Το νέο του άλμπουμ «Beethoven Violin Concerto» μόλις κυκλοφόρησε (Sony Classical / Panik Records) και ο ίδιος ετοιμάζεται να πετάξει για τις ΗΠΑ, για δύο συναυλίες με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Σικάγου, υπό τη διεύθυνση του Ιταλού σούπερ σταρ του πόντιουμ, Ρικάρντο Μούτι. Κορυφαίος βιολιστής και αρχιμουσικός με τεχνική αρτιότητα και καθηλωτική δεξιοτεχνία, ο Λεωνίδας Καβάκος, απόλυτα δοσμένος στην τέχνη του, γεμίζει αίθουσες όπου κι αν παίζει.Όμως, εδώ και λίγα χρόνια ο διεθνούς φήμης Ελληνας μαέστρος και σολίστ δεν μένει πια στην Ελλάδα και έχει εγκατασταθεί μονίμως στην Ελβετία.
«Ηταν μια απολύτως συνειδητή απόφαση, όπως λέει, μιλώντας στην Τασούλα Επτακοίλη, για την Καθημερινή, και δεν κρύβει την πίκρα του για όσα τον οδήγησαν σ’ αυτήν.
«Απατηλές ελπίδες»
«Εμενα στη χώρα μας όσο διατηρούσα την ελπίδα και την απατηλή προσδοκία ότι θα μπορούσα να φανώ χρήσιμος, να βοηθήσω τα παιδιά που μαθαίνουν μουσική ή θέλουν να ασχοληθούν γενικότερα με τις τέχνες. Ξέρετε, εγώ φύτρωσα στον χώρο της μουσικής σαν πρασινάδα στην άσφαλτο. Τα πρώτα χρόνια, στο εξωτερικό, με έβλεπαν παραξενεμένοι. “Καλά, πώς προκύψατε από μια χώρα όπως η Ελλάδα;” με ρωτούσαν. Τους φαινόταν αξιοπερίεργο. Δεν περιφέρομαι ως παντογνώστης· αυτή την εμπειρία ήθελα να μεταλαμπαδεύσω στις νεότερες γενιές. Αλλά ό,τι γινόταν –τα σεμινάρια με το Ωδείο “Μουσικοί Ορίζοντες” ή οι δωρεάν συναυλίες σε διάφορες πόλεις– τα έκανα μόνος μου. Κανένας υπουργός Πολιτισμού δεν με κάλεσε ποτέ ν’ ακούσει, έστω, τις απόψεις μου, για το πώς η ελληνική πραγματικότητα θα έρθει πιο κοντά στη διεθνή και πώς θα αποδείξουμε ότι είμαστε κράτος ανεπτυγμένο πολιτιστικά. Αν βγείτε στον δρόμο και ρωτήσετε τους περαστικούς, όλοι θα πουν ότι εμείς δώσαμε τα φώτα μας στην ανθρωπότητα. Σαχλαμάρες! Οχι γιατί δεν είναι αλήθεια, αλλά γιατί τέτοια λόγια βγαίνουν και από το στόμα ανθρώπων που δεν έχουν μελετήσει ούτε μια στιγμή στη ζωή τους. Με κούρασε αυτή η αδιαφορία. Ποτέ δεν επεδίωξα θέσεις και αξιώματα. Ομως βαρέθηκα να είμαι άχρηστος στην πατρίδα μου. Ο δεύτερος λόγος που έφυγα –και δεν φοβάμαι να το πω– ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Μου δημιουργούσε τεράστια δυστυχία αυτή η αισθητική με αρνητικό πρόσημο…».
«Δεν έχουμε καταλάβει τίποτε…»
«Ο άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση», έλεγε ο Αντρέ Μπρετόν. Για τον Λεωνίδα Καβάκο η τέχνη είναι κάτι παραπάνω από απάντηση στα διλήμματα του βίου μας… «Το μεγαλύτερο λάθος που έγινε στην Ελλάδα είναι ότι βγαίνουμε από την κρίση χωρίς να έχουμε καταλάβει τίποτα. Μια κρίση κυρίως ηθική, αξιών, που θα έπρεπε να μας έχει φέρει μπροστά στο ερώτημα πώς μπορούμε να φτιάξουμε μια καλύτερη κοινωνία, την αντιμετωπίσαμε απλώς ως κρίση οικονομική, αριθμών. Ελπίζω, έστω και αργά, να συνειδητοποιήσουμε ότι ένα περιβάλλον στο οποίο θα υπάρχει άνθηση των τεχνών, σημαίνει υγεία. Η ψυχική αγαλλίαση που νιώθει όποιος έχει ουσιαστική επαφή με κάποια τέχνη είναι το καλύτερο φάρμακο…».