Η ποιήτρια και τραγουδίστρια Αγγελική Ιονάτου, γνωστή διεθνώς ως Angelique Ionatos, εγκατέλειψε την Ελλάδα στη δικτατορία, σε ηλικία 13 ετών για να μετοικήσει στο Βέλγιο και από το 1981 να ριζώσει στο Παρίσι, όπου και δραστηριοποιείται καλλιτεχνικά.
Αναγνωρίσιμη εκεί, ο γαλλικός Τύπος ασχολείται με το έργο της, ενώ βγαίνει και εκτός συνόρων για συναυλίες με συχνούς προορισμούς την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γερμανία, τον Καναδά.
Η γαλλόφωνη τραγουδίστρια έβγαλε 20 άλμπουμ και την επαινεί σήμερα η Liberation:
«Οι δίσκοι της έχουν μουσική συνοχή, βάθος, ποιότητα ερμηνείας, πρωτοτυπία και πίστη -Είναι μοναδικά», γράφει η εφημερίδα.
Κλασικά, έθνικ, ακτιβιστκά, φολκ, λαϊκά, η Ιονάτος εκφράζεται σε όλα τα είδη. Η κιθαρωδός είναι σήμερα διάσημη σε διεθνές επίπεδο και διαθέτει ένα απαράμιλλο στυλ, προσθέτει η εφημερίδα.
Το αφιέρωμα της Liberation στην Angélique Ionatos γίνεται με αφορμή το νέο της άλμπουμ, το πρώτο μετά από σιγή ετών. Μελωδίες που ταξιδεύουν ως τη Λέσβο, όπου βρίσκεται ακόμη το πατρικό της σπίτι.
Γράφει ο δημοσιογράφος της Liberaton, έκθαμβος που τη γνωρίζει από κοντά:
«Με υποδέχεται στο μικρό σπίτι της με δύο δωμάτια, κοντά στο σταθμό του Αούστερλιτς, στο Παρίσι. Με εντυπωσιάζει η απλότητα του σπιτιού, η λεπτότητα του πνεύματος, η τελειότητα των γραμμών. Καθόμαστε να πιούμε ένα τσάι, το βλέμμα της έχει βάθος: «Γράφω για τις λέξεις, μετά ακολουθεί η μουσική, η οποία μπορεί να εκφράσει παράπονο, μελαγχολία, να είναι ρυθμική ή βίαιη. Κάποιοι βρίσκουν τη μουσική μου δύσκολη. Ισως δεν κατανοούν τον ελληνικό ρυθμό τους, ο οποίος με εμπνέει ιδιαίτερα».
Ο δίσκος είναι ένα αφιέρωμα στις γυναίκες και έχει στίχους από ποιήματα του Ελύτη.
Σύμφωνα με δημόσιευμα στο iefimerida.gr, η Ιονάτου έρχεται σπάνια στην Ελλάδα. Το 2009 έκανε συναυλίες στη Μυτιλήνη και τη Σάμο, καθώς και κάποιες εμφανίσεις στην Αθήνα.
Στην αξιόλογη και μακροπερίοδη δισκογραφική της πορεία, ο Ελύτης, ο Ρίτσος, ο Παλαμάς, ο Σαχτούρης, ο Βάρναλης, ο Καβάφης και άλλοι έχουν ντυθεί τις μελωδίες της. Στους δίσκους και τα ρεσιτάλ με σεβασμό κοιτά κατάματα τους μεγαλειώδεις στίχους, τους οποίους και ερμηνεύει στα ελληνικά. Στον προτελευταίο της δίσκο «Eros y muerte» συνέθεσε μουσικές πάνω στα «Εκατό ερωτικά σονέτα» του Πάμπλο Νερούδα και τον «Τάφο» του Κωστή Παλαμά, που τραγούδησε στα ισπανικά και τα ελληνικά αντίστοιχα. Αρχική της πρόθεση ήταν να «ασκηθεί» αποκλειστικά πάνω στον Νερούδα. Η ταυτόχρονη όμως ενασχόληση με τον Παλαμά την οδήγησε στον εν λόγω δίσκο, που τον παρουσίασε με τη μορφή θεάματος, στο Θέατρο της Πόλης του Παρισιού «Theatre de la ville» για μία εβδομάδα.
