Για πρώτη φορά, ύστερα από πολύ καιρό, ένα προβεβλημένο στέλεχος της Ν.Δ., ο κ. Θ. Αναγνωστόπουλος, σπάει τη… μονοτονία του κλίματος ευφορίας που επικρατεί στην Ρηγίλλης, λόγω των δημοσκοπήσεων και της κακής εικόνας που εμφανίζει η κυβέρνηση.
Στις προηγούμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές ο πρόεδρος και τα κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. αποκάλεσαν τον Θόδωρο Αναγνωστόπουλο «στρατηγό της νίκης». Στην αναμέτρηση του Οκτωβρίου, όμως, ο πρώην υπουργός δεν συμμετέχει ενεργά. Η Ρηγίλλης ουσιαστικά τον …αποστράτευσε μετά πολλών επαίνων, και όταν ερωτάται αν αισθάνεται πίκρα και ενόχληση απαντά: «Δεν θα την έλεγα πίκρα. Αλλά με προβληματίζει…»
Ο πρώην υπουργός προειδοποιεί την ηγεσία και τα κορυφαία στελέχη του κόμματος «ότι δεν υπάρχουν ώριμα φρούτα στην πολιτική. Κανείς δεν σου χαρίζει τίποτα. Όλα θα τα διεκδικήσεις και αν δικαιούσαι θα τα πάρεις, αν δεν δικαιούσαι θα τα χάσεις». Παράλληλα, εκφράζει ανοιχτά τη διαφωνία του με την αντιπολιτευτική τακτική, αλλά και τον επικοινωνιακό σχεδιασμό του κόμματος, τονίζοντας με έμφαση: «Η επιδίωξή μου είναι να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου. Και τα λέω με παρρησία, διότι εκτιμώ ότι αυτή είναι η αλήθεια και εκείνος που λέει την αλήθεια, δεν έχει να φοβάται τίποτα».
Οι επιτελείς του προέδρου θεωρούν, πάντως, δεδομένη τη νίκη του κόμματος σ’ αυτές τις εκλογές.
Με τα δεδομένα με τα οποία διανύουμε αυτή την περίοδο, αυτό είναι μέσα στα πράγματα. Όμως, δεν βλέπω ότι θα διεξαχθούν εκλογές σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Και κατά συνέπεια, με όλα όσα πρόκειται να μεσολαβήσουν, κανένας δεν μπορεί να ξέρει τι μπορεί να συμβεί. Δηλαδή, υπάρχει Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Υπάρχουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Υπάρχει η Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και ενδεχομένως και διάφορα άλλα εφευρήματα που μπορεί να ανακαλύψει το ΠΑΣΟΚ. Για όλα αυτά, λοιπόν, πρέπει η Ν.Δ. να προετοιμάζεται, για να έχει τα αντίδοτα.
Ο πρώην υπουργός εκφράζει αντιρρήσεις με την αντιπολιτευτική τακτική που ακολουθεί η Ν.Δ., διότι, όπως λέει, δεν υπερασπίζεται το έργο του κόμματος από το ’74 και μετά, με αποτέλεσμα να αφήνει «κάποιους να εμφανίζονται ως εκσυγχρονιστές και ευρωπαϊστές». Και προσθέτει με έμφαση: «Εκτιμώ ότι η Ν. Δ. θα έπρεπε να είναι πολύ πιο επιθετική και πιο αποκαλυπτική. Και επειδή, όπως ξέρετε, δεν ανήκω στην κατηγορία των φανατικών ούτε επιδιώκω οξύτητες, εκείνο που νομίζω είναι ότι η Ν.Δ. θα πρέπει να αποκαλύπτει ποιος είναι ο αντίπαλός της. Συμβαίνουν παράδοξα πράγματα. Η Ν.Δ. έχει λεηλατηθεί. Ιδεολογικά πολιτικά στις επιλογές της, στον πολιτικό της λόγο και παρατηρούμε το οξύμωρο να βγαίνει ο Πρωθυπουργός και να κάνει μαθήματα στη Ν.Δ. για διαρθρωτικές αλλαγές για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για οτιδήποτε άλλο. Αυτά είναι αδιανόητα». Ιδιαίτερα αιχμηρός είναι ο κ. Θ. Αναγνωστόπουλος και για την επικοινωνιακή τακτική της Ρηγίλλης: «Ούτε το επικοινωνιακό σκέλος με ικανοποιεί. Θέλω να σας πω το εξής. Όταν λέμε επικοινωνιακό σκέλος, ξέρετε τώρα, αλλάζουν και οι όροι, είναι αυτό που λέγαμε πριν από 20 χρόνια προπαγάνδα. Όμως, η προπαγάνδα θέλει καλούς προπαγανδιστές. Ή, όπως τους λέμε τώρα, καλούς επικοινωνιολόγους. Στον τομέα αυτόν, όταν δεν δίνεις έμφαση στο ποια είναι τα δικά σου ισχυρά σημεία και ποια είναι τα αδύνατα του αντιπάλου σου, όταν δεν προβάλλεις τα επιτεύγματά σου στον τόπο και δεν προβάλλεις επίσης ποια είναι η γενικότερη προσφορά σου στη νεώτερη Ελλάδα – και αυτό δυστυχώς η Ν.Δ. δεν το κάνει – τότε πάσχεις επικοινωνιακά».
Αιχμές για την επιλογή υποψηφίων και την προετοιμασία των δημοτικών εκλογών
Για λαθεμένους χειρισμούς και παραλείψεις τόσο στην επιλογή υποψηφίων όσο και στη γενικότερη προετοιμασία των δημοτικών εκλογών μιλάει ο κ. Θ. Αναγνωστόπουλος, ενώ απαντά «όχι» στα στελέχη της Ρηγίλλης, που του ζητούν να ηγηθεί του ψηφοδελτίου της Υπερνομαρχίας Αττικής. Και τονίζει: «Δεν με απασχολεί καθόλου αυτό το θέμα».
Στις προηγούμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές ο πρόεδρος και τα κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. αποκάλεσαν τον Θεόδωρο Αναγνωστόπουλο « στρατηγό της νικής», αφού εκείνος είχε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στην επιλογή των υποψηφίων, εκείνος σχεδίασε τις συνεργασίες με τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, με αποτέλεσμα η Ν.Δ. να σημειώσει την μεγαλύτερη νίκη που είχε ποτέ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Στην αναμέτρηση του Οκτωβρίου, όμως, ο κ. Θ. Αναγνωστόπουλος δεν συμμετέχει ενεργά. Η Ρηγίλλης ουσιαστικά τον… αποστράτευσε μετά πολλών επαίνων. Και όταν ερωτάται αν αισθάνεται πίκρα και ενόχληση απαντά: «Δεν θα την έλεγα πίκρα. Αλλά με προβληματίζει. Για την παρούσα αναμέτρηση των δημοτικών εκλογών υπάρχει μια πολυμελής επιτροπή εκλογικού αγώνα, υπό τον εξαιρετικό κοινοβουλευτικό κ. Τζανετάκη. Η δική μου εμπειρία μού λέει ότι όργανα με τόσα πολλά μέλη είναι δύσκολο να διαχειριστούν ευαίσθητες υποθέσεις. Επιπλέον, εγώ θα σας πω ότι οι προσεγγίσεις ή οι συνεργασίες δεν γίνονται με δημόσιες προσκλήσεις. Γίνονται, όπως είπα πιο πάνω, με συνεννοήσεις και με αμφίδρομες υποχωρήσεις ή συνεννοήσεις.
Το γεγονός ότι η Ν.Δ. αδυνατεί εδώ και πολύ καιρό να βρει πρόσωπο της ευρύτερης Αριστεράς, το οποίο αναζητεί για την Υπερνομαρχία, το θεωρείτε ότι συνέβη από κακούς χειρισμούς ή από αδράνεια; Γιατί εισέπραξε δύο «όχι». Από τον κ. Λιάσκα και από τον κ. Δρεττάκη.
Ναι, ο χειρισμός ήταν ατυχής, διότι άλλοι έκαναν διαπραγματεύσεις και άλλοι αποφάσιζαν, με αποτέλεσμα, η όποια διαπραγμάτευση να μην είχε αντίκρυσμα. Αυτό δε ασφαλώς, δημιούργησε προς τα έξω μια άσχημη εικόνα. Εκτιμώ ότι τόσο ευαίσθητα θέματα πρέπει να τα χειρίζεται ένας, ο οποίος έχει τις προϋποθέσεις να τον εμπιστεύονται οι συνομιλητές του.
Για να είναι κανείς συνομιλητής των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης τι χρειάζεται;
Εκτιμώ ότι για μένα, για να είναι κανένας συνομιλητής με οποιονδήποτε, πρέπει να είναι φερέγγυος, κατ’ αρχήν φερέγγυος. Δηλαδή αυτό που λέει, και αυτό που συμφωνεί, να το τηρεί και να το σέβεται. Αυτό ισχύει και με την Αριστερά και με τον καθένα. Πρέπει να σας πω ότι αρχή στην πολιτική μου διαδρομή είναι ο σεβασμός προς τον συνομιλητή μου, πόσο μάλλον όταν αυτό είναι ένα πολιτικό κόμμα – που εκπροσωπεί κάτι ευρύτερο. Αυτά δοκιμάζονται στην πράξη και εκτιμώνται από τους άλλους. Η δική μου πολιτεία προφανώς παρέχει στους συνομιλητές μου την εγγύηση ότι αυτό που θα συμφωνήσουμε θα ισχύσει. Άλλωστε, δεν μπορεί ποτέ να προκύψει προσέγγιση, αν πέρα από το να ζητάς δεν δίνεις. Αυτή η προσέγγιση είναι μια αμφίδρομη σχέση και ασφαλώς μπορεί να επιζητήσεις οφέλη, αλλά αυτό θα είναι επωφελές και για τον συνομιλητή σου ή για τον άλλον, με τον οποίο συνεργάζεσαι και θέλεις να συνεννοηθείς».
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “