Το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (Ε.Κ.Δ.Ι.Θ.) ανακοινώνει την Ελληνική Συμμετοχή στην 13η Διεθνή Έκθεση Σκηνογραφίας και Θεατρικής Αρχιτεκτονικής της Πράγας (Prague Quadrennial of Performance Design and Space, PQ).
Η Διεθνής Έκθεση πραγματοποιείται κάθε τέσσερα χρόνια και πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση Σκηνογραφίας, Παραστασιακού Χώρου και Θεατρικής Αρχιτεκτονικής παγκοσμίως. Η επόμενη PQ πραγματοποιείται τον Ιούνιο του 2015, συμμετέχουν περισσότεροι από 5.000 καλλιτέχνες από 60 χώρες και ο συνολικός αριθμός των επισκεπτών από όλο τον κόσμο υπολογίζεται να ξεπεράσει τους 60.000. Μέχρι στιγμής η Ελλάδα έχει εκπροσωπηθεί στην PQ πέντε φορές αποσπώντας σημαντικές διακρίσεις.
Την ευθύνη της Ελληνικής Εθνικής Εκπροσώπησης έχει αναλάβει το Ε.Κ.Δ.Ι.Θ. με επιμελητή τον σκηνογράφο-ενδυματολόγο και αντιπρόεδρο του Δ.Σ. Θάνο Βόβολη, όπως αναφέρει το zoygla.gr. Τελεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO, της Ένωσης Σκηνογράφων και Ενδυματολόγων Θεάτρου Ελλάδας, του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων, υποστηρίζεται από το Υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, τον Οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ, το Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου, την Info-Quest Technologies, την Read-Point και την VA Translations.
Το θέμα της ελληνικής συμμετοχής διαμορφώθηκε ως «Nέες Xωρικότητες: Παραστατικές Τέχνες και υπαίθριος/ανοιχτός χώρος». H διευρυμένη αυτή χωρική προσέγγιση αποδεικνύεται ιδιαίτερα γόνιμη στην Ελλάδα. Κατ’ αρχάς λόγω της ιστορικής διαστρωμάτωσης η οποία ορίζει ένα μεγάλο μέρος του φυσικού, αγροτικού και αστικού τοπίου στη χώρα μας. Κατά δεύτερον, λόγω των αίθριων κλιματικών συνθηκών που ευνοούν τη δημιουργία και τη θέαση στον υπαίθριο χώρο. Τρίτον, λόγω της μακρόχρονης χωρικής και παραστασιακής παράδοσης της Ελλάδας σε ποικίλες μορφές του ανοιχτού και υπαίθριου χώρου.
Επιπλέον, η επιλογή του θέματος έχει γίνει σε συνάρτηση με τρείς άλλες εξαιρετικά σημαντικές παραμέτρους στην Ελλάδα της κρίσης:
1. Ο εσωτερικός και εικαστικός χώρος της σκηνογραφίας είναι συνήθως πολυδάπανος λόγω των κατασκευών που εμπεριέχει ενώ το παραστασιακό γεγονός στον υπαίθριο/δημόσιο χώρο, είναι αφενός ένα εξίσου δημιουργικό πεδίο αλλά και ελάχιστα δαπανηρό, αφού συνδέεται, μεταξύ άλλων, με τις έννοιες και πρακτικές του ευρήματος-αντικειμένου/χώρου/ήχου (found object / space / sound).
2. Η θέαση του παραστασιακού γεγονότος στον ανοικτό / δημόσιο χώρο δεν εξαρτάται πλέον από την οικονομική δυνατότητα και κοινωνική θέση του κοινού, καθώς είναι συνήθως ελεύθερη σε όλους.
3. H πρόθεση επανάκτησης της χρήσης του υπαίθριου και δημόσιου χώρου ως παραστασιακού χώρου που στην εποχή μας τίθεται υπό καθεστώς συρρίκνωσης και κατακερµατισµού µέσα από τις παγκοσµιοποιηµένες κοινωνικοπολιτικές και οικονοµικές στρατηγικές πολιτιστικής παραγωγής και κατανάλωσης.
Ιδιαιτερότητα της συμμετοχής αποτελεί η συνύπαρξη διαφορετικών εκφραστικών μορφών και τεχνών καθώς το παραστασιακό γεγονός εκφράζεται με μια πληθώρα αισθητικών μορφών όπως: θέατρο, χορός, performance, όπερα, δρώμενα, δράσεις, παρεμβάσεις, εγκαταστάσεις, υβριδικές μορφές κ.τ.λ. Οι δε επιλεγμένοι καλλιτέχνες είναι σκηνογράφοι, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, χορευτές, performers, εικαστικοί κτλ., καλύπτοντας όλο το φάσμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Η ελληνική συμμετοχή έχει οργανωθεί με βάση τη συλλογικότητα και την ομαδική εκπροσώπηση των Ελλήνων καλλιτεχνών. Συμμετέχουν 20 καλλιτέχνες με 27 έργα και 9 Εκπαιδευτικά Ιδρύματα με 240 φοιτητές.