Στο παρελθόν μια εγκυμοσύνη μετά τα 35 θεωρούνταν μη φυσιολογική κατάσταση. Σήμερα θεωρείται συνηθισμένο, καθημερινό φαινόμενο και η κύηση στις ηλικίες αυτές ως απόλυτα φυσιολογική.
Σύμφωνα δε με τις σύγχρονες στατιστικές, το ποσοστό της εγκυμοσύνης σε γυναίκες ηλικίας 20-30 ετών μειώνεται, ενώ αυξάνει διαρκώς εκείνο όσων έχουν περάσει τα 35. Οι γυναίκες εντούτοις πρέπει να γνωρίζουν ότι οι δυσκολίες είναι πολλές και αφορούν τόσο τη σύλληψη και την εγκυμοσύνη, όσο και το έμβρυο.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως όταν μιλάμε για πιθανές επιπλοκές στην εγκυμοσύνη σε αυτές τις ηλικίες, παίζει ρόλο και η αύξηση των κυήσεων με τη μέθοδο της εξωσωματικής, η οποία ούτως ή άλλως εμφανίζει μια σχετικά αυξημένη πιθανότητα γέννησης λιπόβαρων και πρόωρων νεογνών.
Σύμφωνα με την Παιδιατρική Εταιρεία Κύπρου η ηλικία των 35 ετών, παρόλο που αρχίζουν ήδη να αυξάνονται οι πιθανότητες για κάποιες επιπλοκές στην εγκυμοσύνη, είναι ένα πλασματικό όριο, με την έννοια ότι δεν επέρχεται κάποια δραματική αλλαγή στον οργανισμό της γυναίκας την ημέρα που κλείνει τα 35 της. Σήμερα το όριο επιφυλακής θεωρείται η ηλικία των 40 χρόνων. Οι εγκυμονούσες γυναίκες που βρίσκονται σε ηλικία μεγαλύτερη των 40 ετών αποτελούν παγκοσμίως το 1-1,5% του γενικού συνόλου και από αυτές το 1 /3 περιμένουν το πρώτο τους παιδί.
Οι πιο συχνές επιπλοκές που σχετίζονται με την ηλικία της εγκύου είναι η προεκλαμψία (υψηλή πίεση και λεύκωμα στα ούρα), ο πρόωρος τοκετός λόγω της πρόωρης ρήξης των υμένων ή των συσπάσεων της μήτρας, οι ανώμαλη θέση και προβολή του εμβρύου καθώς και η δυσκολία στη φυσιολογική εξέλιξη του τοκετού. Άλλοι κίνδυνοι που συνδέονται όχι μόνο με την ηλικία της εγκύου αλλά και με προϋπάρχουσες παθήσεις είναι τα σχετικά ψηλότερα ποσοστά αποβολών και εξωμήτριων κυήσεων, η υπεργλυκαιμία ή διαβήτης της κύησης, η αιμορραγία στην περιγεννητική περίοδο, η ψηλή πίεση, οι καρδιοπάθειες και τα ινομυώματα .
Πρέπει να επισημάνουμε ότι η ηλικία από μόνη της δεν αποτελεί παράγοντα αυξημένου κινδύνου στην εγκυμοσύνη. Χρειάζεται όμως περισσότερη προσοχή όταν συνδυάζεται με ενδείξεις επιπλοκών και προϋπάρχοντα προβλήματα υγείας. Οι κίνδυνοι των επιπλοκών μπορούν να μειωθούν με την διεξαγωγή των ενδεδειγμένων εξετάσεων.