ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ του 1996, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έδινε μάχη να κρατηθεί στη ζωή, ο Κώστας Σημίτης είχε εκλεγεί πρωθυπουργός και ο Άκης Τσοχατζόπουλος ετοιμαζόταν να πάρει τη ρεβάνς στο συνέδριο, οι επιτελείς της Ρηγίλλης έτριβαν τα χέρια τους. Παρακολουθούσαν με περισσή ανακούφιση τις καθημερινές συγκρούσεις των στελεχών των δύο ομάδων του ΠΑΣΟΚ που έδιναν τη μάχη για επικράτηση και προέβλεπαν με σιγουριά ότι «αυτό το κόμμα στο συνέδριο θα σπάσει στα δύο». Ηγεσία και κορυφαία στελέχη είχαν ποντάρει στη διαρχία, που σήμαινε τότε στη διάλεκτο της Χαριλάου Τρικούπη: πρωθυπουργός Σημίτης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Τσοχατζόπουλος. Η ζωή δεν δικαίωσε τις προσδοκίες τους, αφού τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά και η Ν.Δ. για μια ακόμη φορά βρέθηκε στην αντιπολίτευση.
Οι ηγεσίες στη Ρηγίλλης μπορεί να έρχονται και να παρέρχονται, αλλά τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα. Η εκλογή του 40χρονου Κώστα Καραμανλή στην ηγεσία αναπτέρωσε χαμένες ελπίδες και έκανε οπαδούς και στελέχη του κόμματος να ονειρεύονται την εξουσία που τόσο έχουν στερηθεί. Σύντομα όμως η αισιοδοξία έδωσε τη θέση της στην παλιά οδυνηρή διαπίστωση: «Αφού δεν μπορούμε να νικήσουμε εμείς, τουλάχιστον να χάσει ο Σημίτης». Είναι ενδεικτική η δημοσκόπηση της PRC στα «ΝΕΑ», από την οποία προκύπτει ότι αντί να ανεβαίνει η δημοτικότητα του κ. Κ. Καραμανλή πέφτει όπως και του κ. Κ. Σημίτη. Η Ν.Δ., τραυματισμένη από τις διαγραφές και διαιρεμένη σε καπετανάτα, ακολουθεί και πάλι πίσω από τις εξελίξεις, αφού δεν μπορεί η ίδια να δημιουργήσει γεγονότα, όπως συμβαίνει όταν μεγάλα κόμματα βρίσκονται ένα βήμα πριν από το κατώφλι της εξουσίας. Ηγεσία και στελέχη, αδυνατώντας να διατυπώσουν πειστικές εναλλακτικές προτάσεις και να δημιουργήσουν κλίμα εκλογικής νίκης, είναι θεατές της λαϊκής δυσαρέσκειας που προκαλεί η σφιχτή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Παρακολουθούν τα λάθη και τις παλινωδίες των υπουργών, ενθαρρύνουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων στις ιδιωτικοποιήσεις προκαλώντας σύγχυση στους οπαδούς τους και περιμένουν την καταψήφιση του ΠΑΣΟΚ για να κυβερνήσουν. «Πέσε πίτα να σε φάω…», δηλαδή, όπως λέει ο λαός σ’ αυτές τις περιπτώσεις.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “