Κυριακή πρωί στα βόρεια προάστια, πολύ βόρεια, μετά την Κηφισιά. Δύο φίλοι μου φτάνουν έξω από τον ιερό ναό, στις 09:30 το πρωί για το μνημόσυνο συγγενικού τους προσώπου. Η πόρτα ήταν κλειδωμένη με αλυσίδα και λουκέτο και στο προαύλιο δεν υπήρχε ψυχή. «Μπα, λάθος θα κάναμε», λένε. «Ήρθαμε σε άλλη εκκλησία». Μέχρι να επιβιβαστούν στο αυτοκίνητό τους για να φύγουν, εμφανίζεται τρέχοντας ο νεωκόρος και τους λέει συνωμοτικά: «Ελάτε από δω, έχει μια μικρή πόρτα πίσω».
Γράφει ο Γιάννης Πολίτης
Ακούνε τις οδηγίες, μπαίνουν στον ναό και τι να δουν. Είχε σχηματιστεί μια ουρά πενήντα ατόμων -παιδιά, μεσήλικες και ηλικιωμένοι- και ο ιερέας τούς κοινωνούσε σβέλτα με απόλυτη σιωπή, λες και η τελετή γινόταν σε καθεστώς παρανομίας, σε ένα σκηνικό που παρέπεμπε σε κρυφό σχολειό. Κανένα μέτρο ασφαλείας. Ούτε πιστοποιητικά ζητήθηκαν, ούτε rapid tests. Φυσικά, μάσκες ούτε κατά διάνοια.
Αν δεν σας αρέσει αυτό το παράδειγμα, έχω κι άλλο. Τηλεφώνησε πατέρας δεκαπεντάχρονου στον οικογενειακό του γιατρό για να ρωτήσει: «Γιατρέ, μήπως ήρθε η ώρα να εμβολιαστεί το παιδί;». Και η απάντηση του επιστήμονα: «Σου το είπα από την αρχή. Μακριά τα παιδιά από τα εμβόλια». Ευτυχώς, ο πατέρας δεν άκουσε τον γιατρό, ακολούθησε τη λογική και το ένστικτό του και την επομένη πήγε σε εμβολιαστικό κέντρο.
Είναι πολλοί οι λόγοι που στη χώρα μας ο εμβολιασμός δεν πήγε καλά. Οι θεωρίες συνωμοσίας βρήκαν μία ακόμη φορά πρόσφορο έδαφος να γιγαντωθούν. Θυμόσαστε το 2009. Μόνο έντεκα χρόνια μας χωρίζουν από τότε που είχε κυριαρχήσει η θεωρία ότι οι Ευρωπαίοι ζήλεψαν τη χώρα μας, που είναι το πιο όμορφο μέρος του πλανήτη, γι’ αυτό μας χρεοκόπησαν και μας έβαλαν στα μνημόνια, ώστε να αγοράσουν για ένα κομμάτι ψωμί τα οικόπεδα και τα σπίτια μας. Το γεγονός ότι χρωστούσαμε και της Μιχαλούς και ότι δαπανούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας, αυτό δεν έλεγε τίποτα στους συνωμοσιολόγους εκείνης της περιόδου. Και, τέλος πάντων, τα θέματα τότε ήταν σύνθετα και αφορούσαν την οικονομία και το βιοτικό μας επίπεδο. Τώρα, όμως, κάθε ημέρα χάνουμε εκατό ανθρώπους και δεν υπάρχει φως.
Δεν ήρθε ακόμα η ώρα της απόδοσης ευθυνών. Όλα αυτά τα λέμε και τα γράφουμε μήπως την ύστατη ώρα μπει ένα φρένο στην τρέλα της παραπληροφόρησης και σπεύσει το ένα εκατομμύριο συμπολιτών μας, που δημιουργεί το μεγάλο πρόβλημα, να εμβολιαστεί. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μια σημαντική ομάδα των ιερωμένων έκανε μεγάλη ζημιά σε αυτό το εθνικό στοίχημα.
Είναι αλήθεια ότι η επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος και δεκάδες φωτισμένοι ιεράρχες δίνουν μάχη υπέρ του εμβολιασμού από τον άμβωνα. Μόνο που αυτό έγινε με καθυστέρηση ενός χρόνου και πλέον, με αποτέλεσμα οι απλοί κληρικοί στα αστικά κέντρα και τα χωριά να αυτοσχεδιάσουν με πύρινα κηρύγματα για τη Θεία Κοινωνία που νικά τον κορωνοϊό. Ακόμη μεγαλύτερη ζημιά έγινε από τις διάφορες παραθρησκευτικές οργανώσεις και τους φανατικούς πιστούς τους, που τους βλέπουμε κάθε τρεις και λίγο στις συγκεντρώσεις εναντίον των εμβολίων στην πλατεία Συντάγματος.
Θα αναρωτιέστε αν είναι τόσοι πολλοί αυτοί, ώστε να επηρεάσουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων. Η απάντηση υπάρχει στις δημοσκοπήσεις, στις οποίες το 8% των ανεμβολίαστων «θα σήκωνε το μανίκι» αν του το έλεγε ο πνευματικός του. Η Ιερά Σύνοδος, που έχει σύστημα οργάνωσης και παρακολούθησης του τι συμβαίνει στους ναούς, δηλώνει πλέον αδυναμία να ελέγξει τους πιστούς που μπαίνουν στους ναούς. Μόνο που δεν προτείνει λύση. Για τους εστιάτορες, που στη συντριπτική τους πλειονότητα κάνουν άψογα τη δουλειά τους και ζητούν πιστοποιητικά εμβολιασμού και ταυτότητες, πιστεύουν ότι αυτοί το κάνουν με ευχαρίστηση; Δηλαδή αρέσει στους σερβιτόρους να κάνουν τους αστυνομικούς, αλλά δεν αρέσει στους επιτρόπους των ιερών ναών;
Πόσο δύσκολο θα ήταν όταν πλησιάζει κάποιος στο παγκάρι να ρίξει τον οβολό του και να πάρει το κερί να του ζητείται να επιδείξει το πιστοποιητικό; Αυτά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Και επειδή έρχονται Χριστούγεννα και οι εκκλησίες εκ των πραγμάτων θα γεμίσουν, εδώ που έφτασαν τα πράγματα δύο είναι οι λύσεις. Ή έξω από κάθε εκκλησία πρέπει να βάλει η πολιτεία έναν αστυνομικό ή να κλείσουν οι ναοί, όπως έγινε και πέρυσι. Τίποτα από τα δύο δεν είναι εύκολο. Και το ένα και το άλλο θα δημιουργήσουν απρόβλεπτες αντιδράσεις. Όλοι γνωριζόμαστε και ξέρουμε τι θα συμβεί αν παρέμβει το κράτος. Η μόνη λύση είναι η Εκκλησία να ασχοληθεί η ίδια με τα του οίκου της, όπως επιδιώκει και πετυχαίνει σε όλες τις άλλες δράσεις της.
Όσο για τους αρνητές γιατρούς που έχουν κάνει την ίδια ζημιά με τους ιερωμένους, καλό είναι για ένα μεγάλο διάστημα να κόψουν τις δημόσιες εμφανίσεις και να κρατήσουν τις απόψεις τους για τον εαυτό τους. Κι αν οι ίδιοι δεν μπορούν να συγκρατηθούν, είναι ανάγκη να παρέμβουν άμεσα ιατρικοί σύλλογοι για να τους σταματήσουν. Όταν οι επιστήμονες αντιμάχονται την επιστήμη, η σύγχυση είναι τεράστια. Όσα και να πουν όλοι οι άλλοι δημοσιολογούντες πολιτικοί και δημοσιογράφοι, η σχέση του γιατρού με τον ασθενή του, όταν μάλιστα είναι πολυετής, είναι καθοριστικής σημασίας. Αν αυτές οι δύο κατηγορίες αρνητών, ιερωμένοι και γιατροί, μείνουν ανεξέλεγκτες το προσεχές διάστημα, καμία καμπάνια της πολιτείας δεν θα μπορεί να αντιστρέψει το κακό.