Ο πρωταγωνιστής της «Εκδοχής του Μπράουνινγκ» μιλάει για την πετυχημένη παράσταση που ανεβαίνει δεύτερη χρονιά, τη ζωή με προσωπεία ρόλων, τον θεατρικό πληθωρισμό της Αθήνας και τις ανερχόμενες ομάδες καλλιτεχνών που ψάχνουν μια θέση στον χάρτη
της Γεωργίας Γεωργακαράκου
«Αν ποτέ με καλούσαν στο ουράνιο δικαστήριο για να υπερασπισθώ την ιδιότητά μου, του θεατρικού συγγραφέα, αυτό το έργο θα επέλεγα για μάρτυρα υπεράσπισης, ως το πιο αντιπροσωπευτικό της καριέρας μου» δήλωνε ο συγγραφέας Τέρενς Ράτιγκαν για την «Εκδοχή του Μπράουνινγκ» (1948) που φέτος ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο Εμπορικόν.
Σχεδόν έξι δεκαετίες μετά, με την ίδια θέρμη, αφοσίωση και πίστη υποστηρίζει το έργο -από την πλευρά όμως του ηθοποιού – ο Δημήτρης Καταλειφός. Ή αλλιώς ο θεατρικός Αντριου Κρόκερ-Χάρις, ένας καθηγητής σε αγγλικό κολέγιο που δεν είναι αρεστός ούτε στους μαθητές του ούτε στους συναδέλφους του ούτε καν στην ίδια του τη γυναίκα. Ενας άνθρωπος που είναι μαθημένος να θάβει όλο και πιο βαθιά τα συναισθήματά του και που ποτέ δεν αποχωρίζεται το προσωπείο του σκληρού και ψύχραιμου.
Ολα αυτά βέβαια μέχρι τη στιγμή που μια αυθόρμητη πράξη καλοσύνης από έναν μαθητή του γίνεται η αφορμή να ξετυλιχθούν οι περίπλοκες σχέσεις των ενήλικων ηρώων που δεν τολμούν να αντιμετωπίσουν με ειλικρίνεια τη ζωή τους.
Διαβάστε τη συνέχεια στο:
http://www.tanea.gr/news/culture/article/5172959/sth-skhnh-deixnw-ta-alhthina-moy-synaisthhmata-oxi-sth-zwh/