Χρειαζόμαστε, στην πραγματικότητα, μία νέα παγκόσμια σύμβαση, ένα πιο έξυπνο Σύμφωνο Σταθερότητας που να λαμβάνει υπόψη την πορεία της οικονομίας συνολικά, επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, κατά τη συζήτηση «οι δύο όψεις των πραγμάτων στη διεθνή και την ευρωπαϊκή οικονομία: η θέση της Ελλάδας», που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του συνεδρίου «από την κρίση στην κανονικότητα ή η κρίση ως κανονικότητα;».
«Το διεθνές οικονομικό τοπίο, επηρεάζεται πάρα πολύ έντονα από πολιτικούς παράγοντες. Δηλαδή, η γεωπολιτική διάσταση υφέρπει, η νέα Αμερικανική πολιτική, το μέτωπο Δύσης-Κίνας το οποίο προβάλλει ως βασική προτεραιότητα ο Πρόεδρος Biden, η διεκδίκηση με πιεστικό τρόπο μίας εμπορικής συμφωνίας άλλου τύπου μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Κίνας, αυτά όλα συνδέονται με τις εφοδιαστικές αλυσίδες, με την κρίση των τιμών στην ενέργεια, συνδέονται με τον κίνδυνο του πληθωρισμού, με τον κίνδυνο ανόδου των επιτοκίων», ανέφερε ο κ. Βενιζέλος και πρόσθεσε.
«Δεν νοείται να δίνουν ίδια επιτόκια, ίδιες αποδόσεις σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης. Αυτό οδήγησε στην κατάρρευση του πρώτου Προγράμματος και, βέβαια, έβαλε και άλλες χώρες στο μνημόνιο. Έχουμε και αυτό το μεγάλο φαινόμενο του νέου τύπου λογιστικού χρήματος που γεννούν οι Κεντρικές Τράπεζες, το οποίο πρέπει να διευθετηθεί με κάποιον τρόπο. Χρειαζόμαστε, στην πραγματικότητα, μία νέα παγκόσμια σύμβαση, ένα είδος Bretton Woods είχα πει άλλη φορά, που θα αφορά αυτό το μπαλόνι που έχει δημιουργηθεί από τις μεγάλες νομισματικές χρηματοδοτήσεις που έχει δώσει η FED, πρώτη και καλύτερη πάντα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Τράπεζα της Αγγλίας, οι πάντες. «Χρειαζόμαστε ένα πιο έξυπνο Σύμφωνο Σταθερότητας που να λαμβάνει υπόψη την πορεία της οικονομίας συνολικά», σημείωσε με έμφαση.
«Υπάρχει επίσης ένα πρόβλημα Δημοκρατίας, ένα πρόβλημα πολιτικής, ένα πρόβλημα κοινωνίας» συνέχισε ο κ. Βενιζέλος και πρόσθεσε.
«Όταν υπονομεύεις την Ευρωπαϊκή ιδέα, ας το πούμε, τη νομιμοποίηση της Ευρώπης, όταν δημιουργείς αντιδράσεις στην κοινωνία, ηττάται η Δημοκρατία και ανέρχονται οι αντι-ευρωπαϊκές και οι αντι-συστημικές δυνάμεις. Γιατί να το τροφοδοτείς αυτό, επειδή έχεις ένα φόβο ιστορικό πληθωρισμού, ας το πούμε έτσι;
Αλλά, βλέπετε ότι ήδη οι φιλογερμανικές χώρες έχουν βγει στη γύρα, αρχίζουν να λένε, τι γίνεται με τη δημοσιονομική πειθαρχία. Η λεγόμενη γενική ρήτρα διαφυγής από το Σύμφωνο Σταθερότητας, που ισχύει εδώ και δύο χρόνια λόγω πανδημίας και η απελευθέρωση των κρατικών ενισχύσεων, που επίσης ισχύει λόγω πανδημίας, είναι δύο εργαλεία που θα πάψουν να υπάρχουν. Από εκεί και πέρα, για εμάς το στοίχημα είναι να μείνουμε στην ποσοτική χαλάρωση την κανονική. ‘Αρα, χρειαζόμαστε επενδυτική βαθμίδα, χρειαζόμαστε και ένα βάθος αγοράς ομολόγων και χρειαζόμαστε και τα εργαλεία που πρέπει να χρησιμοποιήσουν οι επιχειρήσεις για το δανεισμό τους, πολύ συχνά με ομολογιακά δάνεια, αλλά και οι τράπεζες για τις δικές τους εκδόσεις ομολόγων, που πρέπει να κάνουν για τους δικούς τους εποπτικούς ή άλλους σκοπούς.
«Όταν βάζουμε πολλές παραμέτρους και κάνουμε το σχήμα πολύπλοκο, γινόμαστε κουραστικοί και δυσάρεστοι. Επικρατεί η πιο απλή και ευχάριστη αφήγηση. Νομίζω ότι το μήνυμα που πρέπει να στείλουμε τώρα είναι -όπως είπαμε όλοι, νομίζω- ότι το πράγμα είναι πιο πολύπλοκο από ό,τι φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού, από ό,τι παρουσιάζεται συνήθως, και πρέπει να έχουμε υπόψη μας όλοι ότι το σύστημα εξισώσεων είναι απαιτητικό», κατέληξε ο κ. Βενιζέλος.