικοί. Αν ήξερα ότι θα µου έλεγες τέτοια, δενθα έπαιρνα τη δουλειά. ∆εν είσαι εντάξει και εάνδεν θέλεις µη µε πληρώσεις.Εγώ δενπαρακαλάω, έχω πολλές δουλειές να ξέρεις…
ΥΓ: Η ιστορία είναι αληθινή και οι διάλογοι ακριβείς.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “