Την οδυνηρή εικόνα των φτωχών εργατών σε φυτείες καφέ σε μια απομακρυσμένη περιοχή της Γουατεμάλας, καθώς και το λαθρεμπόριο παιδιών, αφηγείται στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία του «Ixcanul» («Ηφαίστειο»), ο Τζάιρο Μπουσταμάντε, μια μικρή ευπρόσδεκτη έκπληξη από τη Γουατεμάλα, που είδαμε στο σημερινό διαγωνιστικό πρόγραμμα της 65ης Μπερλινάλε. Χωρίς εκπλήξεις η δεύτερη ταινία του διαγωνιστικού τμήματος, η καλοφτιαγμένη γαλλική ταινία, «Το ημερολόγιο μιας καμαριέρας», βασισμένη στο μυθιστόρημα του Οκτάβ Μιρμπό, ριμέικ της ταινίας που είχαν παλιότερα γυρίσει δύο μεγάλοι σκηνοθέτες, ο Γάλλος Ζαν Ρενουάρ (1946) και ο Ισπανός Λουίς Μπουνιουέλ (1964).
Πρωταγωνίστρια στην ταινία του Μπουσταμάντε είναι η Μαρία, ένα 17χρονο κορίτσι της φυλής των Μάγια, που εργάζεται με τους γονείς της σε μια φυτεία καφέ. Για να γλιτώσει από έναν προκαθορισμένο γάμο που δεν θέλει, η Μαρία δίνεται στον Πέπε, έναν νεαρό εργάτη που πιστεύει πως θα την πάρει μαζί του στις ΗΠΑ στο ταξίδι που σχεδιάζει. Ο αχαΐρευτος όμως Πέπε φεύγει κρυφά αφού την αφήνει έγκυο. Τα πράγματα μπερδεύονται όταν η μητέρα της Μαρίας προσπαθεί να τη βοηθήσει να κάνει έκτρωση.
Στην ταινία του «Το ημερολόγιο μιας καμαριέρας», ο Μπενουά Ζακό στράφηκε στο μυθιστόρημα του Μπιρμπό, στην προσπάθειά του να μην επηρεαστεί από τις προηγούμενες εκδοχές που έδωσαν ο Ρενουάρ και ο Μπουνιουέλ, έχοντας στόχο να δώσει μια αληθινή εικόνα της περιόδου: Εκείνης των αρχών του 20ου αιώνα, ενός αιώνα που αντιμετώπισε μερικές από τις χειρότερες θηριωδίες που αντιμετώπισε η ανθρωπότητα τους τελευταίους αιώνες.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ