Η ΙΣΤΟΡΙΑ είναι πραγματική και εκτυλίχτηκε πριν από χρόνια σε γνωστό κεφαλοχώρι όπου έβγαιναν σε πλειστηριασμό κάθε Κυριακή τα προϊόντα μιας εξαιρετικά εκτεταμένης στην περιοχή ζωοκλοπής. Ο ενωμοτάρχης, προϊόν κι αυτός των τοπικών παραδόσεων, «τύχαινε» να είναι ανιψιός του πανίσχυρου τοπικού κομματάρχη της ΕΡΕ. Κάποια στιγμή ο κομματάρχης του χωριού πήγε το ετήσιο ταξίδι του στην πρωτεύουσα για να λάβει οδηγίες πώς θα αντιμετωπίσει τη διαφθορά στον τόπο του.
Έπειτα από το ταξίδι για τη λήψη οδηγιών τον θυμούνται να επιστρέφει «θριαμβευτής», επιβάτης λεωφορείου του ΚΤΕΛ. Εκτός όμως του θριαμβευτικού ύφους, ο τοπικός αξιωματούχος είχε κουβαλήσει κι ένα μάτσο χαρτιά. Όταν τελικά κατάφερε να τα ξεμπερδέψει και να καταλάβει «ποιο κάνει για ποια δουλειά», έτρεξε στον σταθμό Χωροφυλακής και λέει στον ενωμοτάρχη ανιψιό του:
«Σ΄ αυτά τα τετραγωνάκια που βλέπεις σε κάθε σελίδα, θα σημειώνεις χαρτί και καλαμάριτα αδικήματα κάθε εβδομάδας. Γραμμούλα και κλοπή…Και κοίτα, δε λέω, είσαι ο αρμόδιος, αλλά δεν είναι ανάγκη να μάθουν όλοι οι ξένοι τις πομπές μας».
Όταν όμως ύστερα από μήνες πέρασε από το χωριό ο διοικητής της Χωροφυλακής για να μάθει εάν περιορίστηκαν οι ζωοκλοπές, συνέβη ό,τι ακριβώς συμβαίνει τώρα στις Βρυξέλλες.
Φώναξε τον ενωμοτάρχη στο κεντρικό καφενείο της πλατείας, του είπε να «συνοδεύεται απαραιτήτως» από τον κομματάρχη και τους επέπληξε και τους δύο εις επήκοον όλων.
«Καλά, ρε σεις, τι είναι αυτό που δεν καταλάβατε; Είναι δυνατόνα μου δίνετε έγγραφα με στατιστικά στοιχεία “για την κοινωνική ζωή της περιοχής” και να μου γράφετε “το τελευταίο έτος αδικήματα μηδέν” την ώραπου μόνο από το χωριό σας, και μόνο για το τελευταίο τρίμηνο, και μόνο για ζωοκλοπές, έχωέντεκα προφυλακίσεις;»…
Έγραψα την ιστορία έτσι όπως μου την διηγήθηκαν.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “