Η αναδιανομή της μιζέριας

Κ​​άποτε ο δεξιός Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε πει ότι «το εγγενές ελάττωμα του καπιταλισμού είναι η άνιση κατανομή της ευλογίας του. Η εγγενής αρετή του σοσιαλισμού είναι η ίση κατανομή της μιζέριας του». Αυτόν ήρθε να επιβεβαιώσει ο αριστερός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κυρίτσης, ο οποίος σε άρθρο του επισημαίνει: «Αν πρέπει να κρατήσουμε μια ανάλυση της σημερινής πραγματικότητας μέσα από τα μάτια του αστικού στρατοπέδου, ας το κάνουμε μέσα από τα λόγια του προέδρου της Ν.Δ.: “Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διεξάγει έναν ακήρυκτο ταξικό πόλεμο υπέρ των χαμηλότερων στρωμάτων και εις βάρος των ευπορότερων”.

Γι’ αυτό ακριβώς ψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο, για να μετακυλήσει όσο μπορεί τα βάρη στους μενουμευρωπαίους, και αυτό ακριβώς κάνει» (Αυγή 26.5.2016).

Η πρώτη ανάγνωση αυτού του άρθρου μάς οδηγεί σε μαύρες σκέψεις. Στη Δημοκρατία η κυβέρνηση εκλέγεται από κάποιους, αλλά είναι κυβέρνηση όλων· οφείλει να ελαφρύνει το σύνολο των πολιτών και όχι να επιβαρύνει κάποιους. Μόνο τα δικτατορικά καθεστώτα τιμωρούν τους πολιτικούς αντιπάλους. Δεν ισχυριζόμαστε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στόχο να μετατρέψει την Ελλάδα σε σοβιετική δικτατορία, από αυτές που μοίρασαν χουβαρνταλίδικα τη μιζέρια σε όλη την Ανατολική Ευρώπη. Είναι ανίκανοι, ακόμη και γι’ αυτό. Θα πούμε όμως ότι «ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται». Η ηγετική ομάδα του είχε μόνο μία ιδέα, κι αυτή ήταν λάθος: εκβιάζουμε τους εταίρους, παίρνουμε τα λεφτά τους, τα σκορπάμε από το ελικόπτερο, διορίζουμε τους κολλητούς και κυβερνάμε δόξη και τιμή. Δεν είχαν καμιά πρόταση για διόρθωση των χρόνιων παθογενειών, ούτε κάποια σκέψη για παραγωγική ανασυγκρότηση. Τίποτε. Μόνο «πάρε τα λεφτά και σκόρπα…». Θα σχίσουμε το μνημόνιο με ένα νόμο κι ένα άρθρο κι όλα καλά…

Αφού δεν δούλεψε αυτό, και για να δικαιολογήσουν στον σκληρό πυρήνα του κόμματος τις πολλαπλώς καταστροφικές αυταπάτες τους, το γύρισαν στο «ταξικό τσάμικο». Δύο μαρξιστικά κολλυβογράμματα έμαθαν οι οπαδοί τους και μ’ αυτά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να δικαιολογήσεις τις φούρλες της. Φτιάχνουν νέες αυταπάτες, οι οποίες επίσης θα αποδειχθούν καταστροφικές. Μην ξεχνάμε ότι η αναδιανομή, η ενίσχυση του κράτους πρόνοιας, χρειάζεται κάποιο σχέδιο. Απαιτεί διάβασμα και δουλειά κι όχι στασίδι στα τηλεκαφενεία.

Το θέμα όμως είναι βαθύτερο από τις εξάψεις του κ. Κυρίτση. Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι ανοησίες φλόγισαν επί μακρόν τις τάξεις της αυτοαποκαλούμενης «Προόδου». Ολόκληρες στρατιές αγράμματων αριστερών λιάνισαν σε συνθήματα την πλούσια μαρξιστική παράδοση και ονειρεύονται «ταξικούς πολέμους» (σε μια χώρα που δύο στους τρεις είναι μικρομεσαίοι), «δικτατορίες του προλεταριάτου» σε έναν τόπο που οι αστοί πήραν των ομματιών τους κι έφυγαν, ενώ οι μόνοι προλετάριοι είναι οι μετανάστες· και ούτε καν το σύνολο αυτών: η πρώτη γενιά Αλβανών μεταναστών –όσοι τέλος πάντων έμειναν εδώ– έγιναν προκομμένοι μικρομεσαίοι.

Πολλές χώρες καταστράφηκαν επειδή μεταμόρφωσαν τη μαρξιστική θεωρία σε ουτοπία, η Ελλάδα θα είναι η μόνη που καταστρέφεται επειδή η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπει τη μαρξιστική θεωρία σε ανοησία. Δεν έχουν κάνει καμία –έστω λάθος– επεξεργασία μετάβασης σε μια πιο δίκαιη κοινωνία. Απλώς τσαλαβουτούν σε απαρχαιωμένα συνθήματα και παλιά γινάτια της σταλινικής Αριστεράς. Δεν κατανοούν καν ότι το πρώτο πρόβλημα της χώρας είναι η παραγωγή και έπεται η αναδιανομή. Αναδιανομή χωρίς πλεόνασμα δικαιώνει τον Ουίνστον Τσώρτσιλ. Και με τα μυαλά που κουβαλάει αυτή η κυβέρνηση, το μόνο που μπορεί να αναδιανείμει είναι η μιζέρια.

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή.

 

πολιτικήΣΥΡΙΖΑ