– Κυρία Μπέλλου, τα …ρέστα σας.
– «Σωτηρία με λένε…»
Η Σωτηρία Μπέλλου των τραγουδιών, της Ελλάδας της φτώχειας, του εμφυλίου, τη βίας, του ζόφου, των ανομιών, της περιπλάνησης, των τραγουδιών, των μπουζουκιών… Η Ελλάδα με νότες σε …9/8 και η Ελλάδα παιγμένη στα ζάρια που φέρνει …«πότε ντόρτια – πότε εξάρες» και …η Ελλάδα τού σήμερα μέσω τού φιλόξενου στις μνήμες θεάτρου.
«Σωτηρία με λένε» ή «Πότε ντόρτια – πότε εξάρες» είναι ο εμβληματικός τίτλος ενός βιβλίου, της βιογραφίας «Μια ζωή παιγμένη στα ζάρια», της τραγουδίστριας Σωτηρίας Μπέλλου, που έγραψε η δημοσιογράφος Σοφία Αδαμίδου και κυκλοφόρησε λίγους μήνες μετά τον θάνατο της Μπέλλου (τον Αύγουστο του 1997).
«Σωτηρία με λένε» είναι ο τίτλος μιας παράστασης (βασισμένης στο ομότιτλο βιβλίο), που επέλεξε να παρουσιάσει για πρώτη φορά το Κρατικό Θέατρο Βόρειας Ελλάδας (το έργο ερμηνεύτηκε ήδη από την Λήδα Πρωτοψάλτη και την Ντίνα Κώνστα προ ετών σε σκηνές της Αθήνας), επιλέγοντας για τον ρόλο της την ηθοποιό (απόφοιτο της σχολής του ΚΘΒΕ, πρωταγωνίστρια -και εκ των ιδρυτών- του θεατρικού σχήματος “Πειραματική σκηνή της Τέχνης”, καθηγήτρια σήμερα της υποκριτικής στο Τμήμα θεάτρου του ΑΠΘ, τη σχεδόν «εμμονικά» ταυτισμένη με το θέατρο στη Θεσσαλονίκη) Έφη Σταμούλη.
Η παράσταση «Σωτηρία με λένε» της Σοφίας Αδαμίδου κάνει πρεμιέρα στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών στις 18 Δεκεμβρίου. Τη σκηνοθεσία έχει κάνει η Χριστίνα Χατζηβασιλείου και συμμετέχει η Ειρήνη Μουρελάτου.
Σχεδόν 40 χρόνια στο θέατρο (πρωτοεμφανίστηκε στα 1979 – απόφοιτος της δραματικής σχολής του ΚΘΒΕ στο νεοϊδρυθέν τότε σχήμα της Πειραματικής Σκηνής κι έκτοτε «ταξιδεύει» αδιάκοπα σε ρόλους του παγκόσμιου ρεπερτορίου) … «δεν έχω δυσκολευτεί περισσότερο απ’ αυτό το ταξίδι με τη Μπέλλου. Είναι διαφορετικό να ερμηνεύεις υπαρκτά πρόσωπα. Το μόνο υπαρκτό πρόσωπο που ερμήνευσα ήταν η Γκρέτα Γκάρμπο.
Αλλά κι αυτή ήταν τυλιγμένη στο πέπλο τού μύθου της. Η Μπέλλου δεν φόρεσε ποτέ της πέπλα. Κι όσα της “φόρεσαν”, τα ξεσκέπασε μόνη της. Η Σωτηρία είναι πρόσωπο οικείο -ακόμα και σήμερα- κοντά είκοσι χρόνια από τον θάνατό της. Την ξέρουμε όλοι. Την τραγουδάμε ακόμα όλοι. Δεν είναι μύθος -ούτε όμως απομυθοποίηση- μια παράσταση. Δεν πρέπει να μιμηθώ -ούτε όμως να κάνω ό,τι μου κατέβει… Με τι υλικό να αυτοσχεδιάσεις ερμηνεύοντας μια προσωπικότητα τόσο αυτόνομη, ανεξάρτητη, ανεξάντλητη, ελεύθερη, θυμωμένη και με το τίμημα “πληρωμένο”… Απόλυτα μόνη… Μια καλλονή με τη γυναικεία της φύση ματαιωμένη από… θυμό και παράπονο… “Κουμάντο στον εαυτό μου κάνω μόνο εγώ!” έλεγε η Μπέλλου. Και μάλιστα σε μια Ελλάδα του πολέμου, του εμφυλίου, της νύχτας. Μια γυναίκα σε μια Ελλάδα που ζούσε στον δρόμο, μια Ελλάδα των ανδρών, του ζόφου αλλά και της ανάτασης…» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Σταμούλη.
Πηγή: ΑΠΕ