Η θεωρία της κάψουλας

Ποιος είναι ο πιο ασφαλής τρόπος να περιοριστεί δραστικά η μετάδοση του κορωνοϊού; Το λέει εξαιρετικά με κάθε ευκαιρία η καθηγήτρια επιδημιολογίας Αθηνά Λινού. Η πιστή εφαρμογή της ‘’θεωρίας της κάψουλας”. Δηλαδή ο κάθε ένας από εμάς να έχει έναν περιορισμένο κύκλο ανθρώπων που έρχεται σε επαφή και αυτή δεν θα είναι περισσότεροι από 4-5 άτομα. Η κάθε στενή παρέα θα διατηρεί ακριβώς τις ίδιες συνήθειες και επ’ ουδενί δεν θα ανοίγει τον κύκλο. Θα εργάζονται όλοι από το σπίτι ,θα συναντώνται μόνο μεταξύ τους χωρίς αγκαλιές και φιλιά και θα τηρούν πάντα την απόσταση ασφαλείας.

Πράγματι αν αυτό μπορούσε να εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα δεν θα είχαμε τόσο μεγάλη αγωνία για το πότε θα βγει το εμβόλιο. Μόνο που μπορεί να εφαρμοστεί μόνο από συνταξιούχους ευκατάστατους, εισοδηματίες και ανθρώπους που έχουν την δυνατότητα να εργάζονται από το σπίτι. Και αυτοί, αν μετρηθούμε, είναι οι περισσότεροι. Αυτή την ώρα έχουμε 2.200.000 συνταξιούχους. Πολύς κόσμος για τον πληθυσμό της Ελλάδας. Αυτοί είναι ανάγκη να μπουν αμέσως στην κάψουλα.

Με όλο τον σεβασμό στους ηλικιωμένους και με πλήρη κατανόηση στα όσα συνεπάγεται αυτό για την ψυχολογία τους, το οφείλουν στους εαυτούς τους και την κοινωνία. Το σύστημα υγείας δεν θα αντέξει στην περίπτωση που νοσήσουν χιλιάδες μεγάλοι άνθρωποι.

Υπάρχουν φοιτητές και πολλοί νέοι άνθρωποι- δυστυχώς -άνεργοι. Αυτοί για φέτος πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι θα φοιτούν εξ αποστάσεως και θα στερηθούν ζωή που έχει και τα μπαρ, τα καφέ, τις πλατείες και τις ταβέρνες και τα γλέντια και την ξενοιασιά. Πράγματι είναι μια υπερβολική θυσία για νέους ανθρώπους. Το οφείλουν όμως στους γονείς και στους παππούδες τους.

Ο ενεργός πληθυσμός είναι περίπου 2.800.000 άνθρωποι, αυτοί συντηρούν όλους τους υπόλοιπους. Περίπου το 40 % κατά μέσο όρο των εργαζομένων στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα εργάζονται από το σπίτι. Αν το απόγευμα κάποιοι κόβουν βόλτες στα καφέ και το βράδυ πάνε στις ταβέρνες τότε κοροϊδεύουν την κοινωνία . Ελπίζω ότι δεν συμβαίνει.

Πόσοι έμειναν που είναι αναγκασμένοι να κινούνται έξω για το μεροκάματο; Όχι περισσότεροι από ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι. Εργατοτεχνίτες, μικροί και μεσαίοι επαγγελματίες που πρέπει να ανοίξουν τα μαγαζιά τους, δικηγόροι, γιατροί και το 60% των υπαλλήλων που πρέπει να είναι στο χώρο εργασίας. Αυτό το ποσοστό μπορεί να μειωθεί καθώς καθημερινά όλο και περισσότεροι εξοικειώνονται με την τεχνολογία.

Και εδώ αρχίζουν τα πιο σύνθετα: Υπάρχουν μαθητές δημοτικών γυμνάσιο και λυκείων που συνωστίζονται στις τάξεις. Όσο πέφτει θερμοκρασία τόσο θα αυξάνονται τα κρούσματα. Ακόμη και σε ιδιωτικά σχολεία ακριβοπληρωμένα υπάρχουν μέχρι και 28 μαθητές μέσα στην τάξη. Δε βγαίνει ο χειμώνας έτσι. Κατανοώ την ανάγκη του υπουργείου και των εκπαιδευτικών να λειτουργήσουν τα σχολεία σε πλήρη ανάπτυξη τουλάχιστον τους δύο πρώτους μήνες ώστε να αποκτήσουν εικόνα του επιπέδου του κάθε ενός μαθητή χωριστά και να τους αξιολογούν αναλόγως στην πορεία αν η Πολιτεία αναγκαστεί να κλείσει τα σχόλια για κάποιους μήνες.

Αυτό ακριβώς γίνεται αυτό τον καιρό με τα τεστ πέφτουν βροχή και τους καθηγητές προσπαθούν να έχουν αντίληψη για το επίπεδο του καθε μαθητή. Μην ξεχνάμε ότι πέρυσι οι μαθητές στο δεύτερο τετράμηνο ουσιαστικά βαθμολογήθηκαν με τις αποδόσεις του πρώτου τετραμήνου και ίσως χρειαστεί να γίνει κι φέτος το ίδιο. Για να παραταθεί όμως όσο περισσότερο γίνεται δια ζώσης διδασκαλία, πρέπει άμεσα να εφαρμοστεί το σύστημα που προτείνουν πολλοί ειδικοί, αλλά απαιτείται οργάνωση από τις διευθύνσεις εκπαίδευσης και πολύ κέφι και προσπάθεια από τους εκπαιδευτικούς.

Τι λέει αυτή η πρόταση; Τα πολυάριθμα τμήματα να σπάσουν στα δύο. Και εφόσον δεν υπάρχουν αίθουσες και καθηγητές για να καλύψουν αυτή την ανάγκη δια ζώσης να γίνονται μόνο τα πρωτεύοντα όπως Μαθηματικά π.χ. Τα λεγόμενα δευτερεύοντα να γίνονται εξ αποστάσεως. Άλλωστε για μια σχολική χρονιά μιλάμε δε μιλάμε για πάντα. Έτσι οι μαθητές θα παραμένουν στο σχολείο για 3-4 για το πολύ ώρες την ημέρα σε ολιγάριθμα τιμήματα. Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται αυτό το σύστημα είναι προτιμότερο από το να κλείσουν τα σχολεία τους δύσκολους μήνες.

Αν όλα αυτά τα εφαρμόσουμε εγκαίρως θα αποφύγουμε, το καθολικό κλείσιμο της χώρας.

Και σήμερα τα μέτρα δυστυχώς τηρούνται αποσπασματικά. Δεν χρειάζεται πολύ ψάξιμο για να το διαπιστώσεις. Τα ατελείωτα καθημερινά μποτιλιαρίσματα στους δρόμους της Αθήνας προδίδουν την χαλάρωση. Όλοι αυτοί που συνωστίζονται σε Κηφισίας Μεσογείων Αλεξάνδρας, Γαλατσίου δεν πάνε στην δουλειά. Πράγματι είναι αρκετοί αυτοί που αποφεύγουν, Μετρό και λεωφορεία λόγω της πανδημίας και πάλι όμως είναι άπειρα τα αυτοκίνητο που κινούνται, χωρίς σοβαρό λόγο.

Μην ξεχνιόμαστε δεν είμαστε μακριά από η Γαλλία την Βρετανία και το Βέλγιο. Ούτε είμαστε καλύτεροι από εκείνους. Με μαθηματική ακρίβεια ότι ζουν θα το ζήσουμε. Πέρυσι το γλιτώσαμε γιατί κλείσαμε εγκαίρως. Και τα μαθηματικά του Πανεπιστημίου Μακεδονίας που μέχρι τώρα δεν έχουν λαθέψει μιλούν για 2.000 κρούσματα την ημέρα τον Δεκέμβριο με πολλαπλασιαστή έξι. Δηλαδή 12.Ο00 πραγματικά κρούσματα την ημέρα. Μακάρι η πρόβλεψη να διαψευστεί.