I am neurotic too...

Από Γιάννης Πολίτης Δημοσιεύτηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2014

Ένα βράδυ εκμυστηρεύτηκα σε μια φίλη τη νέα μου ιδιότητα ως αυτοσυνομιλητή δηλαδή να μιλάω μόνος μου στο κινητό. «Δεν το πιστεύω! Το κάνω κι εγώ. Και πριν που σε περίμενα μόνη μου, είχα μια ωραιότατη κλήση στον εαυτό μου», ήταν η απάντησή της που μου γέμισε ανακούφιση… Ώστε δεν ήμουν τρελός ή τουλάχιστον είχα καλή παρέα. Μια παρέα που, όπως όλα δείχνουν, έχει φίλους σε όλο τον πλανήτη, αφού οι νευρώσεις τα ευφάνταστα τελετουργικά και οι περίεργες μανίες ανήκουν σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των σύγχρονων ανθρώπων. Η ανάγκη προφανώς μιας καρμπόν κοινωνικής συμπεριφοράς ωθεί τον καθένα να κάνει «τα δικά του» όταν βρίσκεσαι στον προσωπικό του χώρο. Ειδικά οι γυναίκες από 20 έως 40 ετών, βάσει στατιστικών, είναι οι πιο επιρρεπείς ή τουλάχιστον το παραδέχονται πιο εύκολα. Η συγκεκριμένη διαταραχή συνήθως είναι ήπιας και ελεγχόμενης μορφής και αναγνωρίζεται άμεσα από εκείνον που τη βιώνει, έστω και αν δύσκολα την ελέγχει. Δεν είναι τυχαίο ότι το sitewww.Iamneurotic.com που ξεκίνησε πριν κάποιο καιρό ως αφορμή να μοιραστεί κάθε γυναίκα τους ψυχαναγκασμούς της με άλλες πάσχουσες, σήμερα μετρά πάνω από 40.000 φανατικά μέλη. Στις πρώτες θέσεις προτίμησης βρίσκονται οι μανίες που έχουν να κάνουν με το φαγητό, την υγιεινή και την τάξη. Πολλοί ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτές οι μανίες είναι «αυτοβοηθητικές» σαν μία μέθοδος να βάζουν τάξη το αγχωμένο μυαλό τους μέσα από τελετουργικά. Άνθρωποι που ακολουθούν το ίδιο δρόμο πάντα, που τακτοποιούν κάτι ανάλογα με το μέγεθος, που κλειδώνουν και ξαναελέγχουν άπειρες φορές αν κλείδωσαν ή που κρατούν την ανάσα τους σε άτομα που δεν συμπαθούν ώστε να μην περάσει η αρνητική τους ενέργεια. Οι ψυχαναγκασμοί αυτοί είναι επαναλαμβανόμενες πράξεις (πλύσιμο χεριών) ή νοητικές αναπαραστάσεις (μέτρημα πριν τον ύπνο) που νιώθουμε αναγκασμένοι να εκτελέσουμε ως απάντηση μια εμμονή (επίμονη σκέψη, εικόνα) ή σύμφωνα με κανόνες που πρέπει να τηρηθούν αυστηρά. Ο σκοπός τους είναι να αποτρέψουν ένα γεγονός που φοβόμαστε ή να εξουδετερώσουν μια ενόχληση. Όσον αφορά στην αιτιολογία τους, ένας συνδυασμός ερμηνειών μπορεί αποτελεσματικότερα να φωτίσει το ζήτημα, η ύπαρξη τους όμως συνδέεται άμεσα με την ψευδαίσθηση του ελέγχου.