Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η αποκήρυξη του κ. Γ. Καρατζαφέρη διά στόματος των κ.κ. Κ. Καραμανλή και Θ. Ρουσόπουλου είναι μια γενναία πράξη.
Ακόμη όμως και οι γενναίες πράξεις πρέπει να γίνονται στη σωστή χρονική στιγμή για να μη μειώνεται η αξία τους και να μην αφήνουν αναπάντητα ερωτηματικά. Διότι μολονότι ο κ. Κ. Καραμανλής ήταν σαφης και ο εκπρόσωπος Τύπου ακόμη σαφέστερος, η αποκήρυξη Καρατζαφέρη δημιούργησε αντιφατικά συναισθήματα και σύγχυση σε δύο μεγάλες κατηγορίες ψηφοφόρων της Ν.Δ.
Οι ψηφοφόροι της λεγόμενης λαϊκής δεξιάς, οι οποίοι μάλλον διακατέχονται από αισθήματα συμπάθειας προς τον κ. Γιώργο Καρατζαφέρη, διερωτώνται: «Μα είναι δυνατόν να διασύρονται τα γνήσια τέκνα της παράταξης προκειμένου να στηριχθεί ο κ. Γιάννης Τζαννετάκος, ο οποίος μέχρι χθες ήταν στην αντίπερα όχθη και μας πετούσε πέτρες;».
Αλλά και οι λεγόμενοι φιλελεύθεροι και κεντρογενείς ψηφοφόροι της Ν.Δ. διερωτώνται με τη σειρά τους: «Μα αν είχαμε τόσο μεγάλο πρόβλημα με την ακροδεξιά στους κόλπους του κόμματος, γιατί δεν αποκηρύξαμε νωρίτερα τον Γιώργο Καραταζαφέρη και τους συνοδοιπόρους του;».
Και αυτά είναι δύο ερωτήματα που μένουν να απαντηθούν από την ηγεσία της Ν.Δ. – ελπίζω με το ίδιο θάρρος – μετά τις εκλογές.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “