Πραγματοποίηση συνεδρίασης του Euro Working Group την Τετάρτη 22 Απριλίου δια μέσου τηλεδιάσκεψης αποφασίστηκε, όπως έγινε γνωστό, κατά την πρώτη ημέρα διαπραγμάτευσης στο Brussels Group. Αξιωματούχος «κοντά» στις διαπραγματεύσεις υποστήριζε ότι παρά το ότι παραμένουν οι διαφωνίες μεταξύ των δύο πλευρών, το κλίμα είναι σαφώς καλύτερο και γενικότερα επικρατεί η διάθεση «εξεύρεσης μέσης λύσης» και στις δύο πλευρές.
Η δρομολόγηση της έκτακτης συνεδρίασης του Euro Working Group εκτιμάται ότι αντανακλά ένα βήμα προόδου σε σχέση με το τι συνέβαινε μέχρι τώρα τους τελευταίους 2,5 μήνες, ιδιαίτερα επειδή η έκτακτη αυτή συνεδρίαση προηγείται αυτής του Eurogroup την επόμενη Παρασκευή στην Ρίγα της Λετονίας, χωρίς, φυσικά, αυτό να σημαίνει ότι επίκειται κάποιου είδους τελική συμφωνία για το ελληνικό θέμα. Εντούτοις, δεν αποκλειόταν η επίτευξη κάποιου είδους σαφούς προόδου η οποία θα μπορούσε ν’ αποτυπωθεί με κάποιο τρόπο και στο Eurogroup και ν’ ανοίξει, έτσι, σταδιακά ο δρόμος για την χαλάρωση της χρηματοδοτικής θηλιάς που ταλανίζει τη χώρα.
Κυβερνητικοί κύκλοι στην Αθήνα χαρακτήριζαν «ουσιαστική και παραγωγική» την πρώτη ημέρα επαφών στο Brussels Group στο Παρίσι. Σύμφωνα, πάντα, με τις ίδιες πηγές η συζήτηση επικεντρώθηκε σε δημοσιονομικά και μακροοικονομικά θέματα. Όπως φαίνεται επί τάπητος τέθηκε το ζήτημα του πρωτογενούς πλεονάσματος με την ελληνική πλευρά να επιμένει στο 1,2%, στόχος που δεν αποκλείεται να γίνει αποδεκτός από τους πιστωτές, όπως υποστήριζαν διαρροές, εκτιμώντας ότι ακόμη και αν δεν γίνει το συγκεκριμένο νούμερο δεκτό, θα υιοθετηθεί, τελικά, κάτι πολύ κοντά σε αυτό.
Ακολουθούν, στην ατζέντα των διαβουλεύσεων, τα μείζονα ζητήματα της διαπραγμάτευσης, τα οποία έχουν αναδειχθεί και σε «αγκάθια», δηλαδή τα εργασιακά, το ασφαλιστικό, και έπονται τα θέματα των ιδιωτικοποιήσεων και του ΦΠΑ. Με βάση τις επίσημες δηλώσεις αλλά πολύ περισσότερο τις ανεπίσημες διαρροές, οι δανειστές φαίνεται ότι πιέζουν ιδιαίτερα για το ζήτημα του ασφαλιστικού και των εργασιακών σχέσεων, ζητώντας να υπάρξει μια νέα περικοπή στις συντάξεις, υποστηρίζοντας ότι αναφέρονται στις υψηλές συντάξεις, αλλά και στην εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος για τα ασφαλιστικά ταμεία στα οποία ζητούν να συμπεριληφθούν και οι κύριες συντάξεις ενώ αντιτίθενται ιδιαίτερα στην αύξηση του κατώτερου μισθού, στην μη απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων και στην επιστροφή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.