Δεν είναι σύνηθες ο γραμματέας της ΚΕ ενός κόμματος να βγάζει ανακοίνωση για να σχολιάσει δημοσίευμα ΜΜΕ φιλικού προς τον πολιτικό του χώρο. Συνέβη όμως στον ΣΥΡΙΖΑ και το γεγονός είναι απολύτως ενδεικτικό του βάθους της εσωστρέφειας και των ενδοπαραταξιακών αντιθέσεων που ταλανίζουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Πρωταγωνιστής στην τελευταία εσωκομματική περιπέτεια είναι ο Π. Σκουρλέτης, ο οποίος με την υποστήριξη του Ν. Βούτση, αποστασιοποιήθηκε από την ερώτηση που υπέγραψαν 77 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας το λόγο από την κυβέρνηση για τον αποκλεισμό της εφημερίδας του Κ. Βαξεβάνη Documento από τα κονδύλια που δόθηκαν στα ΜΜΕ για την διαφημιστική καμπάνια σχετικά με την πανδημία. Απέναντί του βρέθηκε ο δημοσιογράφος Γ. Λακόπουλος με το “Ανοιχτό Παράθυρο” και βέβαια ο ίδιος ο Κ. Βαξεβάνης ο οποίος παρενέβη δυναμικά στην ανταλλαγή μηνυμάτων. Ενδιαφέρον έχει η σιωπή των βουλευτών που δεν υπέγραψαν την επίμαχη ερώτηση (όπως ο Ευ. Τσακαλώτος, ο Α. Ξανθός, ο Ν. Φίλης κα), ενώ είναι αξιοσημείωτη η απόσταση που πήρε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγοντας να πλησιάσει στη θερμή περιοχή.
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι στο βάθος της εικόνας υπάρχει η μάχη της επιρροής στον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στη σκληρή γραμμή της ολομέτωπης επίθεσης στην κυβέρνηση με έμφαση στη σκανδαλολογία και στη θεσμική αντιπολίτευση που θα προσφέρει συναίνεση όπου είναι εθνικά αναγκαίο και θα οξύνει τους τόνους όταν χρειάζεται. Υπάρχει ακόμη η αγωνία για τη διαμόρφωση προγραμματικών θέσεων στο νέο περιβάλλον που δημιουργεί η υγειονομική κρίση και η παρεπόμενη οικονομική.
Ο Π. Σκουρλέτης, όπως και ο Ν. Βούτσης, εκφράζει την παλαιά φρουρά του ΣΥΡΙΖΑ και η σύγκρουσή του με τους Λακόπουλο-Βαξεβάνη έχει ενδιαφέρον ακριβώς επειδή προέρχεται από τον σκληρό κομματικό μηχανισμό που αντιμετωπίζει με επιφύλαξη κάθε άνοιγμα προς τη σοσιαλδημοκρατία μέσα από την αποδόμηση των κομματικών στεγανών.
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Π. ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ
Η ευκολία με την οποία αναπαράγεται τις τελευταίες ώρες ένα ανυπόστατο και ανυπόγραφο σχόλιο που αναρτήθηκε στο site «ΑΠ» του γνωστού κ. Λακόπουλου, με υποχρεώνει να διευκρινίσω τα εξής:
Προφανώς και ουδέποτε ζήτησα από το προεδρείο της Κ.Ο. στο οποίο συμμετέχω με βάση τη θεσμική μου ιδιότητα, να αποσύρει την Ερώτηση που κατατέθηκε με πρωτοβουλία του συντρόφου Χρήστου Γιαννούλη. Απλώς θεώρησα πολιτικά άστοχο να εστιάζουμε αποκλειστικά στην εφημερίδα Documento, τη στιγμή που το θέμα της αδιαφανούς, σκανδαλώδους και μεροληπτικής διάθεσης των είκοσι εκατομμυρίων ευρώ, εκ μέρους της κυβέρνησης, συνιστά ένα κατεξοχήν ζήτημα δημοκρατίας και δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο έντυπο.
Ζήτησα η Ερώτηση, η οποία δεν είχε κατατεθεί μέχρι τότε, να αναπροσαρμοσθεί και να συμπεριληφθούν σε αυτή και άλλα site και έντυπα που δεν έτυχαν της παραμικρής ενίσχυσης από την κυβέρνηση επειδή δεν της είναι αρεστά, καθώς και να ζητηθούν αναλυτικά στοιχεία που πήγαν τα είκοσι εκατομμύρια. Ανέφερα δε ενδεικτικά την ΑΥΓΗ και άλλα έντυπα και site. Είναι φανερό πως η κυβέρνηση της ΝΔ χτίζει τις νέες σχέσεις διαπλοκής με τους φίλους της, καναλάρχες και λοιπούς κατόχους Μέσων ενημέρωσης, στην περίοδο του κορωνοϊού.
Η πρότασή μου έγινε αποδεκτή από το προεδρείο της Κ.Ο. ωστόσο στο τελικό κείμενο της Ερώτησης δεν συμπεριελήφθη κανένα άλλο Μέσο. Αυτός ήταν και ο λόγος που τελικώς, παρόλο ότι επέμενα μέχρι τελευταία στιγμή, εγώ και άλλοι σύντροφοι δεν βάλαμε την υπογραφή μας
Δεν μου προξενεί εντύπωση ούτε το σχόλιο, ούτε η αξιοποίησή του από εχθρούς και «φίλους». Μας έχουν συνηθίσει σε επιθέσεις αλλά και σε χολερικά σχόλια, «φιλικές συμβουλές» που έναν και μόνο σκοπό έχουν, να διχάσουν, να δηλητηριάσουν, να απαξιώσουν και τελικώς να χειραγωγήσουν τον χώρο μας.
Πάντα πίστευα στην ανοιχτή πολιτική αντιπαράθεση στη βάση αρχών. Είμαι φανατικός των συλλογικών δημοκρατικών διαδικασιών και σιχαίνομαι το παρασκήνιο. Αυτό έκανα πάντα αυτό θα εξακολουθήσω να υπηρετώ.
Αυτά τα λίγα ως οφειλόμενες εξηγήσεις.
To δημοσίευμα στο “Ανοιχτό Παράθυρο” που προκάλεσε την αντίδραση του Π. Σκουρλέτη
Σκηνές απείρου κάλλους διαδραματίσθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ πριν από λίγα 24ωρα με πρωταγωνιστή τον απερχόμενο -και αποτυχημένο-γραμματέα της ΚΕ κ. Παν. Σκουρλέτη και συμπαραστάτη τον πρώην πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση.
Ούτε λίγο ούτε πολύ ο κ. Σκουρλέτης ζήτησε από την Κ.Ο. του κόμματος να ακυρώσει ειλημμένη απόφαση που συνυπέγραψε η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της για λόγους που χαρακτηρίζονται “προσωπικοί”.
Για την ακρίβεια ο γραμματέας αξίωσε, με υποστήριξη Βούτση, να μην κατατεθεί η ερώτηση των 77 βουλευτών κατά της κυβέρνησης για τη παράλειψη της εφημερίδας “Documento” από την διανομή των κονδυλίων στα ΜΜΕ για ενημέρωση σε θέματα κορονοϊού.
Την πρωτοβουλία για την ερώτηση ανέλαβε ο βουλευτής Χρήστος Γιαννούλης και υπέγραψαν άλλοι 76 βουλευτές .
Με αφορμή τον αποκλεισμό της συγκεκριμένης εφημερίδας από ενημερωτική εκστρατεία “Μένουμε Σπίτι” οι βουλευτές θέτουν θέμα διαφάνειας της διαδικασίας, και καταγγέλλουν προσβολή της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθερίας του Τύπου.
Είναι φανερό ότι το θέμα της ερώτησης δεν είναι ακριβώς η εφημερίδα, αλλά με αφορμή τον αποκλεισμό της καταγγέλλεται η κυβέρνηση για τις πρακτικές της στο χώρο των ΜΜΕ. Είναι δηλαδή μια πολιτική πρωτοβουλία που εγκρίθηκε από την συγκριτική πλειοψηφία της ΚΟ και φέρνει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση.
Ωστόσο ο Π. Σκουρλέτης αξίωσε να μην κατατεθεί η ερώτηση -και η ερμηνεία που δόθηκε είναι ότι στο παρελθόν έχει δεχθεί κριτική από τον Κ. Βαξεβάνη και την εφημερίδα του.
Σε αντίστοιχους λόγους αποδίδεται και η συμπαράσταση που του προσέφερε ο Ν. Βούτσης, αλλά και μια μικρή ομάδα από τη φράξια “53+” αφού οι περισσότεροι βουλευτές της υπέγραψαν.
Μέλη της ΚΟ όμως του ΣΥΡΙΖΑ θεώρησαν προσβλητική για την λειτουργία της παρέμβαση του -βουλευτή Επικρατείας σ’ αυτή τη Βουλή- γραμματέα. Πολλοί εξοργίσθηκαν για την προσβολή και της δημοκρατικής διαδικασίας, αφού ήθελε να ακυρώσει μια απόφαση που είχε την έγκριση της πλειοψηφίας- προσφέροντας κατ’ ουσίαν υπηρεσία στην κυβέρνηση.
Σημειώνεται ότι εκτός από την αποδεδειγμένη στη περίπτωση του ΑΠ αξίωση του Σκουρλέτη να καταγγέλλονται με κομματική απόφαση τα ΜΜΕ που του ασκούν κριτική στον ίδιο, αντίστοιχα θέματα έχει θέσει σε κομματικές διαδικασίες και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής.
Εννοείται ότι κανείς από τους δυο, όπως και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, δεν υπέγραψαν της ερώτηση- όπως και ο “σκληρός” της φράξιας Ανδρέας Ξανθός.
Η απάντηση του Γ. Λακόπουλου στον Π. Σκουρλέτη
Το κύκνειο άσμα ενός αποτυχημένου γραμματέα
“Τρέξε σύντροφε. Ο παλιός κόσμος είναι πίσω σου”.
Σύνθημα του γαλλικού Μάη.
Αυτή τη φορά ο Παν. Σκουρλέτης δεν ζήτησε να καταδικαστεί το ΑΠ με πολιτική απόφαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως γιατί ο μικροαστικός νεοσταλινισμός, που ενέχει μια τέτοια απαίτηση, δεν θα είχε τύχη για δεύτερη φορά.
Έκανε, ορθώς, προσωπική δήλωση -δημοσιεύεται σε άλλη στήλη-για να διαψεύσει το δημοσίευμα του ΑΠ, που αφορούσε μια ομολογημένη παρέμβασή του:
Να μην κατατεθεί κείμενο ερώτησης προς την κυβέρνηση που είχε ήδη τις υπογραφές της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Με αυτό το κείμενο ζητούταν κάτι συγκεκριμένο: εξηγήσεις από την κυβέρνηση για τον αποκλεισμό της εφημερίδας Documento του Κ. Βαξεβάνη.
Καλώς ή κακώς αυτό ζητούσαν. Ήτοι δεν έψαχναν κάποιον να τους πει τι να ζητήσουν: το είχαν αποφασίσει ήδη.
Δεν διέψευσε καθαρά όσα του αποδόθηκαν επί της ουσίας με το ρεπορτάζ στο ΑΠ. Αν διέψευδε οτι παρενέβη, το ΑΠ θα αναλάμβανε την ευθύνη του, έναντι του συντάκτη του.
Δεν διαψεύδει αλλά … καταγγέλει , σκοπιμότητες, απαξιώσεις , χειραγωγήσεις και άλλα διηγήματα. Προσπαθώντας να αποδώσει το ΑΠ προθέσεις που δεν θα μπορούσε να έχει. Τι είχες Πάνο, τι είχα πάντα. Αναφέρεται αυθαίρετα σε έναν αρθρογράφο . Δικαίωμά του και καλοδεχούμενος.
Ποιος είναι «γνωστός» και γιατί, είναι μια συζήτηση που δεν τον συμφέρει να γίνει. Είναι πολλοί όσοι συγκλίνουν ότι η κομματική δράση και η δημόσια παρουσία του έχει πλευρές που δεν θα κολάκευαν ένα κεντρικό στέλεχος κόμματος.
Όποια πέτρα και αν σηκώσει κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ θα βρει από κάτω μια αποτυχία του Σκουρλέτη: ως υπουργού σε τέσσερα διαφορετικά υπουργεία πρώτα και ως γραμματέα της ΚΕ στη συνέχεια.
Δεν υπάρχει πολιτικός με στοιχειώδη αίσθηση ευθύνης, επικεφαλής της οργάνωσης ενός κόμματος με 35%, που δεν θα είχε υποβάλει την παραίτησή του, αν το κόμμα άθροιζε στις αυτοδιοικητικές εκλογές μηδέν περιφερειάρχες και έξι δημάρχους.
Για να μην μιλήσουμε για την κομματική ανυπαρξία στο συνδικαλισμό και το φοιτητικό κίνημα. Αν δεν αισθάνεται γι’ αυτά υπεύθυνος ο γραμματέας τότε ποιος;
Να μη μιλήσουμε για την αποτυχία της επιχείρησης εγγραφής μελών.
Εκτός αν ισχύουν οι εκτιμήσεις ότι αυτή ακριβώς ήταν επιδίωξη του Σκουρλέτη.
Του καταλογίζουν -και προκύπτει από τα συμφραζόμενα των δημόσιων λόγων του- ότι δεν θέλει πολλούς στο κόμμα. Όπως δεν θέλει και την Προοδευτική Συμμαχία. Δεν είναι αρκούντως «αριστεροί».
Βοά η πιάτσα ότι το μόνο στο οποίο σταδιοδρομεί είναι η ίντριγκα κατά του Τσίπρα. Αλλά αυτά είναι δικά τους. Ας τα ξεμπλέξουν μεταξύ τους.
Ομολογίες
Επί του δημοσιεύματος στο ΑΠ, που προκάλεσε την αντίδρασή του, δε χρειάζονται πολλά. Στη δήλωση του επιβεβαιώνει αυτά που προσπαθεί να διαψεύσει.
Το δημοσίευμα δεν ανέφερε ότι ζήτησε «να αποσυρθεί» η συγκεκριμένη ερώτηση. Αυτό έλειπε. Ζήτησε να μην κατατεθεί.
Αυτό δεν το αρνείται. Απλώς αναφέρει ότι «θεώρησα πολιτικά άστοχο να εστιάζουμε αποκλειστικά στην εφημερίδα Documento».
Γιατί είναι πολιτικά άστοχο να «εστιάζουν» σε μια εφημερίδα που σηκώνει το κύριο βάρος υποστήριξης στου ΣΥΡΙΖΑ στον μιντιακό χώρο; Επειδή ο εκδότης έχει ασκήσει κριτική στον γραμματέα;
Δεν αντιλήφθηκε ότι η πρωτοβουλία των βουλευτών αναλήφθηκε ειδικά και ευθέως για τη συγκεκριμένη εφημερίδα και έσπευσε να διορθώσει την… παράλειψη τους; Ή ακριβώς επειδή το αντιλήφθηκε ήθελε να την ακυρώσει;
Όταν λέει ότι ζήτησε «να αναπροσαρμοσθεί και να συμπεριληφθούν και άλλα site και έντυπα που δεν έτυχαν της παραμικρής ενίσχυσης από την κυβέρνηση επειδή δεν της είναι αρεστά», γιατί -πέραν της «Αυγής»- δεν τα αναφέρει;
Όταν λέει ότι ήθελε να «ζητηθούν αναλυτικά στοιχεία πού πήγαν τα είκοσι εκατομμύρια» -που ήταν 11 εκείνη τη στιγμή- σε ποιους απευθύνεται; Σε αυτούς που το είχαν συμπεριλάβει αυτό ήδη στην ερώτησή τους;
Όταν μια ερώτηση έχει την υπογραφή 77 από τους 86 βουλευτές, πόσο δημοκρατική είναι η εκ των υστέρων παρέμβαση του γραμματέα του κόμματος για απόσυρση -ή έστω για… διόρθωση;
Γιατί δεν έπαιρνε πρώτος αυτός πρωτοβουλία και να υπογράψουν οι άλλοι;
Όταν το θέμα, σε μια πρωτοβουλία κοινοβουλευτικού ελέγχου, είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η αδιαφάνεια των ενεργειών της, πόσο έντιμο και αποτελεσματικό αντιπολιτευτικά είναι να μετατρέπεται, από τον γραμματέα, σε θέμα για μια εφημερίδα που κινείται στο χώρο, αλλά δεν είναι της αρεσκείας του;
Στη δήλωση Σκουρλέτη παρατίθεται από τον ίδιο η απομόνωση και αυτοαπαξίωσή του. Αναφέρει ότι «η πρότασή μου έγινε αποδεκτή από το προεδρείο της Κ.Ο., ωστόσο στο τελικό κείμενο της ερώτησης δεν συμπεριελήφθη κανένα άλλο μέσο». Τον… έριξαν δηλαδή;
Προφανώς κοροϊδεύει τον εαυτό του. Πώς γίνεται και να έγινε δεκτή η πρόταση και να απορρίφθηκε ταυτόχρονα;
Πώς νοείται να προβάλλει -όταν δεν πέρασε το δικό του- ότι «ήταν και ο λόγος που τελικώς, παρόλο ότι επέμενα μέχρι τελευταία στιγμή, εγώ και άλλοι σύντροφοι δεν βάλαμε την υπογραφή μας»;
Βουλευτής και γραμματέας κόμματος να αρνείται τη συμμόρφωση με την πλειοψηφία. Ωραίο υπόδειγμα. Αυτός και άλλοι έξι είναι το κόμμα;
Η σκοταδιστική αντίληψη Σκουρλέτη για την ενημέρωση υποδηλώνεται – ίσως άθελά του- όταν μιλάει για «αξιοποίηση» ενός απλού δημοσιεύματος.
Έτσι αντιλαμβάνεται την ελεύθερη διακίνηση πληροφοριών, ειδήσεων και ιδεών; Ότι υποκινούνται για «να διχάσουν, να δηλητηριάσουν, να απαξιώσουν και τελικώς να χειραγωγήσουν τον χώρο μας»;
Εκτός αν ως «χώρο τους» εννοεί τις φράξιες της Κουμουνδούρου που είναι το φυσικό περιβάλλον του, ως «φανατικού των συλλογικών δημοκρατικών διαδικασιών» που «σιχαίνεται το παρασκήνιο».
Την πίστη του στις συλλογικές διαδικασίες την έδειξε στη συγκεκριμένη ερώτηση.
Όποιος έχει αυτές τις αρετές φροντίζει να είναι γραμματέας όλου του κόμματος. Κυρίως όμως φροντίζει να βρίσκεται σε επαφή με τη κοινωνία.
Δεν έχει υπάρξει προηγούμενο γραμματέα κόμματος και εν ενεργεία βουλευτή που αξίωσε -ή δέχθηκε, αν προτιμάει- να διοριστεί βουλευτής και να μην -ή για να μην- κριθεί από τους ψηφοφόρους.
Έγινε άκοπα βουλευτής, αλλά υπέγραψε την πολιτική ανυπαρξία του. Τα έχουμε πει αυτά, να μην επανέλθουμε. Το απολογητικό του κείμενο είναι και το «κύκνειο άσμα» του σε ένα ρόλο που δεν του βγήκε.
Ο γνωστός κ. Σκουρλέτης ενδεχομένως δυσκολεύεται να κατανοήσει πώς λειτουργούν στη κοινοβουλευτική Δημοκρατία τα κόμματα και η ενημέρωση.
Ίσως τον εμποδίζει η «εστέτ» συμπεριφορά που τον διακρίνει από τη φοιτητική εποχή της συμμετοχή του στα κοινά, όπως θυμούνται όσοι τον ήξεραν.
Ο ελιτισμός δεν υπήρξε ποτέ προτέρημα για κάποιον που δρα στην Αριστερά, ειδικά όταν συνδέεται με τον φραξιονισμό.
Ίσως γι’ αυτό εγκαταλείπει το υψηλό κομματικό αξίωμα που του ανατέθηκε με το στίγμα του αποτυχημένου. Είναι το στοιχείο για το οποίο θα μείνει «γνωστός». Και μη εξαιρετέος.
ΥΓ, σε πρώτο πρόσωπο:
Ο κ. Σκουρλέτης συνεχίζει να μου είναι άγνωστος προσωπικά. Αν δεν ήταν γραμματέας μεγάλου κόμματος, ούτε που θα μου περνούσε από το μυαλό ότι υπάρχει.
Κατά τα λοιπά είναι μάλλον διασκεδαστική η προσπάθεια -την οποία υποθέτω εγκρίνει- ορισμένων καλών συναδέλφων να με συνδέσουν με τον Κ. Βαξεβάνη και τον Αλέξη Τσίπρα, ή με τις διεργασίες στον ΣΥΡΙΖΑ.
Σ’ αυτές προσέθεσε και τη δική του συμβολή, ο πανταχού παρών φίλος μου -ανταποδίδω παλαιά δήλωσή του στον Γ. Παπαδάκη του ΑΝΤ1- Άδωνις Γεωργιάδης.
Για <χειραγώγηση του χώρους μας > μιλάει ο Σκουρλέτης. Και να μην το πιάναμε το υπονοούμενο , έσπευσε ο υπουργός Ανάπτυξης: «ο κ. Λακόπουλος θέλει να ποδηγετήσει τις εξελίξεις στον Σύριζα με προφανείς πλάτες @KostasVaxevanis »
Άπαιχτος Αδωνις. Έτσι και του δώσουν πλευρό οι Συριζαιοι- τους πάει καροτσάκι.
Σε οτι με αφορά απλώς αυτά είναι κουραστικά. Τα έχω ξεκαθαρίσει πολλές φορές αυτά και δεν θα επανέλθω. Άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κόμμα που με αποδοκίμασε ως εξυπηρετούντα «αντίπαλα πολιτικά κέντρα».
Με απόφαση ανωτέρου πολιτικού οργάνου -άρα και του Τσίπρα συμπεριλαμβανομένου. Ίσως γι’ αυτό έχασα και την παλιότερη επικοινωνία μεταξύ κοντοχωριανών μαζί του.
Μπορώ να απαντήσω στον Σκουρλέτη ότι κινούμενος στο πεδίο της ελευθερίας μου και τον πολιτικών απόψεων με τα δικά του κριτήρια αποκλειστικά έχω προσφέρει στον ΣΥΡΙΖΑ περισσότερα από ό,τι ο ίδιος.
Με τον ίδιο τρόπο μπορώ να απαντήσω και σ’ αυτούς που με εμπλέκουν σε ενδο-συριζέικα παιχνίδια : έχω κάνει την πιο αυστηρή κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ για επιλογές και για στελέχη του, του προέδρου του συμπεριλαμβανομένου.
Δεν έχω τίποτε που με δένει προσωπικά με τον Τσίπρα, όπως δεν έχω τίποτε που με χωρίζει με τον Μητσοτάκη. Πολιτικές απόψεις διατυπώνω με βάση τις πολιτικές πεποιθήσεις μου. Τόσο απλό.
Για τα υπόλοιπα κάποιοι συγκεκριμένοι συνάδελφοι που προσπαθούν να με βάλουν στη μέση διενέξεων που δεν μετέχω και δεν με αφορούν, απευθυνθούν στη συνείδησή τους. Αν τους έχει μείνει κανένα ψήγμα.
Η ανάρτηση του Κ. Βαξεβάνη στο Facebook
Αλλά επειδή είναι χρήσιμο για τα συμπεράσματα, θα επικαλεστώ και τον Λένιν ο οποίος έλεγε “πως αν σε επαινεί ο εχθρός αναρωτήσου πού έκανες το λάθος”. Λάθη, δόξα τω Θεώ ή τον Λένιν, κάνω μπόλικα, αλλά εχθρός ακόμη δεν μου άναψε κερί, ούτε έψαλε το “ωσαννά” για χάρη μου. Γιατί τα λέω αυτά; Γιατί αν δεν πεις την αλήθεια την ώρα που πρέπει, θα επικρατήσει το ψέμα που θα εμφανιστεί με την ισχύ αλήθειας.
Την προηγούμενη βδομάδα, 77 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, κατέθεσαν Ερώτηση στη Βουλή, με την οποία ζητούν από την κυβέρνηση να απαντήσει γιατί το Documento έχει αποκλειστεί από τη διαφημιστική καμπάνια για την πανδημία και γιατί συνεχίζει την προσπάθεια στραγγαλισμού της εφημερίδας.
Δηλαδή οι πλειοψηφία της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, έθεσε ένα θέμα που αφορά τη ελευθερία του Τύπου και τη Δημοκρατία. Το θέμα δεν είναι το Documento , αλλά το γεγονός πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη, εκφράζει τον αυταρχισμό της προσπαθώντας να σιωπήσει ένα ενοχλητικό γι αυτήν Μέσο Ενημέρωσης. Υπάρχει κάποιος που το αμφισβητεί αυτό ως γεγονός; Υπάρχει κάποιος που δεν το βλέπει; Υπάρχει κάποιος από το κόμμα της Αριστεράς που δεν το θεωρεί επικίνδυνο ως φαινόμενο;
Οι βουλευτές που κατέθεσαν την Ερώτηση, ούτε φίλοι μου είναι, ούτε γνωριζόμαστε με τους περισσότερους. Mε πολλούς από αυτούς μάλιστα έχουμε διαφορετικές αντιλήψεις, ενώ κάποιοι έχουν επικριθεί από το Documento. Oι 77 αυτοί βουλευτές όμως, έκαναν το Κοινοβουλευτικό τους χρέος και το χρέος απέναντι στη Δημοκρατία. Ζήτησαν εξηγήσεις για μια αντιδημοκρατική συμπεριφορά. Τους ευχαριστώ γι αυτό, όπως και οι εργαζόμενοι στην εφημερίδα και πρέπει να τους ευχαριστεί και όποιος νοιάζεται μην καταντήσει αυτή η χώρα Ουγγαρία του Νότου.
Με εξαίρεση τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ , που δεν συνηθίζεται να υπογράφει τέτοιες Ερωτήσεις, οκτώ βουλευτές δεν υπέγραψαν την Ερώτηση.
Ο αριθμός όσων υπέγραψαν (ή μάλλον όσων δεν υπέγραψαν) δεν θα είχε καμία σημασία, αν δεν υπήρχε ρεπορτάζ που εμφάνιζε όσους δεν υπέγραψαν, ως αντιπαθούντες το Documento. Φυσικά και αυτό με ενοχλεί, όχι γιατί υπάρχει πιθανότητα να μην γουστάρουν την εφημερίδα (αυτό είναι δικαίωμά τους), αλλά γιατί αν ισχύει φαίνεται πως είναι οπαδοί μιας Δημοκρατίας με προαπαιτούμενα και μιας Αριστεράς ειδικού σκοπού. Εξαρτούν δηλαδή τη στάση τους απέναντι σε μια απειλή των θεσμών, από τα γούστα και τις αντιπάθειές τους.
Το ουσιαστικό θέμα για μένα, το οποίο είναι βαθιά πολιτικό, είναι πως πρώτος ο Άδωνης Γεωργιάδης και στη συνέχεια το σύνολο των συστημικών Μέσων, θεοποίησαν όσους δεν υπέγραψαν την Ερώτηση και τους εμφάνισαν ως τους καλούς και σοβαρούς του ΣΥΡΙΖΑ. Οι οχτροί τους δηλαδή τους δίνουν εύσημα. Το σύνολο των sites που ελέγχονται από τον Μητσοτάκη, έντεχνα, αλλά όχι χωρίς βάση, εμφάνισαν την εφημερίδα, την αφεντιά μου και τον Γιώργο Λακόπουλο, ως αυτούς που προσπαθούν να “ποδηγετήσουν το ΣΥΡΙΖΑ” (όπως έγραψε ο Άδωνης) και να στρέψουν εκεί που θέλουν το κόμμα. Νοιάστηκε ο Άδωνης για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Λέω όχι χωρίς βάση, γιατί ο ίδιος ο Γραμματέας του κόμματος, λίγο μετά τον Άδωνη επανέλαβε τα περί προσπάθειας να παρέμβουν εξωγενώς στο ΣΥΡΙΖΑ. Δεύτερος μεν, συμβατός με τον Άδωνη δε. Κάθε δημοσιογράφος δηλαδή που γράφει για ένα κόμμα ή έναν πολιτικό, θέλει να ορίσει την κομματική πραγματικότητα. Όταν η “Αυγή” γράφει για τον Μητσοτάκη θέλει να ελέγξει τη ΝΔ ή κάνει αυτό που πρέπει να κάνει μια εφημερίδα;
Είναι προσβλητικό για τους 77 βουλευτές του κόμματος που υπεράσπισαν τη Δημοκρατία να εμφανίζονται ως χειραγωγημένοι , κακοί, καιροσκόποι έναντι των καλών που δεν υπέγραψαν την ερώτηση.
Αυτό που βλέπουν τα δικά μου μάτια (και έχουν δει πολλά αυτά τα 30 χρόνια δημοσιογραφίας) είναι πως το σύστημα, με σύστημα, διαμορφώνει μια επετηρίδα σοβαρών και αρεστών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ τους οποίους αντιπαραβάλει με όσους δίνουν μάχες, συγκρούονται ή επιμένουν να ελέγχουν την εξουσία. Ο Μητσοτάκης δια των sites και των εφημερίδων που ελέγχει, μοιράζει πιστοποιητικά κόσμιας Αντιπολίτευσης και πολιτικής ορθότητας σε ομάδα Αριστερών βουλευτών.
Το γιατί το κάνει ο Μητσοτάκης το καταλαβαίνει ο καθένας. Το γιατί αρέσει στους βραβευμένους δεν μπορώ να καταλάβω.
Αγαπητοί σύντροφοι, παραμένω εχθρός του συστήματος και του κάθε Μητσοτάκη που το εκπροσωπεί. Αν εσείς θέλετε να δείχνετε εμένα ως εχθρό ή τους εργαζόμενους του Documento, είναι δικαίωμά σας. Δεν θα σας υποδείξω εγώ τους εχθρούς. Απλώς έπρεπε να σας απασχολεί πως αυτοί σαν δείχνουν ως φίλους. Εμένα μου αρκεί που με έχουν εχθρό.
ΥΓ Συμφωνώ με όσους βουλευτές έθεσαν θέμα να γίνει Ερώτηση για το σύνολο των αποκλεισμένων Μέσων. Απορώ πως δεν το έχουν κάνει τόσο καιρό . Απορίας άξιο είναι και γιατί το θυμήθηκαν όταν είδαν την Ερώτηση για το Documento το οποίο είχε δημοσιοποιήσει το πρόβλημα με επανειλημμένη αρθρογραφία.