Με τρομάζουν οι θέσεις των «έξι»

Ο κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης τοποθέτησε στο ράφι τη «χαντζάρα» των διαγραφών και εύχεται να μην βρεθεί στη δύσκολη θέση να την χρησιμοποιήσει ξανά. Δεν μετανιώνει πάντως που… πήρε τα κεφάλια έξι στελεχών και εξηγεί με κάθε λεπτομέρεια γιατί οδηγήθηκε σ’ αυτή την ακραία πράξη. Δεν ήταν μόνο για να αποκαταστήσει την κομματική νομιμότητα αλλά και γιατί οι πολιτικές τους θέσεις ­ που πολλές μοιάζουν, όπως λέει, με κάποιων στο ΠΑΣΟΚ ­ τον τρομάζουν: «Με τρομάζουν οι διαχειριστές της εξουσίας που μιλούν μόνο με νούμερα και ξεχνούν τον ανθρώπινο πόνο και τον φτωχό άνθρωπο. Η Ν.Δ. είναι, και πρέπει να το καταλάβουν όλοι, κόμμα λαϊκό», λέει με έμφαση και προσθέτει: «Δείτε τι γίνεται στην Ευρώπη. Ανεργία και εξαθλίωση στα λαϊκά στρώματα, που πολλοί φοβούμαι ότι θα προκαλέσουν μεγάλες κοινωνικές εκρήξεις και βεβαίως μεγάλη αύξηση της εγκληματικότητας. Όλοι οι σύγχρονοι ηγέτες στην Ευρώπη είναι διαχειριστές. Μόνο αριθμούς βλέπουν μπροστά τους. Ο τελευταίος μεγάλος πολιτικός στην Ευρώπη ήταν ο Μιτεράν. Μετά τίποτα». Θυμίζουμε στον πρώην υπουργό την εποχή που εκδήλωσε την φιλοδοξία να ηγηθεί της Ν.Δ. «Το μόνο που με στενοχωρεί που δεν έγινα πρόεδρος της Ν.Δ. είναι ότι δεν μπόρεσα να δώσω άλλο περιεχόμενο στην πολιτική. Η πολιτική θέλει όραμα, ανθρωπιά και περιεχόμενο. Δεν είναι μόνο αριθμοί». Όσο για τον κ. Κ. Μητσοτάκη, σπεύδει να τον θέσει εκτός κόμματος, όπως άλλωστε έκανε πρώτος ο κ. Κ. Καραμανλής, βαφτίζοντάς τον «υπερκομματικό στέλεχος».

ΕΡ.: Πιστεύετε ότι ο κ. Κ. Μητσοτάκης είναι ουσιαστικά εκτός Ν.Δ. τώρα;

ΑΠ.: Ο κ. Μητσοτάκης είναι εντός των πραγμάτων που επιλέγει ο ίδιος.

ΕΡ.: Δεν ανησυχείτε για τις επόμενες κινήσεις του κ. Κ. Μητσοτάκη;

ΑΠ.: Προδήλως όχι, γιατί τον τελευταίο καιρό ο κ. Μητσοτάκης κινείται σε υπερκομματικό επίπεδο.

ΕΡ.: Και τώρα πιστεύετε ότι με τις διαγραφές αποκαταστάθηκε η ενότητα στην Ν.Δ;

ΑΠ.: Προϋπόθεση να λειτουργεί σωστά και αποτελεσματικά ένα κόμμα είναι να υπάρχει ουσιαστική και ψυχική ενότητα, είτε αυτό είναι στην κυβέρνηση είτε αυτό είναι στην αντιπολίτευση. Η Ν.Δ. έχει μείνει εκτός εξουσίας για πολλά χρόνια και έχει υποστεί ήττες λόγω της εσωστρέφειας που την ταλάνιζε από ακραίες προσωπικές φιλοδοξίες και στρατηγικές. Επομένως πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους ότι μόνο με την ενότητα μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας.

ΕΡ.: Δεν φοβόσαστε μήπως μετά τις διαγραφές συρρικνωθεί το κόμμα σας;

ΑΠ.: Η φιλελεύθερη πολιτική, κοινωνική και οικονομική ιδεολογία της Ν.Δ. έχουν τύχει παγκόσμιας καταξίωσης. Η. Ν.Δ. όμως είναι ένα κόμμα λαϊκό, γιατί απευθύνεται σε όλες τις τάξεις του ελληνικού λαού και εκφράζει την συντριπτική του πλειοψηφία. Η μεγάλη φιλελεύθερη παράταξή μας αντλεί τη δύναμή της από την ιδεολογία της και το λαό και είναι ως εκ τούτου πέρα και πάνω από τα πρόσωπα.

ΕΡ.: Καλά, δεν υπήρχε τρόπος να αποφευχθούν αυτές οι διαγραφές;

ΑΠ.: Κανείς από τα μέλη του Πειθαρχικού Συμβουλίου δεν αισθάνεται ευτυχής για τις διαγραφές. Όμως, αυτές επιβλήθηκαν από την αδήριτη ανάγκη να προστατευθεί η ενότητα, η αξιοπιστία και η προοπτική νίκης της Ν.Δ. στις εκλογές.

Ο κ. Κεφαλογιάννης γελάει όταν τον ρωτάμε εάν αισθάνεται κηδεμόνας του κ. Κ. Καραμανλή, όπως τον αποκάλεσε ο κ. Κ. Μητσοτάκης, και αντιβασιλεύς, όπως τον αποκάλεσε ο κ. Κάκαλος: «Δεν μεν ενοχλούν αυτά που λένε, γιατί απλούστατα δεν φιλοδοξώ να παίξω αυτόν το ρόλο».

Το ενδεχόμενο οι διαφωνούντες να προχωρήσουν στην ίδρυση νέου κόμματος, ο κ. Γ. Κεφαλογιάννης δεν το βρίσκει πιθανό και εξηγεί: «Ιστορικά, από το κόμμα μας έχουν γίνει και στο παρελθόν δύο τέτοιες προσπάθειες, οι οποίες δεν βρήκαν ανταπόκριση από το λαό γιατί δεν υπήρξε ιδεολογικός και κοινωνικός χώρος να εκφράσουν. Εξέφρασαν μόνο προσωπικές πολιτικές και φιλοδοξίες. Επομένως οποιαδήποτε προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτή πιστεύω ότι θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα».

ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΙ τις φιλοδοξίες του. Και όταν ερωτάται εάν θα επιθυμούσε κάποια μέρα να εκλεγεί από τη Βουλή Πρόεδρος της Δημοκρατίας, απαντά: «Πιστεύω ότι οι φιλοδοξίες είναι έμφυτες με την ιδιότητα του πολιτικού. Αλλιώς είναι σαν να αρνείται τον εαυτό του και την ιδιότητα». Ζει με τέσσερις γυναίκες. Την σύζυγό του κ. Ελένη Βαρδινογιάννη και τις τρεις κόρες τους, την Όλγα, την Χριστίνα και τη Δανάη, οι οποίες ευτυχώς ­ όπως λέει ο ίδιος ­ δεν έχουν εκδηλώσει την επιθυμία να ασχοληθούν με την πολιτική. «Έχω πολύ καλά παιδιά. Δεν μου δημιούργησαν κανένα πρόβλημα. Είναι έξυπνες και συγκροτημένες». Μάλιστα η μεγαλύτερη, ο Όλγα, είναι νομικός και τώρα κάνει τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Λονδίνο. Μιλάει με αγάπη για την Ιατρική, την οποία όπως λέει υπηρέτησε με συνέπεια: «Ίσως αυτό το επάγγελμα με βοήθησε ­ λέει ­ να μην ξεχωρίζω τους ανθρώπους σε γαλάζιους, πράσινους και κόκκινους».

«Η δικαίωση της πρότασής μου για τον κ. Καραμανλή επιβεβαιώθηκε από το 70% του Συνεδρίου»

ΤΟΝ κ. Γ. Κεφαλογιάννη τον συναντήσαμε το απόγευμα του Σαββάτου στο διαμέρισμά του στη Δεξαμενή. Από το σαλόνι η θέα ήταν υπέροχη, με φόντο την Ακρόπολη. Σ’ αυτό εδώ το σαλόνι ­ παρατήρησε ο πρόεδρος του Πειθαρχικού της Ν.Δ. ­ γράφτηκαν πολλές σελίδες της ιστορίας του κόμματος. «Έχει γραφεί πολλές φορές στις εφημερίδες, και στη δική σας, ότι εγώ δεν έγινα αρχηγός της Ν.Δ. αλλά εξέλεξα όποιον ήθελα».

Είναι αλήθεια ότι ο κ. Γ. Κεφαλογιάννης βοήθησε με κάθε τρόπο τον κ. Κ. Μητσοτάκη να κερδίσει την ηγεσία του κόμματος. Τώρα οι σχέσεις τους είναι κακές, αλλά δεν θέλει να μιλήσει γι’ αυτό». Δεν βαριέσαι, δεν μετανιώνω για ό,τι έκανα γι’ αυτόν».

ΕΡ.: Γιατί οι σχέσεις σας είναι τόσο κακές με τον κ. Μητσοτάκη;

ΑΠ.: Οι διαφορετικές πολιτικές θέσεις και εκτιμήσεις δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δημιουργούν κακές προσωπικές σχέσεις.

ΕΡ.: Μήπως ήταν λάθος που εξαιρέθηκε ο κ. Μητσοτάκης από πρόεδρος του Πειθαρχικού;

ΑΠ.: Νομίζω ότι επεξηγήθηκαν επαρκώς οι λόγοι.

Ο δεύτερος αρχηγός που βοήθησε ο κ. Γ. Κεφαλογιάννης ήταν ο κ. Μ. Έβερτ. Στάθηκε δίπλα του στην επανεκλογή του στην ηγεσία μετά την ήττα του στις εκλογές. Ήταν όμως ο πρώτος που του είπε πέρυσι τον Ιανουάριο, παρουσία των κ. κ. Κ. Μητσοτάκη και Γ. Ράλλη: «Μίλτο, ξέχασέ το ότι θα πάμε μαζί σου στις εκλογές. Στο Συνέδριο πρέπει το κόμμα να περάσει στην επόμενη γενιά». Όταν ερωτάται μήπως θα έπρεπε να είχε κάνει και ο κ. Μ. Έβερτ διαγραφές, απαντά: «Η πολιτική σε κάθε περίπτωση κρίνεται από το αποτέλεσμα. Ως εκ τούτου η απάντηση στο ερώτημά σας μόνο ιστορική αξία θα μπορούσε να έχει».

Τα όσα έκανε για τον κ. Κ. Καραμανλή είναι λίγο-πολύ γνωστά. Λίγοι όμως ξέρουν τη μάχη που έδωσε νύχτα-μέρα να τον πείσει να μην κάνει πίσω στο παραπέντε και να αποδεχθεί να διεκδικήσει την αρχηγία στο Συνέδριο.

ΕΡ.: Είστε ο πρώτος άνθρωπος που πρότεινε τον κ. Κ. Καραμανλή για αρχηγό. Τώρα είστε ευχαριστημένος μαζί του;

ΑΠ.: Η δικαίωση της πρότασης του κ. Καραμανλή για την ηγεσία επιβεβαιώθηκε κατά τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο από το λαό, γιατί η εκλογή του από το 70% ενός αντιπροσωπευτικού Συνεδρίου ήταν πρωτόγνωρο γεγονός για τα ελληνικά δεδομένα. Αλλά και η εν συνεχεία πορεία του ως αρχηγού της Ν.Δ. δείχνει έναν σύγχρονο, αποφασιστικό και σώφρονα ηγέτη, που αποτελεί ελπίδα για την παράταξη, τη χώρα και το λαό.

ΕΡ.: Το κόμμα σας όμως θα κερδίσει τις εκλογές;

ΑΠ.: Πιστεύω κατά τρόπο απόλυτο ότι η Ν.Δ. θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Η ιδεολογία της Ν.Δ., το πρόγραμμά της, η νέα ηγεσία, αλλά και τα νεώτερα έμπειρα στελέχη της αποτελούν για το λαό τη μόνη αξιόπιστη πρόταση. Εξάλλου η αποτυχία της κυβέρνησης σε όλους τους τομείς της κυβερνητικής δραστηριότητας και η ανικανότητά της να αντιμετωπίσει τα μεγάλα εθνικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, καθώς και η συσσωρευμένη κοινωνική οργή και αγανάκτηση, αποτελούν έναν πρόσθετο λόγο που ενισχύει τη βεβαιότητα που εξέφρασα ότι η Ν.Δ. θα κερδίσει τις εκλογές.

Όσοι δεν γνωρίζουν από κοντά τον κ. Γ. Κεφαλογιάννη πιστεύουν ότι είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να στρέψει τα πυρά του εναντίον όποιου τολμήσει να μπει εμπόδιο στον δρόμο του κ. Κ. Καραμανλή. Πράγματι, αυτή είναι η εικόνα που συνήθως δίνει στις δημόσιες εμφανίσεις του. Όταν όμως μιλήσει κανείς για πολλή ώρα μαζί του εύκολα αλλάζει γνώμη. Είναι ήρεμος, χαμηλών τόνων, με ρομαντική άποψη για την πολιτική και εξοργίζεται όταν οι συνάδελφοί του ­ όπως λέει ­ ξεχωρίζουν τους ανθρώπους της ανάγκης σε αριστερούς και δεξιούς. «Κάθε φορά που πάω στην πατρίδα μου, στο Ρεθυμνο, όπου εκλέγομαι βουλευτής από 25 ετών, προκαλώ τους πάντες να πουν εάν ρώτησα ποτέ όποιον που ζήτησε βοήθεια ποιο κόμμα ψηφίζει. Έχει καμία σημασία; Όταν ο άνθρωπος έχει ανάγκη για βοήθεια θα ήταν ανέντιμο να μην του δώσεις το χέρι σου επειδή ψηφίζει άλλο κόμμα».

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “