"Κατάδυση" στη φιλοσοφική σκέψη του 20ου αιώνα

Από τις εκδόσεις “Σάκκουλα” κυκλοφορεί σε δεύτερη έκδοση το βιβλίο «Η φιλοσοφική σκέψη στον 20^ο αιώνα», του Θεόδωρου Γεωργίου, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Ο συγγραφέας του βιβλίου: «Η φιλοσοφική σκέψη στον 20^ο αιώνα», Θεόδωρος Γεωργίου, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, υπερασπίζεται έναν τύπο στοχασμού και σκέψης που είναι άρρηκτα δεμένος με τον ορθολογισμό. Η εγελιανή εκδοχή του φιλοσοφικώς σκέπτεσθαι, σύμφωνα με την οποία η φιλοσοφία δεν είναι παρά η ίδια η πραγματικότητα συγκροτημένη ως έννοια, είναι το ερευνητικό μοτίβο του. Αυτό, εξ άλλου, συνιστά και την πρώτη επιστημολογική αρχή εξιστόρησης της πλούσιας και γόνιμης φιλοσοφικής παράδοσης του εικοστού αιώνα κατά την άποψή του.

Σ’ αυτό το βιβλίο ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι δεν έχει να κάνει με μία παραδεδομένη ιστορική έκθεση ιδεών, ρευμάτων, σχολών και ερμηνευτικών σχημάτων που διατυπώθηκαν κατά τον εικοστό αιώνα. Ας σημειωθεί, ότι ο τελευταίος αιώνας ήταν και γόνιμος και παραγωγικός στη σκέψη, στο στοχασμό όσο καμία άλλη εποχή στο διάβα της ανθρωπότητας. Ίσως αυτό να έχει να κάνει με δύο πράγματα: πρώτον, με τα τραγικά και απάνθρωπα γεγονότα που έζησε ο ίδιος ο άνθρωπος στο όνομα της «αξίας του ανθρώπου» και δεύτερον, με το γεγονός ότι ο άνθρωπος αντίκρισε το «απόλυτο» όχι στις συνθήκες της κοσμογονίας, αλλά στις πραγματολογικές καταστάσεις του μηδενισμού της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ο συγγραφέας Θεόδωρος Γεωργίου ισχυρίζεται, ότι το φιλοσοφικώς σκέπτεσθαι δεν μπορεί να εξομοιωθεί με ιστορία της φιλοσοφίας. Ο αναγνώστης του βιβλίου που θα το διαβάσει ως ιστορικό εγχειρίδιο θα απογοητευθεί! Επίσης ο συγγραφέας προσδοκά από τους αναγνώστες του να κατανοήσουν, ότι σκέπτεσθαι, νοείν, έννοια και πραγματικότητα είναι το ίδιο, ταυτίζονται. Μόνον εάν και εφόσον βαθειά μέσα τους, βιωματικά και ταυτόχρονα συλλάβουν σε εννοιολογικό επίπεδο τι σημαίνει: «φιλοσοφία», μόνον τότε μπορούν να διαβάσουν τούτο το βιβλίο.

Τέλος, το βιβλίο προτρέπει τον αναγνώστη να γίνει ο ίδιος υποκείμενο που σκέπτεται, δηλ. να φθάσει σ’ εκείνο το επίπεδο της ύπαρξής του, στο οποίο ο «θεωρητικός βίος» είναι η απόλυτη συνθήκη της ανθρώπινης ζωής και ύπαρξης. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, όλα τα ερωτήματα που μπορούμε να θέσουμε στον εαυτό μας δεν θα μπορούν να απαντηθούν ακόμη και αν υποθέσουμε ότι θα έχουμε φθάσει στην τελευταία σελίδα του βιβλίου.

Καλή ανάγνωση και δημιουργικό αυτοστοχασμό.