Η γερμανική Die Zeit, δημοσιεύει τρεις τρόπους, που θεωρεί πιο πιθανούς ως αντιδράσεις τελικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απέναντι στην Τουρκία, για την παραβατική της στάση στην ανατολική Μεσόγειο. Η εβδομαδιαία εφημερίδα παραθέτει επίσης και σχόλια για την στάση της Ε.Ε., απέναντι στην Λευκορωσία.
Για την ελληνοτουρκική διένεξη η έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας εφημερίδας DIE ZEIT, αναφέρεται καταρχάς στα «επικίνδυνα μέχρι σήμερα γεγονότα, τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πόλεμο τις δυο γειτονικές χώρες».
Οι τρεις δρόμοι
Η αρθρογράφος Ετσλέμ Τοπτσού, συγκεκριμένα, εξηγεί πως υπάρχουν τρεις δρόμοι, τους οποίους θα μπορούσαν να ακολουθήσουν οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ απέναντι στην Τουρκία:
«Πρώτη επιλογή: Ακολουθεί μια επικίνδυνη αντιπαράθεση, οι δύο πλευρές φοβούνται, σταματούν και δίνουν εντολή οι φρεγάτες να επιστρέψουν πίσω στα λιμάνια. Διότι στην πραγματικότητα καμία πλευρά δεν ενδιαφέρεται για έναν πόλεμο στη μέση της Ευρώπης, ειδικά μεταξύ δύο μελών του ΝΑΤΟ. Το σενάριο θα μπορούσε επίσης να χρησιμεύσει ως έκκληση αφύπνισης και για άλλες χώρες της ΕΕ ώστε να μεσολαβήσουν πιο ενεργά στη σύγκρουση. Μέχρι στιγμής μόνο ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν έχει κινηθεί με σχετικό τρόπο. Μίλησε με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, κάλεσε την Τουρκία να σταματήσει τις έρευνές της και ανακοίνωσε ότι θα αυξήσει την παρουσία των γαλλικών στρατευμάτων στη Μεσόγειο. Ομοίως, η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, η οποία τηλεφώνησε στον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν και κατάφερε να σταματήσει αρχικές έρευνες του Oruç Reis.»
«Η δεύτερη επιλογή θα ήταν να προσπαθήσουμε να “ξεφουσκώσει το θέμα“, αν και αυτό θα ήταν περισσότερο ελπίδα παρά μια στρατηγική. Μέχρι στιγμής πάντως είναι ακόμη εντελώς ασαφές πόσο βαθιά βρίσκεται το αέριο και αν η εμπορική παραγωγή αξίζει τον κόπο. Οι Τούρκοι θα μπορούσαν επομένως να σταματήσουν τις έρευνες.
Επιλογή τρίτη: μια προσφορά που ο Ερντογάν δεν θα μπορούσε να αρνηθεί. Οι Τούρκοι προσπαθούν εδώ και χρόνια να επεκτείνουν την Τελωνειακή Ένωση με την ΕΕ και το κλειδί βρίσκεται στο Βερολίνο. Δικαίως δεν θέλουν να το δώσουν στον αυταρχικό Ερντογάν. Αλλά όμως θα μπορούσε κανείς να διαπραγματευτεί για την παραίτηση από τις έρευνες φυσικού αερίου και την αναγνώριση του Δικαίου της Θάλασσας τότε η τιμή μπορεί να είναι λογική».