Πως θα είναι υποψήφιος για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ διότι «το θεωρεί χρέος» του, δηλώνει ο Νίκος Παπανδρέου, ο Παύλος Γερουλάνος δηλώνει επίσης παρών διότι θέλει να συμμετάσχει «σε όποια διαδικασία προχωρά τον χώρο μπροστά.
Παράλληλα και ο Ανδρέας Λοβέρδος κάνει ήδη προεκλογική εκστρατεία και μαζεύει υπογραφές για να επισπευσθεί η εκλογή νέου αρχηγού στο κόμμα η οποία είναι – κανονικά – προγραμματισμένη για τον Νοέμβριο του 2021.
Παραπλεύρως, ο Νίκος Ανδρουλάκης θεωρείται δεδομένο πως θα ξαναδιεκδικήσει ό,τι έχασε το 2016, ο Γιώργος Καμίνης το σκέφτεται, ο Χάρης Καστανίδης φέρεται να “δέχεται πιέσεις πολιτικών του φίλων” να διεκδικήσει επίσης την ηγεσία, η Εύα Καϊλή δεν το σκέφτεται για τώρα αλλά ίσως για αργότερα – και ίσως αλλάξει και γνώμη -, ενώ πιέσεις και προτροπές εμφανίζεται να δέχεται και η Νάντια Γιαννακοπούλου για να δοκιμάσει την διεκδίκηση της αρχηγίας.
Έντονη πολιτική παρουσία με κολακευτικά δημοσιεύματα συνοδεύουν εσχάτως και τον βουλευτή Μιχάλη Κατρίνη, κι εάν προστεθούν και οι – διαχρονικά – δραστήριοι Απόστολος Πόντας και Κωνσταντίνος Γάτσιος η λίστα με τους υποψήφιους προέδρους του Κινήματος Αλλαγής βγάζει ενδεκάδα.
Οι υποψήφιοι πρόεδροι και η δίνη της εσωστρέφειας στο ΚΙΝΑΛ
Το πρώτο συμπέρασμα είναι πως στο Πολιτικό Συμβούλιο της Πέμπτης, το οποίο θεωρητικά φιλοδοξεί να κλείσει την εσωστρέφεια και την «δελφινολογία», η Φώφη Γεννηματά μπορεί να βρει δίπλα της μισή ντουζίνα υποψήφιους αρχηγούς και άλλους τόσους εκτός αιθούσης.
Το δεύτερο, και κύριο πολιτικό συμπέρασμα, είναι πως το Κίνημα Αλλαγής δείχνει να χάνεται στην δίνη της στασιμότητας των δημοσκοπήσεων, της εσωστρέφειας και των προσωπικών στρατηγικών και επιδιώξεων.
Στην Χαριλάου Τρικούπη γνωρίζουν ότι όλες οι υποψηφιότητες που ανακοινώνονται, ή προαναγγέλλονται, σήμερα δεν θα φθάσουν έως την τελική αναμέτρηση. Θεωρούν όμως, ειδικά στο περιβάλλον της Φώφης Γεννηματά, πως ορισμένοι τουλάχιστον «δελφίνοι» δεν προέκυψαν ούτε αυτοβούλως, ούτε τυχαία στην συγκεκριμένη συγκυρία.
Η σύγκρουση Γεννηματά – Λοβέρδου
Η δε δραστηριότητα που ενοχλεί περισσότερο απ’ όλες την πρόεδρο του κόμματος είναι εκείνη του Ανδρέα Λοβέρδου. Διότι πιστεύει πως εκπορεύεται από «δάκτυλο» του Μαξίμου και υπηρετεί μια συγκεκριμένη στρατηγική – στρατηγική η οποία, με βάση το περιβάλλον της Φώφης Γεννηματά, έχει ως στόχο να μετατρέψει το Κίνημα Αλλαγής σε «συμπλήρωμα» της κυβέρνησης και σε πολιτικό ανάχωμα της ΝΔ.
Ο ίδιος ο Ανδρέας Λοβέρδος υποστηρίζει ότι κινείται «θεσμικά», και τονίζει πως πριν μπει στην κούρσα της διεκδίκησης της ηγεσίας είχε ενημερώσει και την Φώφη Γεννηματά και τους τρεις πρώην προέδρους – Κώστα Σημίτη, Ευάγγελο Βενιζέλο και Γιώργο Παπανδρέου. Υπενθυμίζει, δε, πως η ίδια η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ ήταν εκείνη που άνοιξε το θέμα της ηγεσίας ανακοινώνοντας ότι θα είναι εκ νέου υποψήφια το 2021.
Οι παρεμβάσεις Σημίτη και η κόντρα με το Μαξίμου
Παρά ταύτα, η κίνηση Λοβέρδου προκαλεί υψηλές εντάσεις στην ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη. Και από κάποιες πλευρές συνδέεται και με τις τελευταίες παρεμβάσεις Σημίτη υπέρ της κυβέρνησης – είτε δια των συστάσεων που απηύθυνε ο πρώην πρωθυπουργός σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ για πιο δημιουργική αντιπολίτευσης, είτε δια του τελευταίου άρθρου του στα ΝΕΑ υπέρ της έκθεσης Πισσαρίδη.
Σε όλες αυτές τις κινήσεις, συνεργάτες της Φώφης Γεννηματά βλέπουν αφενός προσπάθεια υπονόμευσης της αυτόνομης πορείας του Κινήματος Αλλαγής, και αφ΄ετέρου επιχείρηση περαιτέρω διεμβολισμού της κεντροαριστεράς και του παλαιού χώρου του ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση και το Μαξίμου.
Από αυτή την οπτική, η επιλογή – εμφανής τις τελευταίες ημέρες – είναι να ανέβουν οι τόνοι προς την κυβέρνηση. Ο στόχος είναι να καταδειχθεί πως το Κίνημα Αλλαγής σε καμία περίπτωση δεν «φλερτάρει» με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επίσης σε καμία περίπτωση δεν θα γίνει «συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση» και «αμορτισέρ της ΝΔ», όπως λέγεται χαρακτηριστικά.
Δεν είναι εύκολος στόχος – πόσο μάλλον εάν συνυπολογιστεί ότι οι περισσότεροι εκ των… υποψηφίων προέδρων χρεώνουν το στρατηγικό και προγραμματικό κενό του Κινήματος Αλλαγής στην νυν πρόεδρο Φώφη Γεννηματά.