Δεν νομίζω πως υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι να περιγράψει κανείς το κυβερνητικό mixed-messaging των τελευταίων ημερών: πρόκειται για την απόλυτη πολιτική κακοφωνία.
Είναι προτεραιότητα της κυβέρνησης να αποπληρώσουμε τους δανειστές; Ο υπουργός Εσωτερικών Νίκος Βούτσης, μέσω Spiegel, δήλωσε πως τα χρήματα επαρκούν μόνο μέχρι τα μέσα Απριλίου, ενώ “αν έως τις 9 Απριλίου δεν εισρεύσουν χρήματα, θα πληρώσουμε πρώτα τους μισθούς και τις συντάξεις εδώ στην Ελλάδα και μετά θα ζητήσουμε από τους εταίρους μας στο εξωτερικό συναίνεση και κατανόηση για το ότι δεν θα πληρώσουμε εγκαίρως τα 450 εκατ. ευρώ στο ΔΝΤ”.
Ο υπουργός Εργασίας Πάνος Σκουρλέτης τώρα, στο ίδιο μήκος κύματος, είπε, στο επίσης γερμανικό Die Zeit: “θα θέλαμε ευχαρίστως να μείνουμε στο καράβι που ονομάζεται Ευρώπη […] αλλά αν ο καπετάνιος μας πετάξει από το κατάστρωμα, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να κολυμπήσουμε.” Έχει άραγε εξουσιοδότηση να λάβει μια τέτοια απόφαση η σημερινή κυβέρνηση; Γιατί εξ’ όσων είχα καταλάβει,και θα μέναμε στο κατάστρωμα και θα μας έκαναν και αέρα: για κολύμπι στη θάλασσα πάντως εγώ δεν είχα ακούσει τίποτα.
Στον αντίποδα, καθησυχαστικό εμφανίστηκε προς του δανειστές το Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου, Γαβριήλ Σακελλαρίδη διαμήνυσε πως δεν υπάρχει “καμία πιθανότητα” η Ελλάδα να μην ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στις 9 Απριλίου. Επιλέγω να πιστέψω τις διαβεβαιώσεις του τελευταίου, κυρίως επειδή δεν θέλω να αναλογιστώ τι μέλλει γενέσθαι αν τελικά δικαιωθούν στις προβλέψεις τους οι δύο υπουργοί.
Αναρωτιέμαι όμως: εν μέσω αυτής της δύσκολης διαπραγμάτευσης με τους δανειστές μας, πόσο βοηθούν αυτές οι δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης στον γερμανικό τύπο;