Ένα "κυνήγι μαγισσών" εντός του Λευκού Οίκου, από άλλη οπτική γωνία

Το περιβόητο ανυπόγραφο άρθρο των New York Times 

“Εάν οι αποτυχημένοι New York Times έχουν ένα ανυπόγραφο -ακούτε; ανυπόγραφο άρθρο- τότε κάνουμε μία πολύ επιτυχημένη δουλειά, γιατί τα ποσοστά μας είναι ανεβασμένα, και κανείς δεν πρόκειται να με νικήσει, ούτε καν να με πλησιάσει, στις εκλογές του 2020.”

Ακόμη κι αν δεν βλέπαμε το βίντεο και δεν ακούγαμε ποιος διατυπώνει τη συγκεκριμένη πρόταση, δεν θα μας ήταν και πολύ δύσκολο να φανταστούμε εκείνον που μιλάει. Το ύφος είναι πολύ οικείο, έχοντας γίνει σχεδόν μέρος της καθημερινότητάς μας.

Επίσης, όλο και κάτι θα πήρε το μάτι μας στο διαδίκτυο για ένα άρθρο στην The New York Times.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.

Το χρονικό

Το πρόσωπο στο οποίο ανήκει η παραπάνω ρήση είναι φυσικά ο Ντόναλντ Τραμπ.

Από την άλλη, το άρθρο των αποτυχημένων -κατά τον ίδιο- New York Times, δεν φέρει όνομα συντάκτη.

Ωστόσο, περί τίνος πρόκειται;

Οι αναγνώστες της αμερικανικής εφημερίδας είχαν στις 5 Σεπτεμβρίου τη δυνατότητα να βρουν ανάμεσα στις σελίδες της το παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο.

Το άρθρο με τίτλο «Η ήσυχη Αντίσταση μέσα στην Κυβέρνηση Τραμπ» μπορούσε να το αναζητήσει κανείς και online, στην διαδικτυακή έκδοσή του. Τον συντάκτη του όμως επ΄ ουδενί. Καθότι δεν έφερε υπογραφή.

Αντάρτικο στον Λευκό Οίκο

Παρά ταύτα, βρισκόταν στη στήλη των απόψεων, όπου ο συντάκτης-φάντασμα σκιαγραφούσε την επαγγελματική του ιδιότητα, με την αναφορά “Είμαι μέρος της Αντίστασης κατά της Κυβέρνησης Τραμπ – Εργάζομαι για τον πρόεδρο αλλά οι ομοϊδεάτες μου και εγώ έχουμε ορκιστεί να ανατρέψουμε τμήματα της ατζέντας του και των χειρότερων παρορμήσεών του”.

Το μήνυμα ήταν σαφές! Η σιωπηρή προειδοποίηση είχε μετουσιωθεί σε ένα άρθρο-κόλαφο που έκανε το γύρο του κόσμου και του διαδικτύου εν μία νυκτί, με τα θεμέλια του Λευκού Οίκου να συνταράσσονται συθέμελα.

Οι “κατηγορίες” του ανώνυμου συντάκτη

Ο ανώνυμος αξιωματούχος υποστηρίζει ότι «η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στον αμοραλισμό του Τραμπ” και επαναλαμβάνει την κατηγορία ότι ο Αμερικανός πρόεδρος «επιδεικνύει μια προτίμηση για δικτάτορες και αυταρχικούς ηγέτες», ενώ «είναι ενστικτωδώς εναντίον του ελεύθερου εμπορίου και της δημοκρατίας».

Ανθρωποκυνηγητό 

Από την στιγμή της δημοσίευσης του κειμένου, οι υπάλληλοι του Λευκού Οίκου έχουν επιδοθεί σε ένα ανελέητο ανθρωποκυνηγητό για την εύρεση του “υπόπτου”, εκείνου του υψηλόβαθμου αξιωματούχου, ο οποίος φυσικά είναι γνωστός στην εφημερίδα.

“Κυνήγι μαγισσών” από άλλη οπτική γωνία

Για κάποιους αυτήν την στιγμή έρχεται στο μυαλό μία από τις εκφράσεις που χρησιμοποιεί διαρκώς ο Ντόναλντ Τραμπ στον δημόσιο λόγο: όχι τα “fake news”, αλλά την άλλη, το “κυνήγι μαγισσών”. Ή αλλιώς… “witch hunt”.

Μία έκφραση που συμπυκνώνει όλη τη ρητορική του για το πόλεμο που δέχεται και την οποία εκφέρει κυρίως όταν αναφέρεται στις έρευνες για την πιθανή αθέμιτη σύμπραξη της εκστρατείας του με τη Ρωσία το 2016 – ένα πεδίο όπου υπάρχουν συνεχώς εξελίξεις.

Άραγε, πώς θα αντιδρούσε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ αν χρησιμοποιούσαν αυτήν την έκφραση οι “αντιστασιαστές” της διοίκησής του για να προστατεύσουν τον εαυτό τους;

Αυτή θα ήταν πράγματι μια πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη, μιας και ο αρθρογράφος κάνει λόγο για την ανάπτυξη ενός υπόγειου ρεύματος “αντίστασης” αρκετών κυβερνητικών στελεχών ώστε να τεθεί φραγμός στο αφήγημα Τραμπ.

Ο εφιάλτης κάθε Πρόεδρου

Μάλιστα, το άρθρο αποκαλύπτει το χειρότερο σενάριο κάθε προέδρου – τη σκέψη του impeachment. Μιλάμε φυσικά για την πρόταση μομφής κατά του προέδρου, η διαδικασία της οποίας προβλέπεται από το αμερικανικό σύνταγμα.

Όπως μας ενημερώνει ο αόρατος συντάκτης, πολλά κυβερνητικά στελέχη της πτέρυγας των αντιφρονούντων σκέφτηκαν να κινήσουν τη διαδικασία αποπομπής του προέδρου βάσει της 25ης τροπολογίας του συντάγματος, με βάση την πνευματική και ψυχική του αστάθεια. Ωστόσο έκριναν ότι κάτι τέτοιο θα βύθιζε τη χώρα σε συνταγματική κρίση και προτίμησαν τον δρόμο της υπόγειας αντίστασης «μέχρις ότου, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τερματίσει τον βίο της αυτή η διοίκηση».

Οργή από τον Τραμπ

Όποτε υπάρχει κινητικότητα στον λογαριασμό του Τραμπ στο Twitter, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι ενδεχομένως πηγαίνει στραβά. Αυτό το αίσθημα μάλιστα ενισχύεται όταν ο ένοικος του Λευκού Οίκου κάνει αναρτήσεις που περιλαμβάνουν μονάχα μία λέξη.

Προδοσία

Έτσι έγινε και στην προκειμένη περίπτωση, καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ διερωτήθη διαδικτυακά αν πρόκειται για “προδοσία” γράφοντας τη λέξη με κεφαλαία γράμματα… “TREΑSON?”

Σαμποτάζ στη χώρα

Η Πρώτη Κυρία θα συμφωνήσει αυτή την φορά με τον σύζυγό της. Και όχι απλά θα συμφωνήσει, αλλά λίγες ώρες νωρίτερα, τοποθετήθηκε δημόσια μιλώντας για “σαμποτάζ κατά της χώρας”.

Ειδικότερα, η Μελάνια Τραμπ απευθύνθηκε στον αρθρογράφο, λέγοντας πως δεν προστατεύει τη χώρα, αλλά αντιθέτως τη σαμποτάρει, με δειλές πράξεις.

Η Μελάνια, που έχει αποδειχθεί πολύ προσεκτική στις κινήσεις της, δεν χρησιμοποιεί τυχαία τις συγκεκριμένες λέξεις. Ο αρθρογράφος τόνισε στο κείμενό του ότι “έχει αναλάβει δράση για να προστατεύσει τη χώρα από τη συμπεριφορά του 45ου Προέδρου της”.

Τα λόγια της έχουν πάντοτε βαρύνουσα σημασία, ακριβώς διότι από τη μία εμφανίζεται λιγομίλητη, από την άλλη ωστόσο παρεμβαίνει όποτε το έχει πραγματικά ανάγκη η χώρα.

Στηρίζοντας τον σύζυγό της σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, πήρε και η ίδια ενεργό ρόλο σε αυτό το διαφορετικό “κυνήγι μαγισσών”, θέτοντας τους δικούς της όρους.

“Ο δειλός να παραιτηθεί”

Λίγο νωρίτερα, το παραπάνω κάλεσμα προς τον αρθρογράφο απηύθυνε η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Σάρα Χάκαμπι Σάντερς: “Ο δειλός να κάνει το σωστό και να παραιτηθεί”.

Ενώ επίσης, τον κατηγόρησε ότι “αμαυρώνει τη φήμη χιλιάδων μεγάλων Αμερικανών που υπηρετούν με υπερηφάνεια τη χώρα μας” καθώς και ότι “έβαλε το εγώ του πάνω από τη βούληση του αμερικανικού λαού».

“Σχεδόν 62 εκατομμύρια άνθρωποι ψήφισαν τον Ντόναλντ Τραμπ το 2016. Κανένας δεν ψήφισε μια δειλή και ανώνυμη πηγή των χρεοκοπημένων New York Times», πρόσθεσε όλο νόημα.

Οι… δύο “άγγελοι” του Τραμπ

Μελάνια, Σάρα και; Εκείνη που λείπει από την τριάδα είναι φυσικά η Πρώτη Κόρη! Η Ιβάνκα Τραμπ δεν πήρε δημόσια θέση για το δράμα που βιώνει τις τελευταίες ο πατέρας της, με τις θεωρίες συνωμοσίας να παίρνουν φωτιά.

Πρόκειται εξάλλου για εκείνη που τον συνοδεύει σχεδόν παντού και πάντοτε, ενίοτε υποβαθμίζοντας τον ρόλο που έχει η Πρώτη Κυρία. Πρόκειται άλλωστε για την πολυαγαπημένη κόρη του Τραμπ, αλλά και σύμβουλό του στον Λευκό Οίκο. Εκτός της ίδιας, και ο σύζυγός της Τζάρεντ Κούσνερ βρίσκεται στο πλευρό του πεθερού του στη Δυτική Πτέρυγα του Λευκού Οίκου, επίσης ως σύμβουλός του.

Θεωρίες συνωμοσίας

Το μόνο σίγουρο ήταν ότι αυτή η εξέλιξη θα πυροδοτούσε από την πρώτη στιγμή την έξαρση των θεωριών συνωμοσίας.

Αν θα έπρεπε μάλιστα να προσδώσουμε και μία εύθυμη διάσταση στην όλη ιστορία, τότε θα κάναμε λόγο για τη δημιουργία… γραφείου στοιχημάτων για την εν λόγω περίπτωση.

Το απόλυτο “τρολάρισμα”… αποστασίας

Και όπως αντιλαμβανόμαστε, το ζεύγος Κούσνερ μπήκε από πολλούς στο στόχαστρο. Αυτό θα ήταν το απόλυτο “τρολάρισμα”… αποστασίας για τον Ντόναλντ Τραμπ που θα έμενε στην ιστορία. Ωστόσο, μάλλον πρόκειται για ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

Ο “πολύ σκληρός” από την Ιντιάνα

Ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μάικ Πενς, ο άνθρωπος που προσδίδει αμέριστο κύρος στην Προεδρία Τραμπ βρέθηκε στο στόχαστρο αυτών των θεωριών συνωμοσίας.

Οι θεωρίες μάλιστα δεν έμειναν στα λόγια, αλλά υπήρξαν και οι συνωμοσιολόγοι που βρήκαν το ύφος του κειμένου παραπλήσιο με εκείνο του Αντιπροέδρου τους.

Το αν πρόκειται και αυτό για ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας, μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Εξάλλου, όσοι υποστήριξαν την συγκεκριμένη σκέψη, ενδεχομένως να βασίζονται και στις φήμες ότι ο Μάικ Πενς επιθυμεί να είναι υποψήφιος Πρόεδρος στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές.

Στην λίστα με τους πιστούς της διοίκησης

Ωστόσο, ο ίδιος αποδείχτηκε “πολύ σκληρός για να πεθάνει”. Το όνομά του μάλιστα φιγουράρει στη λίστα με εκείνους που “παραδέχτηκαν” ότι ουδεμία σχέση έχουν με την… αποστασία.

Δεν ήταν και λίγοι, αλλά δεν ήταν και πολλοί… Με το αναπάντητο ερώτημα να πλανάται για πολύ καιρό ακόμη στην ατμόσφαιρα του Λευκού Οίκου.

Ο πρώτος φόβος

Ο κύριος “φόβος” όλων πλέον είναι το τι θα επακολουθήσει από εδώ και πέρα. Αντιλαμβανόμαστε ότι τέτοια γεγονότα μπορούν να χρησιμεύσουν ως “μπαρούτι” για τους επικοινωνιακούς χειρισμούς του Ντόναλντ Τραμπ.

Το πολυαγαπημένο του Twitter είναι το απόλυτο “όπλο” του Αμερικανού Προέδρου, και όπως επισημαίνει το Poltico σε δημοσίευμά του, το άρθρο στους New York Times, μπορεί να πυροδοτήσει τις χειρότερες αντιδράσεις του Προέδρου. Κάτι που κανένας δεν θα ήθελε να δει.

“Μοντέλο απολύσεων”

Ενδεχομένως, να επακολουθήσει μία επανάληψη του “μοντέλου απολύσεων” που είχαμε δει το πρώτο εξάμηνο της Προεδρίας Τραμπ, το βεληνεκές του οποίου διόλου δεν μειώθηκε μέχρι την στιγμή που μιλάμε.

Το επιτελείο του Τραμπ έχει αλλάξει μορφή πολλές φορές και κανείς δεν εγγυάται, ότι ο ίδιος δεν θα επαναλάβει την ίδια τακτική, ειδικά τώρα που όλοι φαντάζουν ύποπτοι στα μάτια του.

Εκλογές – στοίχημα

Πόσο μάλλον στην παρούσα συγκυρία που η Αμερική βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο ενόψει των Ενδιάμεσων Εκλογών για το Κογκρέσο. Μία αναμέτρηση-στοίχημα για τον Ντόναλντ Τραμπ, την ενδεχόμενη ήττα της οποίας δύσκολα θα διαχειριστεί.

Ο δεύτερος “Φόβος”

Αυτός είναι ο δεύτερος φόβος, με “φ” κεφαλαίο όμως! Πρόκειται για το βιβλίο του δημοσιογράφου Μπομπ Γούντγουορντ, ο οποίος το 1973 αποκάλυψε το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ που οδήγησε σε παραίτηση τον πρώτο πρόεδρο στην ιστορία της Αμερικής, τον Ρίτσαρντ Νίξον. 

Το “χτύπημα” της 11ης Σεπτεμβρίου… 2018

Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει την 11η Σεπτεμβρίου – σαν οιωνός ενός “μεγάλου χτυπήματος”, στην Αμερική του Τραμπ αυτή τη φορά.

Πρόκειται για το δεύτερο βιβλίο που προκαλεί αίσθηση από την στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων του Ντόναλντ Τραμπ, περιλαμβάνοντας κάθε άλλο παρά κολακευτικά λόγια για τον 45ο Πρόεδρο των ΗΠΑ. Και το οποίο αναμένεται φυσικά να γίνει best seller.

Όπως το «Fire and Fury: Inside the Trump White House” – το βιβλίο “Φωτιά και Οργή: Μέσα στον Λευκό Οίκο του Τραμπ” του Michael Wolff – το best seller με ημερομηνία κυκλοφορίας 5 Ιανουαρίου 2018. Ένα βιβλίο κυριολεκτικά “φωτιά και λάβρα” για τον τωρινό ένοικο του Λευκού Οίκου.

Ο Γούντγουορντ αναφέρει στο βιβλίο του ότι συνεργάτες του Τραμπ αφαιρούσαν ευαίσθητα έγγραφα από το γραφείο του προκειμένου να μην τα υπογράψει, χωρίς εκείνος να αντιληφθεί τίποτα.

«Δεν είναι κρίμα που κάποιος μπορεί να γράψει ένα άρθρο ή ένα βιβλίο, να επινοήσει από το τίποτα ιστορίες που παρουσιάζουν έναν άνθρωπο ακριβώς το αντίθετο από αυτό που είναι και να τη γλιτώνει χωρίς κάποια ποινή;» ήταν η εξοργισμένη αντίδραση του Τραμπ μέσω Twitter,  παροτρύνοντας «τους πολιτικούς της Ουάσιγκτον να αλλάξουν τους νόμους περί συκοφαντικής δυσφήμησης”.

Η απάντηση του συγγραφέα λακωνικότατη: «Επιμένω στο ρεπορτάζ μου». Κάτι που λέει πολλά για τους κινδύνους που παραμονεύουν εντός του μεγαλοπρεπούς κτιρίου της οδού Πενσυλβανία 1600.

Αντιδράσεις και εντός “Νew York Times”

Ρεπόρτερ της εφημερίδας διερωτήθη μέσω Twitter αν οι δημοσιoγράφοι της εφημερίδας θα έπρεπε τώρα να προσπαθήσουν να εξακριβώσουν την ταυτότητα ενός αρθρογράφου του οποίου την ανωνυμία δεσμεύθηκαν να προστατεύσουν οι συνάδελφοί τους.

Η σχετική ανάρτηση συνέχιζε ως εξής: «Ή μήπως η εφημερίδα στο σύνολό της δεσμεύεται από αυτή την υπόσχεση προστασίας της ανωνυμίας του; Δεν το νομίζω, αλλά είναι συναρπαστικό. Aυτό δεν έχει προηγούμενο”.

Άνευ προηγουμένου

Και όντως έτσι είναι. Ο πλανήτης παρακολουθεί αποσβολωμένος τις γοργές εξελίξεις στην Προεδρία Τραμπ. Όλα εκείνα τα γεγονότα που καλύπτουν ένα χρονικό φάσμα λίγο παραπάνω του ενάμιση έτους διακυβέρνησης αλλά ομοιάζουν σαν αν έχουν συμβεί μέσα σε μία τετραετία.

Ο Ντόναλντ Τραμπ έχοντας ανοίξει πολλά “μέτωπα”, μεταξύ των οποίων και εκείνο με τα μέσα ενημέρωσης της χώρας, κατάφερε το ακατόρθωτο: όχι απλά να δημιουργήσει εχθρούς στο περιβάλλον του (γιατί αυτό λίγο πολύ είναι μία ζώσα πραγματικότητα για όλους), αλλά να υπονομεύσει τον ίδιο του τον εαυτό.

Η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει

Φλερτάροντας τόσο στενά με την καθαίρεσή του, έχοντας ωστόσο περίσσεια αντοχών. Καθώς, όπως διαλαλεί, η νίκη του για το 2020 είναι δεδομένη.

Το “κυνήγι μαγισσών” ως μπούμερανγκ

Ένα πλεόνασμα αντοχών που έχει (ή τουλάχιστον θα πρέπει να αποκτήσει) και για το “κυνήγι μαγισσών”. Ένα “παιχνίδι” που λειτούργησε ως το απόλυτο μπούμερανγκ για την περίπτωσή του.

Αυτή τη φορά όμως θα δυσκολευτεί πολύ να αλλάξει τους όρους αυτού του “παιχνιδιού”. Με το τελικό σφύριγμα να μην ανήκει (δικαιωματικά) στον ίδιο.