Ο Λεωνίδας Λασκαράτος ανήκει στους «Πρώτους των Πρώτων» των Πανελλαδικών Εξετάσεων, συγκεντρώνοντας 19.620 μόρια. Πρόκειται για τη δεύτερη μεγαλύτερη βαθμολογία των Πανελλαδικών 2018, γράφοντας 20άρια στη Φυσική, τη Χημεία και τη Βιολογία.
Ο φοιτητής, πλέον, Λεωνίδας εισάγεται στην Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών, δηλώνοντας στα “Φοιτητικά Νέα” ότι «Οι πανελλήνιες δεν είναι ένα εμπόδιο ούτε μια αγγαρεία, αλλά μια δοκιμασία προκειμένου να πετύχουμε ένα δικό μας στόχο. Μία ενδεχόμενη “αποτυχία” βέβαια στις πανελλαδικές δεν σημαίνει το τέλος του κόσμου ούτε απαραίτητα ισοδυναμεί με αντανάκλαση των δυνατοτήτων μας, αλλά είναι ίσως ένα μάθημα το οποίο θα μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε τις αδυναμίες μας, να τις ξεπεράσουμε και τελικά να βελτιωθούμε».
Ακολουθεί η συνέντευξη του Λεωνίδα Λασκαράτου:
Λεωνίδα αρχικά θα θέλαμε να μας πεις λίγα λόγια για εσένα (ενδιαφέροντα, φιλοδοξίες).
Αν και ούτε εγώ με ξέρω πραγματικά, θα έλεγα πως είμαι άνθρωπος που μου αρέσει να δημιουργώ, να έρχομαι αντιμέτωπος με προκλήσεις, να αποκτώ νέες δεξιότητες και ενδιαφέροντα και να προσφέρω στον άνθρωπο (ελπίζω όχι από εγωκεντρισμό). Λατρεύω τις κατασκευές, την αρχιτεκτονική, τη ζωγραφική, τη φωτογραφία, τη μουσική, το χορό και το τένις. Μία από τις πιο σημαντικές εμπειρίες της ζωής μου ήταν και είναι ο προσκοπισμός. Αγαπάω πολύ τα ταξίδια, άλλωστε αυτή την περίοδο γνωρίζω την Ευρώπη ταξιδεύοντας μαζί με την δίδυμη αδελφή μου με τρένο (interrail) και έχοντας εξασφαλίσει εισιτήρια που προσφέρει δωρεάν η Ευρωπαϊκή Ένωση σε νέους που μόλις έκλεισαν τα 18 τους χρόνια. Ελπίζω όταν μεγαλώσω να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο, να αγαπάω τη ζωή και το επάγγελμά μου και να προσφέρω με κάποιο τρόπο στον άνθρωπο.
Είχες πάντα ως όνειρο να σπουδάσεις Οδοντιατρική και τι είναι αυτό που λειτούργησε σαν κίνητρο για να προσπαθήσεις τόσο στις Πανελλαδικές Εξετάσεις;
Η οδοντιατρική ως στόχος, οριστικοποιήθηκε στο μυαλό μου στην Α΄ λυκείου οπότε αντιλήφθηκα πως θα μπορούσε να είναι ίσως ένας στόχος εφικτός. Παλαιότερα ήθελα να γίνω αρχιτέκτονας, ναυπηγός ή μηχανολόγος όμως αφού αγάπησα τη βιολογία αποφάσισα να προσπαθήσω να γίνω οδοντίατρος, ένα επάγγελμα που απαιτεί κατασκευαστική δεξιότητα, ισχυρή τεχνική διαίσθηση και αντίληψη αισθητικής και σε φέρνει σε στενή επαφή με τους ασθενείς σου. Ως κίνητρο λειτούργησε θεωρώ η αυθεντικότητα του στόχου μου και το πρότυπο του μεγάλου μου αδελφού, ο οποίος σπουδάζει ιατρική και διακρίθηκε στη διεθνή μαθητική Ολυμπιάδα Βιολογίας το 2016 καθώς και η αγάπη της μητέρας μου, που είναι οδοντίατρος, για το επάγγελμά της.
Τι πιστεύεις ότι θα αποκομίσεις μετά από τη φοίτηση σου σε ένα τόσο απαιτητικό πεδίο;
Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν και η πρωτιά δεν θα βοηθήσει καθόλου στο μέλλον. Γνωρίζω ότι το πρόγραμμα σπουδών της Οδοντιατρικής είναι πολύ απαιτητικό, όμως μετά από 5 χρόνια σπουδών βγαίνεις έτοιμος να δουλέψεις. Κάθε δοκιμασία μας κάνει πιο ανθεκτικούς στις δυσκολίες της ζωής, εμπλουτίζει τις γνώσεις μας, βοηθάει να βελτιωθούμε ως άνθρωποι και να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τις πραγματικές μας δυνατότητες.
Πόσο απαιτητικό ήταν το καθημερινό σου πρόγραμμα μελέτης;
Το πρόγραμμά μου ήταν βασισμένο στην ισορροπία και στο μέτρο, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να μην το αισθάνομαι πολύ απαιτητικό. Πέρα από το σχολείο μελετούσα περίπου 6 ώρες την ημέρα συμπεριλαμβανομένου του φροντιστηρίου.
Έβρισκες χρόνο κάθε μέρα για ουσιαστική ξεκούραση και για τα χόμπι σου;
Η σωστή διαχείριση του χρόνου μου επέτρεπε να ξεκουράζομαι και να περνώ κάποια ώρα με τα δύο αδέλφια και τους φίλους μου. Μου έδωσε ακόμα και τη δυνατότητα τόσο στην Β΄ όσο και στη Γ΄ Λυκείου να συμμετάσχω στην θεατρική ομάδα του μιούζικαλ που κάθε χρόνο ανεβάζει το σχολείο μου. Πολλές πρόβες, μεγάλη απόλαυση, αποφόρτιση από το διάβασμα. Βρήκα χρόνο να βελτιωθώ σε τεχνικές φωτογραφίας αλλά χρειάσθηκε να αφήσω το τένις. Ο χρόνος, δηλαδή, είναι αρκετός και για ξεκούραση και για ενασχόληση με κάποιο χόμπι, αρκεί την ώρα του διαβάσματος να είμαστε αφοσιωμένοι και συγκεντρωμένοι σε αυτό.
Πώς κατάφερες να χρησιμοποιήσεις τη μνήμη σου αποτελεσματικά;
Ποιές είναι για εσένα οι κατάλληλες συνθήκες για να μελετήσεις; Τι σε βοηθά στην αποστήθιση; Η αποτελεσματικότητα της γνώσης εξαρτάται από την ποιότητά της. Προσωπικά, κάθε μάθημα το διάβαζα από πολλές διαφορετικές πηγές ,ακόμα και από πανεπιστημιακά βιβλία, παρακολουθούσα σχετικά βίντεο στο διαδίκτυο και, επίσης συμμετείχα σε πανελλήνιους διαγωνισμούς, γεγονός που με βοήθησε να εμβαθύνω περαιτέρω στα μαθήματα στα οποία θα εξεταζόμουν στις πανελλαδικές. Έχοντας αποκτήσει, πιστεύω, με αυτόν τον τρόπο ποιοτική γνώση, μια γνώση βαθιά εντυπωμένη στη μνήμη μου, δε χρειάστηκε να αποστηθίσω. Στα θετικά τουλάχιστον μαθήματα το σημαντικό είναι να βρεις τρόπο να αποφύγεις την αποστήθιση και όχι τρόπο για να την τελειοποιήσεις. Προς αυτή την κατεύθυνση, της βαθιάς κατανόησης και οχι της αποστήθισης, πορεύτηκαν εξάλλου και τα θέματα στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις, πράγμα το οποίο εμένα προσωπικά με βοήθησε και είναι τελικά περισσότερο αξιοκρατικό. Για να μας εντυπωθεί η γνώση, σημαντικό είναι να κάνουμε συχνές επαναλήψεις, αλλά πριν ξαναδιαβάσουμε ένα τμήμα της ύλης να προσπαθούμε να γράψουμε ότι θυμόμαστε από αυτό και να εντοπίσουμε τα σημεία τα οποία δε θυμόμαστε καλά. Για να είναι, τέλος, το διάβασμα αποδοτικό απαιτείται συγκέντρωση και συνεπώς ησυχία και απομάκρυνση από αντικείμενα που μας αποσπούν την προσοχή.
Πώς ένιωσες μόλις ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα και πως θα χαρακτήριζες την προσπάθειά σου;
Τόσο όταν ανακοινώθηκαν οι βαθμολογίες όσο και όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα ένιωσα μεγάλη χαρά κυρίως επειδή κατάφερα να πετύχω το στόχο μου. Μέχρι και αυτή τη στιγμή βεβαίως, αδυνατώ να συνειδητοποιήσω πως πέτυχα ίσως τη δεύτερη μεγαλύτερη βαθμολογία πανελλαδικά, γνωρίζοντας πως υπάρχουν μαθητές ίσως καλύτεροι από εμένα οι οποίοι κατέβαλαν επίσης μεγάλη προσπάθεια. Θα ήθελα λοιπόν να τονίσω πως ο βαθμός στις πανελλαδικές δε σχετίζεται απολύτως με την ικανότητα ενός μαθητή, καθώς μεγάλη είναι (δυστυχώς) η επίδραση της τύχης και του άγχους. Για παράδειγμα ένας μαθητής που έχει γράψει 19.400 μόρια είναι πρακτικά αντίστοιχα καλός και ικανός με έναν που έχει γράψει 19.600. Την προσπάθεια μου θα τη χαρακτήριζα αρκετή ώστε να πετύχω τον στόχο μου (να πετύχω στην σχολή που ήθελα) και με τη βοήθεια της τύχης ίσως και να τον ξεπεράσω.
Πώς αντέδρασαν οι γονείς σου στο αποτέλεσμα και πόσο και πως σε στήριξαν καθ’όλη τη διάρκεια της προσπάθειάς σου;
Προφανώς χάρηκαν. Είδα πρώτος και μόνος μου την βαθμολογία και προσπάθησα να τους κάνω καψόνι λέγοντάς τους ότι δεν μπαίνω φέτος και ότι θα προσπαθήσω του χρόνου. Προδόθηκα όμως γιατί δεν μπορούσα να κρύψω τη χαρά μου. Είμαι σίγουρος ότι η μαμά μου έκλαψε. Οι γονείς μου με στήριξαν με τον δικό τους τρόπο. Μας είχαν εμπιστοσύνη και μας είχαν μεταφέρει το μήνυμα, από την Α΄ Δημοτικού, ότι το σχολείο είναι δική μας υπόθεση. Δεν υπήρχε περίπτωση να αρχίσουμε φροντιστήρια πριν από την Β΄ Λυκείου πράγμα που μας ανάγκασε να είμαστε πάντα προσεκτικοί στο σχολείο. Δε μας πίεσαν ούτε μας ζήτησαν, εμένα και τα αδέλφια μου, να είμαστε οι πρώτοι, ήθελαν όμως να ξέρουν ότι δεν είχαμε κενά. Όταν είδαν ότι η επιλογή μου θα είναι απαιτητική και δύσκολη, απλά προσπάθησαν να μην μου προσθέτουν άγχος.
Τι έχεις να δηλώσεις τόσο στους νέους (μαθητές, τελειόφοιτους λυκείου – επόμενους υποψήφιους) που θα θέλουν να κυνηγήσουν τα όνειρα τους και να σπουδάσουν αυτό που αγαπούν;
Θα ήθελα να δηλώσω πως οι πανελλήνιες δεν είναι ένα εμπόδιο ούτε μια αγγαρεία, αλλά μια δοκιμασία προκειμένου να πετύχουμε ένα δικό μας στόχο και ταυτόχρονα μια από τις πολλές διόδους προς μια νέα ζωή τη φοιτητική. Μία ενδεχόμενη “αποτυχία” βέβαια στις πανελλαδικές δεν σημαίνει το τέλος του κόσμου ούτε απαραίτητα ισοδυναμεί με αντανάκλαση των δυνατοτήτων μας, αλλά είναι ίσως ένα μάθημα το οποίο θα μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε τις αδυναμίες μας, να τις ξεπεράσουμε και τελικά να βελτιωθούμε. Εγώ ήμουν εξοικειωμένος με το γεγονός ότι μπορεί να μην έμπαινα στην οδοντιατρική και ήμουν έτοιμος να προσπαθήσω ξανά. Και μην ξεχάσω να υπενθυμίσω πως ο στόχος που έχετε θέσει ΠΡΕΠΕΙ να είναι πραγματικά ΔΙΚΟΣ ΣΑΣ προκειμένου να δώσετε τον καλύτερο σας εαυτό και να προσπαθήσετε πραγματικά να τον πετύχετε. Για εσάς διαβάζετε και για εσάς προσπαθείτε. Για κανέναν άλλον.
Πόσο σημαντικό θεωρείς ότι είναι να δίνουν οι μαθητές τον καλύτερο εαυτό τους στο σχολείο και να μελετούν με σεβασμό;
Μια σοβαρή ανοησία που κάνουμε είναι η απαξίωση του μαθήματος στο σχολείο. Για να το θέσω απλά, ΜΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ να αξιοποιούμε κάθε βοήθεια, κάθε συμβουλή που μπορούμε να πάρουμε από τους καθηγητές του σχολείου. Και μάλιστα αν είμαστε συγκεντρωμένοι στο μάθημα του σχολείου, το τελευταίο δε θα διαφέρει από εκείνο του φροντιστηρίου.
Ποιά η γνώμη σου για τις τελευταίες αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα του Λυκείου αναφορικά με την επιλογή και το περιεχόμενο των μαθημάτων, τόσο του κορμού όσο και των πανελλαδικά εξεταζόμενων;
Όσο αφορά τις αλλαγές στο πεδίο των Ανθρωπιστικών σπουδών (Αρχαία/Λατινικά) προτιμώ να μην εκφέρω άποψη καθώς δεν έχω γνώση και εμπειρία. Βρίσκω θετικό ότι η Γ΄ Λυκείου μετατρέπεται σε προπαρασκευαστικό έτος για την ανώτατη εκπαίδευση. Θεωρώ ότι στα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα η ύλη που καλύπτεται και άρα τελικά εξετάζεται πρέπει να είναι επαρκώς μεγάλη έτσι ώστε να διευκολύνεται η σωστή διαβάθμιση της δυσκολίας των θεμάτων για πιο σωστή αξιολόγηση. Με προβληματίζει ο συνυπολογισμός του βαθμού του απολυτηρίου, έστω και σε μικρό ποσοστό, στο βαθμό των πανελλαδικών. Οι βαθμοί του σχολείου έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι είναι πολύ ψηλοί και μη διαβαθμισμένοι. Οι εξετάσεις σε επίπεδο περιφέρειας των 4 ενδοσχολικά εξεταζομένων μαθημάτων δεν βελτιώνουν αυτή την κατάσταση και επιπλέον δημιουργούν αδικίες καθώς δεν θα εξετασθούν όλοι στα ίδια θέματα. Το πιο αδύναμο σημείο των τελευταίων αλλαγών είναι η κατάργηση των συντελεστών στα μαθήματα. Στις υψηλόβαθμες σχολές (π.χ. Ιατρική) και με θέματα εξετάσεων σχετικά εύκολα (π.χ. 2016) θα οδηγήσει ώστε το μάθημα της Νεοελληνικής γλώσσας να είναι ο μόνος καθοριστικός παράγοντας στην επιλογή κυρίως μεταξύ των αρίστων.
Πηγή: Foititikanea.gr