Όχι άλλες πλαστικές σακούλες

Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΕΝΙΑ έζησε στα νεανικά της χρόνια την επανάσταση της πλαστικής σακούλας. Θυμάμαι στην επαρχία όπου μεγάλωσα τις χαρές των γυναικών για το νέο εύχρηστο προϊόν που άλλαξε τη ζωή τους. Ποιος να τους έλεγε ότι αυτό το καταναλωτικό θαύμα θα είναι μια από τις μεγαλύτερες εστίες ρύπανσης για τα παιδιά τους 30 χρόνια αργότερα.

Τώρα διαβάζω ότι μόνο στο Λονδίνο πετάγονται καθημερινά από τους καταναλωτές 4 δισεκατομμύρια πλαστικές σακούλες! Εκεί όμως τα ανακλαστικά των πολιτών φαίνεται είναι πιο γρήγορα από τα δικά μας και οι αγωνίες για τα απανωτά χτυπήματα που δέχεται το περιβάλλον μεγαλύτερες: το 60% των κατοίκων 33 δήμων της αγγλικής πρωτεύουσας έχουν κατανοήσει ότι η διαχείριση των 100.000 τόνων σκουπιδιών στην πόλη τους είναι το μείζον πρόβλημα της επόμενης 10ετίας και τάσσονται ανοιχτά στις δημοσκοπήσεις υπέρ της άμεσης κατάργησης της πλαστικής σακούλας. Και είναι έτοιμοι να επιστρέψουν στις συνήθειες της δεκαετίας του ΄70, δηλαδή να ψωνίζουν με τις δικές του πάνινες σακούλες ή να απαιτούν χάρτινες από τα καταστήματα που κάνουν τις αγορές τους, όπως ήδη συμβαίνει σε άλλες μικρότερες πόλεις της Αγγλίας, της Γαλλίας, του Βελγίου και της Βόρειας Αμερικής.

Τα εμπορικά καταστήματα πάντως έχουν πάρει το μήνυμα και ήδη προβαίνουν στη χρέωση της πλαστικής σακούλας, ενώ οι δήμοι ετοιμάζουν τσουχτερά πρόστιμα στα σούπερ μάρκετ που θα συνεχίσουν να τις διανέμουν δωρεάν στους πελάτες.

Ελπίζω να μη χρειαστεί και σ΄ αυτό το αυτονόητο θέμα μια 20ετία για να εναρμονιστεί η Ελλάδα με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ο συναγερμός για την κακοποίηση του περιβάλλοντος στη χώρα μας βρίσκεται στο κόκκινο εδώ και καιρό. Και αφού το κράτος δυσκολεύεται να κάνει τα «μεγάλα» και τα «δύσκολα» που απαιτούνται, ας κάνουν οι πολίτες με τις δημοτικές αρχές τα «μικρά», τα οποία όμως είναι εξίσου σημαντικά, με πρώτο την κατάργηση της σακούλας. Η Αθήνα πρέπει να δείξει άμεσα τον δρόμο και να ακολουθήσουν οι άλλες μεγάλες πόλεις, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα και το Ηράκλειο, πριν πνιγούμε στη δήθεν ευκολία του πλαστικού.

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “