Ήταν λογική και αναμενόμενη η κίνηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αμέσως μόλις ανέλαβε την εξουσία, να βάλει οροφή στις συντάξεις. Και το ανώτερο ποσό που επέλεξε είναι λογικό για μια χώρα που τώρα βγάζει σιγά-σιγά το κεφάλι έξω από το νερό. Τα 4.608 ευρώ μεικτά είναι καλά λεφτά, δεν είναι πλάκα. Ο τρόπος που έγινε ήταν προφανώς άγαρμπος, αλλά αυτά έχει η πολιτική.
Για να χτυπηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, που από επιπολαιότητα -θέλω να πιστεύω και όχι από σκοπιμότητα- άφησε τον νόμο Κατρούγκαλου ημιτελή, βγήκαν στη σέντρα ως πιθανοί μεγαλοσυνταξιούχοι άνθρωποι που έχουν πληρώσει για τις συντάξεις 50 ανθρώπων όλη τους τη ζωή.
Γιατί οι συμβολαιογράφοι και οι άλλοι επιστήμονες που διασύρθηκαν είναι αυτοί που είτε δεν ήθελαν είτε δεν μπορούσαν να κρύψουν τα εισοδήματά τους. Έχουν πληρώσει τεράστια ποσά σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Δεν ήταν φοροφυγάδες. Αντίθετα, είναι αυτοί που κράτησαν τη χώρα όρθια στα πέτρινα χρόνια γεμίζοντας φόρους τα ταμεία του κράτους, ώστε να πετύχουμε τα ματωμένα πλεονάσματα, που θα έλεγε και ο παλιός Αλέξης Τσίπρας στην αντισυστημική του περίοδο. Τώρα τα αποκαλεί αλλιώς. Είναι αποτελέσματα, όπως λένε οι δικοί του, της καλής διαχείρισης της Αριστεράς.
Η πολιτεία, αντί να παραδίδει, λοιπόν, τους συνεπείς στον φθόνο και στη χλεύη και να τους κρεμάει στα μανταλάκια με αρνητική δημοσιότητα, τους οφείλει ένα ευχαριστώ και μια συγγνώμη.
Το ευχαριστώ για τους φόρους που έχουν πληρώσει είναι, όταν συνάδελφοί τους, γιατροί, δικηγόροι μηχανικοί και κάθε λογής ελεύθεροι επαγγελματίες, δεν πληρώνουν σχεδόν τίποτα. Δεν πλήρωσαν ούτε την περίοδο της κρίσης. Αντίθετα, αρκετοί επωφελήθηκαν από αυτή. Κατέθεσαν την άδεια επαγγέλματος, έπαιρναν τα επιδόματα των φτωχών και ανέργων και εισέπρατταν από τις δουλειές τους μόνο μαύρα χρήματα. Όλοι ξέρουμε σε ποιους αναφέρομαι.
Η συγγνώμη του κράτους στους καλοπληρωτές μετά το ευχαριστώ είναι γιατί πλήρωσαν μέσα στον παραλογισμό πάρα πολλά χρήματα για ασφαλιστικές εισφορές.
Εξηγούμαι: Η φιλελεύθερη δημοκρατία, την οποία όλο και περισσότεροι επικαλούνται στην Ελλάδα μετά την κυβερνητική απομυθοποίηση της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ, στις χώρες που πέτυχε σεβάστηκε βαθιά τους πολίτες που ανταποκρίνονται με ακρίβεια στις υποχρεώσεις τους.
Ο συνεπής φιλελευθερισμός, όπως και η γνήσια σοσιαλδημοκρατία, δεν παίρνει μόνο από τους φορολογούμενους, δίνει κιόλας ώστε οι άνθρωποι να σέβονται τους κανόνες. Έτσι γίνεται δίκαιο και ενδιαφέρον το παιχνίδι. Εδώ ακόμη άλλοτε τιμωρούνται και άλλοτε χλευάζονται οι συνεπείς.
Πρωταγωνιστές σε αυτό το παράλογο θέατρο είναι οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Χρόνια ακούμε για τα μπόνους επιβράβευσης που θα δώσουν οι τράπεζες στους καλούς δανειολήπτες και ακόμη δεν είδαμε τίποτα. Ήταν οι βλάκες της κρίσης. Στέρησαν από τους ίδιους και τα παιδιά τους βασικά αγαθά, για να πληρώνουν κάθε μήνα τη δόση του στεγαστικού χωρίς καθυστέρηση. Όλες οι ρυθμίσεις, όμως, που έγιναν και γίνονται αφορούν τους κακοπληρωτές, τους καλοπληρωτές καμιά. Και αν οι κακοπληρωτές ήταν όλοι φτωχοί, θα ήμασταν μαζί τους. Οι μισοί είναι αετονύχηδες και καταφερτζήδες.
Πάμε τώρα στα ασφαλιστικά ταμεία. Συμφωνήσαμε, λοιπόν, ότι το πλαφόν στις συντάξεις είναι καλό μέτρο. Είναι, όμως, βαθιά άδικο αν δεν συνοδευτεί με πλαφόν στις εισφορές. Αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρο. Εφόσον κανείς συνταξιούχος -και σωστά- δεν μπορεί να παίρνει σύνταξη πάνω από 4.608 ευρώ, δεν μπορεί να δίνει και εισφορές για περισσότερα από αυτά.
Είναι παράλογο να λέει το έγγραφο απονομής σύνταξης κάποιου τελικό ποσό 7.800 ευρώ και με το πλαφόν 4.608 ευρώ. Και σε όποιον τα ασφαλιστικά ταμεία πήραν περισσότερα από αυτά που πρέπει, να του τα επιστρέψουν. Έστω με ένα ομόλογο του Δημοσίου μακρινής λήξης. Μόνο έτσι θα αποκατασταθεί ο σεβασμός στη σχέση του κράτους με τους πολίτες. Και αυτό να το κάνει μόνη της η πολιτεία πριν της επιβληθεί με δικαστικές αποφάσεις, που σύντομα ή αργά θα υπάρξουν.
Δεκάδες χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες δίνουν σήμερα για παράδειγμα 1.800 ευρώ τον μήνα ασφαλιστικές εισφορές, αφού υπολογίζονται σύμφωνα με τον τζίρο τους, για να πάρουν στα 65 χρόνια τους συντάξεις 1.100 ευρώ και αν τις πάρουν. Γελοία κατάσταση. Έτσι οι περισσότεροι πήγαν τις εταιρείες τους στην Κύπρο και στη Βουλγαρία για να αποφύγουν αυτό το παράλογο χαράτσι. Αν συνεχιστεί αυτή η ιστορία που μετατρέπει τις εισφορές σε παράλληλη φορολογία, δεν θα υπάρχουν επιχειρήσεις να φορολογηθούν. Θα μείνουν με έδρα την Ελλάδα μόνο εταιρείες που κάνουν δουλειές με το Δημόσιο και δεν μπορούν να κόβουν τιμολόγια από τη Βουλγαρία.
Με πρακτική αριθμητική προκύπτει ότι τα έσοδα των ταμείων θα ελαχιστοποιηθούν λόγω της μεγάλης μείωσης του αριθμού των ασφαλισμένων. Το σύστημα χρειάζεται άμεση εκλογίκευση. Ναι στο πλαφόν, αλλά πλαφόν σε όλα. Και σε αυτά που δίνει το κράτος, αλλά σε αυτά που παίρνει.