ύστερα απόένανχρόνο εκκωφαντικήςσιωπής και πλήρους απραξίας της πανεπιστηµιακής κοινότητας, κάτιαρχίζει νακινείται. εχουµε ξεχάσειόλοι – γιατί πρώτοι το ξέχασαν οι ίδιοι – ότι η ελλάδα διαθέτει µια οµάδα µελών της πανεπιστηµιακής κοινότητας µε σπουδαία βιογραφικά και τεράστιο διεθνή κύκλο.
Σπούδασαν στα καλύτερα σχολεία της άµερικής, της Γερµανίας και της Γαλλίας και κάποιοι από αυτούς έχουν ισχυρές προσωπικές σχέσεις µε πρόσωπα που αυτήτην ώρα βρίσκονται σερόλους – κλειδιά στηνευρώπη καιστις Ηπά.άυτήτηνπροίκα εξαργύρωσανοι καθηγητές της Νοµικής Σχολής του πανεπιστηµίου της άθήνας µε την επίσκεψη Γιούνκερ και την αναγόρευσή του κάτω από την άκρόπολη – µε όλους τους συµβολισµούς που αυτό συνεπάγεται – σε επίτιµο διδάκτορα. οι δεσµεύσεις του υψηλού ευρωπαίου αξιωµατούχου για τη σωτηρία της χώρας µας δεν είναι µόνο ενέσεις αισιοδοξίας και λόγια παρηγοριάς στους τροµαγµένους έλληνες πολίτες, αλλά αποκαλύπτουν και τη βούληση αρκετών ισχυρών φίλωντης χώρας µας.
οιπνευµατικοίάνθρωποι, πανεπιστηµιακοί, ακαδηµαϊκοί, είναι ανάγκη να γίνουν πρέσβεις, να ανοίξουν την ατζέντα τους και να αξιοποιήσουν σχέσεις. είναι η ώρα να δώσουν τα ανταποδοτικάοφέλη στη χώρα πουτους ανέδειξε, τους τίµησε µε ρόλους και αξιώµατα. οι περισσότεροι δείχνουν να χάνονται στη µετάφραση των δήθεν ιδεολογικών τους διαφοροποιήσεων γιατο άσυλο,ενώ στην πραγµατικότητα αναλώνονται στη διατήρηση των προνοµίωντης συντεχνίας τους.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “