Οι Ελληνες δεν είναι ρατσιστές και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο είναι κακόπιστος. Μια κοινωνία χαρακτηρίζεται από τη συµπεριφορά της πλειονότητας και όχι από άρρωστες µειονότητες, στις οποίες όσο φταίνε οι ξένοι άλλο τόσο φταίνε και οι ντόπιοι, όταν πέσουν στην ανάγκη τους για βοήθεια ή όταν βρεθούν από κακή τύχη στη δούλεψή τους. Η Ελλάδα για 2Ο χρόνια απορρόφησε περισσότερους από ένα εκατοµµύριο αλλοδαπούς και τους συµπεριφέρθηκε σε κάθε περίπτωση καλύτερα από τους Γερµανούς, τους Γάλλους, τους Ιταλούς και τους Ολλανδούς. Και αυτό χάρη στην ανθρωπιά των κατοίκων της χώρας, γιατί η Πολιτεία υπήρξε αδύναµη, ανίκανη και αντιφατική στην αντιµέτωπη και αυτού του προβλήµατος. Οι καλύτεροι µάρτυρες της ανθρώπινης συµπεριφοράς είναι οι ίδιοι οικονοµικοί µετανάστες που βρήκαν πολύ συχνά αγάπη και στήριξη απόδεκάδες χιλιάδες οικογένειες για τις οποίες, είναι αλήθεια, δούλεψαν σκληρά. Είναι πολλά τα παραδείγµατα Ελλήνων – όχι ευκατάστατων πάντα – που στήριξαν µε όποιον τρόπο µπορούσαν παιδιά αλλοδαπών να σπουδάσουν και να βρουν δουλειά. Αυτό όµως δεν σηµαίνει ότι η Ελλάδα µπορεί να σηκώσει στο διηνεκές το βάρος των κατατρεγµένων όλου του κόσµου.
Δεν αντέχει και δεν µπορεί. Είναι µια χώρα στο κατώφλι της χρεοκοπίας. Τα µεροκάµατα λιγόστεψαν δραµατικά γι’ αυτό χιλιάδες µετανάστες, εργατικοί άνθρωποι, παίρνουν έπειτα από 15 χρόνια τον δρόµο της επιστροφής. Ταυτόχρονα η ανέχεια, η ανεργία και η αγωνία για το αύριο αλλάζει καθηµερινά συµπεριφορές. Οι άνθρωποι κλείνονται στο καβούκι τους, γίνονται φοβικοί και ανακαλύπτουν εχθρούς εκεί που δεν υπάρχουν. Αρκεί ένα σπίρτο – µια προβοκάτσια θερµοκέφαλων – για να ανάψει φωτιά στο ήδη φορτισµένο και ανέλεγκτο περιβάλλον του κέντρου της Αθήνας. Θα πείτε, πόσο χειρότερη µπορεί να γίνει η κατάσταση µε τη νοµιµοποίηση των τρακοσίων δυστυχισµένων του Μεγάρου Υπατία; Η απάντηση είναι εύκολη: καθόλου. Το πρόβληµα είναι η επόµενη µέρα, όταν οι τούρκοι λαθρέµποροι θα αδειάζουν καράβια µε εξαθλιωµένους στα νησιά µας µε την υπόσχεση ότι θα βρουν το «ελληνικό όνειρο» και θα απαιτούν όλοι την ίδια µεταχείριση µε τους απεργούς πείνας. Υπάρχει λογικός άνθρωπος που πιστεύει ότι η κοινωνία στην εκρηκτική κατάσταση που βρίσκεται αντέχει µια τέτοια εξέλιξη;
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “