Η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να θεωρεί ότι η μόνη επιλογή για τη χώρα είναι η «ρήξη με το νεοφιλελεύθερο μονόδρομο της Ευρωζώνης και της Ε.Ε.», ειδικά μετά την άρνηση των εταίρων να επιστρέψουν το 1,2 δισ. ευρώ του ΤΧΣ το οποίο βρέθηκε στον EFSF. H ιστοσελίδα iskra δημοσίευσε ένα σκληρό άρθρο που φέρει τον τίτλο “Ε.Ε. και ΕΚΤ σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό της οικονομίας” εκτιμώντας ότι “στόχος των πιστωτών και του σκληρού πυρήνα των εταίρων της Ε.Ε. είναι να στραγγαλίσουν τη χώρα, πιστεύοντας ότι η κυβέρνηση δεν διαθέτει άλλες επιλογές από το να υποταχθεί, αφού οι όποιες εναλλακτικές πολιτικές, οικονομικές και εξωτερικές επιλογές για τη χώρα προβάλλονται από τα κατεστημένα και όχι μόνο, κέντρα ως δήθεν καταστροφικές» και προσθέτει ότι “η αναζήτηση νέων εναλλακτικών δρόμων γίνεται όλο και πιο επείγουσα και επιτακτική”.
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο:
ΕΕ ΚΑΙ ΕΚΤ ΣΦΙΓΓΟΥΝ ΤΗ ΘΗΛΙΑ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΕΕ: ΤΣΑΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ, ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗ ΑΣΦΥΞΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ
ΜΟΝΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ Η ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΕ
Την ώρα που οι κυρίαρχοι της ΕΕ προσφέρουν ανέξοδα προς την ελληνική κυβέρνηση τσάι με συμπάθεια, την ίδια ώρα με περισσή κυνικότητα που συνοδεύεται με αγριότητα, σφίγγουν όλο και περισσότερο τη θηλιά στο λαιμό της οικονομίας,με προφανή στόχο να πνίξουν κάθε υποκριτικό ίχνος ρευστότητας και να σπρώξουν τη χώρα σε χρεοστάσιο, ελπίζοντας ότι με την απειλή του τελευταίου θα την καθυποτάξουν στις απαιτήσεις τους.
Στο πλαίσιο αυτό η ΕΚΤ αύξησε ελάχιστα τον ΕLA προς τις τράπεζες, μόλις κατά 1,3 δις, και ταυτόχρονα προέβη σε ουσιαστική και ετσιθελική απαγόρευση στις τελευταίες να αγοράσουν έντοκα γραμμάτια του δημοσίου, προκειμένου να υποβοηθήσουν χρηματοδοτικά το ελληνικό δημόσιο.
Tην ίδια ώρα ο EFSF βάζει στο «ψυγείο» την επιστροφή των 1,2 δις ευρώ, που δικαίως διεκδικεί η κυβέρνηση.
Προφανής στόχος των πιστωτών και του σκληρού πυρήνα των εταίρων της ΕΕ είναι να στραγγαλίσουν τη χώρα, πιστεύοντας ότι η κυβέρνηση δεν διαθέτει άλλες επιλογές από το να υποταχθεί, αφού οι όποιες εναλλακτικές πολιτικές, οικονομικές και εξωτερικές επιλογές για τη χωρα προβάλλονται από τα κατεστημένα και όχι μόνο, κέντρα ως δήθεν καταστροφικές.
Δυστυχώς όσο περνούν οι βδομάδες και παρά τις φιλοφρονήσεις, ο κλοιός που έχουν προκαλέσει οι αποκαλούμενοι «εταίροι» γύρω από τη χώρα μοιάζει να στενεύει, ενώ η πρόκληση για την αναζήτηση νέων εναλλακτικών δρόμων γίνεται όλο και πιο επείγουσα και επιτακτική.
Το δίλημμα των πιστωτών υποταγή ή στραγγαλισμός της οικονομία δεν είναι καθόλου υπαρκτό. Η Ελλάδα έχει πολλούς εναλλακτικούς δρόμους, πολύ προτιμότερους από την αναδίπλωση και πραγματικά ελπιδοφόρους για το μέλλον, παρά τις όποιες απολύτως προσωρινές δυσκολίες που παρουσιάζουν.