Ανοιχτή πρόσκληση για ταξίδι σε ένα «no man’ s land» ανάμεσα στη μυθοπλασία και την πραγματικότητα, απευθύνει ο Γιώργος Ζώης με το «Interruption», την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, που διαγωνίζεται σήμερα στο διεθνές τμήμα του 56ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
H υπόθεση της ταινίας εκτυλίσσεται σε ένα θέατρο, όπου ενώ η παράσταση της «Ορέστειας» είναι έτοιμη να ξεκινήσει, τα φώτα σβήνουν και η σκηνή βυθίζεται στο σκοτάδι. Μία ομάδα αγοριών και κοριτσιών, με όπλα στα χέρια, ανεβαίνουν στη σκηνή. Ζητούν συγγνώμη για τη διακοπή και προσκαλούν όσους θεατές επιθυμούν να ανέβουν στη σκηνή μαζί τους.
Το κοινό, γοητευμένο από την αμφισημία της στιγμής, θεωρεί ότι όλα αυτά είναι μέρος της παράστασης. Η παράσταση θα συνεχιστεί, με μία διαφορά: Η ζωή μιμείται την τέχνη και όχι το αντίστροφο.
Ο Γιώργος Ζώης, θεωρεί ότι το ελληνικό σινεμά σήμερα έχει δύο βασικές τάσεις: «Η μία είναι ταινίες που εμπνέονται απευθείας από την ελληνική καθημερινότητα και η άλλη είναι ταινίες που θα μπορούσαν να έχουν γυριστεί σε οποιαδήποτε χώρα. Και στις δύο κατηγορίες υπάρχουν εξαιρετικές ταινίες και εύχομαι με έναν τρόπο οι ίδιοι οι σκηνοθέτες να μην τροφοδοτήσουμε κανένα ευκαιριακό κινηματογραφικό ρεύμα και να κάνουμε προσωπικές ταινίες, ο καθένας με τις δικές του θεματικές εμμονές, χωρίς καμία αυτολογοκρισία».
Στην ταινία, πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου και μαζί του η Μαρία Καλλιμάνη, η Αλεξία Καλτσίκη, η Σοφία Κόκκαλη, ο Χρήστος Στέργιογλου και μία μεγάλη ομάδα νεότερων ηθοποιών.
Στο «Interruption», το έναυσμα για τη συγγραφή του σεναρίου ήταν η εισβολή των Τσετσένων σε κεντρικό θέατρο της Μόσχας, τον Οκτώβρη του 2002, κυρίως, όμως, όπως λέει ο σκηνοθέτης, αυτό που τον ενδιέφερε ήταν η «αμφισημία» όταν το κοινό θεώρησε ότι η εισβολή ήταν μέρος της παράστασης: «Η στιγμή που οι θεατές έγιναν όμηροι, χωρίς να το γνωρίζουν. Αυτό με ενδιέφερε κι αυτό είναι, σε μεγαλύτερη κλίμακα, το “Interruption”.
Μία προσομοίωση της εξουσίας που καθημερινά μπορεί να μεταμφιεστεί σε πολλές μορφές και να μας θέσει υπό την ομηρία της, με ή χωρίς την θέλησή μας. Μίας εξουσίας, που μπορεί να επιβληθεί σε μία πολύ μεγάλη μάζα ανθρώπων, πρώτα με τη “μαγευτική” φωνή ενός ανθρώπου μέχρι με τις προσωπικές αυταπάτες των συμμετεχόντων που αποπλανούνται υπό το άκουσμά της. Πρώτα έρχεται ο λόγος και μετά ακολουθούν τα όπλα» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώργος Ζώης.
Και ενθαρρύνει τους θεατές να βιώσουν την ταινία σαν εμπειρία, ανοιχτή σε αναγωγές και ερμηνείες.
Το «Ιnterruption» θα κυκλοφορήσει στις αίθουσες στις αρχές του 2016.