Από τις εκδόσεις “Μεταίχμιο”κυκλοφορεί το μυθιστόρημα “Λάιλα”της βραβευμένης αμερικανίδας συγγραφέως Μέριλιν Ρόμπινσον, σε μετάφραση Κατερίνας Σχινά.
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Η αμερικανίδα Μέριλιν Ρόμπινσον, μία από τις σημαντικότερες συγγραφείς της εποχής μας, μας χαρίζει την αξέχαστη ιστορία ενηλικίωσης ενός κοριτσιού που μεγαλώνει στο περιθώριο της κοινωνίας μες στον φόβο και το δέος, τα χρόνια της μεγάλης ύφεσης της αμερικανικής οικονομίας τη δεκαετία του 1920. Η Λάιλα, άστεγη και μόνη, αφού έχει περιπλανηθεί επί χρόνια στην ύπαιθρο, μπαίνει στην εκκλησία μιας μικρής πόλης της Αϊόβα για να βρει καταφύγιο από τη βροχή. Αυτή θα είναι η αφορμή για να γεννηθούν ένας έρωτας και μια αναζήτηση που θα της αλλάξουν τη ζωή. Αφού παντρευτεί τον ιερέα της εκκλησίας και βρεθεί σε ασφαλές και προστατευμένο περιβάλλον, θα ξεκινήσει να αναζητά το νόημα των δύσκολων χρόνων της ύπαρξής της.
Η αθεολόγητη Λάιλα έχει καταλάβει το κύριο, πως όλα αυτά τα περίπλοκα περί αιωνιότητας και αιώνιας ζωής αποτελούν ουσιαστικά έκφραση της προσδοκίας για μια ζωή και έναν κόσμο δικαιοσύνης, καταλλαγής και αγάπης. Αυτή είναι και η κύρια υπόσχεση του Θεού, θα πρόσθετε μάλλον ο πάστορας.
Για την ώρα η ζωή τραβάει τον δρόμο της.
«Για την ώρα υπάρχουν τα γεράνια στα παράθυρα κι ένας γέρος στο τραπέζι της κουζίνας που λέει στο μωρό του ένα τραγούδι που γνώριζε από πάντα, εξακολουθώντας μάλλον ν’ αναρωτιέται αν τελικά κατόρθωσε να την οδηγήσει [τη Λάιλα] σ’ εκείνη τη μετέπειτα ζωή, αν μπορεί να είναι βέβαιος πως τα κατάφερε. Και αφήνει τον εαυτό του να φαντάζεται ότι θρηνεί για κείνη στον Παράδεισο, επειδή, αν δεν θρηνούσε για κείνη, θα σήμαινε πως ήταν, τελικά, νεκρός».
Από το επίμετρο του Σταύρου Ζουμπουλάκη
Στη βραχεία λίστα για το National Book Award 2015
Βραβευμένο με το Εθνικό Βραβείο του Κύκλου των Κριτικών στις ΗΠΑ το 2014.
Είπαν – έγραψαν για το βιβλίο:
Αγαπώ τα βιβλία της. Ο ήρωάς της Τζον Έιμς είναι από τους πλέον αγαπημένους μου στη λογοτεχνία.
Barack Obama
Αριστούργημα. Μια εξαίσια δημιουργία.
Publishers Weekly
Διαφωτιστικό με την καλύτερη δυνατή έννοια, μας προκαλεί να επανεξετάσουμε την επιπόλαιη, ανακυκλωμένη εικόνα που έχουμε για τον κόσμο και τον εαυτό μας.
Guardian