Με άρθρο – παρέμβαση, το μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της Νέας Δημοκρατίας, Φίλιππος Ταυρής, καταλογίζει πολλά λάθη ειδικά κατά την προεκλογική περίοδο.
Ο Φ.Ταυρής, στενός συνομιλητής του Αντώνη Σαμαρά, δημοσίευσε το άρθρο του στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, κάνοντας λόγο για λάθη στρατηγικής, στρεβλή επικοινωνιακή τακτική, παντελή οργανωτική ανεπάρκεια του κομματικού μηχανισμού και, φυσικά, για πλήρη αποπροσανατολισμό της πολιτικής που ασκήθηκε κατά την περίοδο της διακυβέρνησης.
Το πλήρες κείμενο:
“ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΑΛΛΑΖΕΙ όλα ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ο ίδιος
Αν σκοπός μας είναι η ΝΔ να έχει απλά και μόνο μια επόμενη εκλογική επιτυχία η συνταγή είναι γνωστή, δεν συζητάμε ανοιχτά τα αίτια της ήττας, δεν αποσαφηνίζουμε την ιδεολογική μας θέση, δεν ξεκαθαρίζουμε τις κοινωνικές μας συμμαχίες, δεν κάνουμε οργανωτικές αλλαγές, αλλάζουμε μόνο αρχηγό (κατά προτίμηση στα ηλικιακά όρια του αντιπάλου) και με την ορμή του «νέου» η ΝΔ πορεύεται, ως φτιασιδωμένη υπερήλιξ που αρκείται στην επόμενη σύντομη επιτυχία.
Αν όμως βούληση μας είναι να υπερισχύσει στην κοινωνία ως μια ιδεολογική και πολιτική πρόταση με στέρεες βάσεις, φρεσκάδα και προοπτική τότε αλλιώς πρέπει να πορευτούμε.
Να συζητήσουμε ανοιχτά και να αναζητήσουμε τις αιτίες.
Τα λάθη σε κάνουν σοφότερο όταν τα εντοπίζεις, τα αναλύεις και τα διορθώνεις.
Αν προσπαθείς να τα αποσιωπάς και να τα καλύπτεις, υποπίπτεις σε νέα λάθη που αθροίζονται στα προηγούμενα.
Η εκλογική ήττα ήρθε στις 26/1/15, όμως η πολιτική ήττα είχε επέλθει νωρίτερα και πριν από αυτήν είχε έρθει η ιδεολογική ήττα.
Προς εξευμενισμό της αριστεράς σχεδόν ένοχα σιωπήσαμε για τον χαρακτήρα των καθεστώτων είτε του υπαρκτού είτε του ιδιότυπου σοσιαλισμού που εγχώριοι θαυμαστές τους, εκθείαζαν.
Έτσι οι πολίτες χωρίς ιδεολογικές αναστολές για την επιλογή τους έγιναν εύκολα θύματα του λαϊκισμού και της μη ρεαλιστικής ελπίδας.
Ακόμη με την σφαλερή εντύπωση πως αν δεν θίξουμε τον συναισθηματισμό των πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ αυτοί θα μας προτιμήσουν, αφήσαμε ανέγγιχτες τις καταστροφικές πολιτικές που εφήρμοσε ο Ανδρέας Παπανδρέου την δεκαετία του 80 και που σήμερα άπαντες θεωρούν σαν την βασική αιτία της σημερινής κατάστασης.
Έτσι οι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ οδηγήθηκαν εύκολα και μαζικά εκεί που ακουγόταν ο ίδιος λαϊκιστικός λόγος, οι ίδιες υποσχέσεις, οι ίδιες ψευδαισθήσεις.
Μπορεί ορισμένοι να είχαμε αντιρρήσεις για την αλλαγή στάσης το «μακρινό» 2011 και διαφωνίες για πολλές από τις πολιτικές που ασκήθηκαν όμως η ΝΔ προσέφερε κατά την περίοδο διακυβέρνησης τεράστιο πολιτικό έργο το οποίο δεν μπόρεσε να εξηγήσει αλλά ούτε και να πείσει τον Ελληνικό λαό για την αναγκαιότητα του. Παρουσιαζόταν η ίδια περισσότερο ως εκτελεστής και διαχειριστής των επιταγών των πιστωτών παρά ως παραγωγός πολιτικής.
Κατά την άσκηση της διακυβέρνησης εγκαταλείψαμε βασικές εκφάνσεις των φιλελεύθερων ιδεών μας όπως για παράδειγμα η χαμηλή φορολογία ή η κοινωνική συνεννόηση μέσω των συλλογικών συμβάσεων. Δεν δηλώσαμε την πίστη μας σε αυτά, δεν εξηγήσαμε το λόγο της παρέκβασης, τον αναγκαστικός τους χαρακτήρα και κυρίως την υπόσχεση-ελπίδα επαναφοράς τους όταν αυτό καταστεί δυνατόν, γεγονός που μας αποστέωσε ιδεολογικά και μας αποξένωσε κοινωνικά.
Η «επίθεση» ξεχωριστά κατά μιας εκάστης «συντεχνίας» στο όνομα των απαιτήσεων της κοινωνίας, μας οδήγησε στο να ξεχάσουμε πως η κοινωνία είναι άθροισμα συντεχνιών με κατάληξη να χάσουμε το μεγαλύτερο μέρος της.
Εκεί όμως που πολλά λάθη συμπυκνώθηκαν σε μικρό χρονικό διάστημα ήταν στην ευτυχώς μικρή προεκλογική περίοδο.
Λάθη στρατηγικής όπου απέναντι στην ελπίδα επελέγη ο φόβος, απέναντι στις νέες (αν και όχι ρεαλιστικές) προτάσεις, η συνέχιση των ίδιων πολιτικών, απέναντι στο χαμόγελο προς κάθε κοινωνική τάξη η επίθεση στα «προνόμια»(;) κάποιων.
Στρεβλή επικοινωνιακή τακτική, όσο αφορά τον χαρακτήρα, την ποιότητα και τον τρόπο της προβολής προσώπων, έργων και προτάσεων.
Παντελής οργανωτική ανεπάρκεια του κομματικού μηχανισμού, όπου η έλλειψη συντονισμού και όχι μόνο, παρά την φιλότιμη προσπάθεια μεμονωμένα κάποιων στελεχών και των υπαλλήλων, ανέδειξαν τις τεράστιες αδυναμίες.
Αποτέλεσμα ήταν η προσπάθεια του Πρωθυπουργού και συνολικά το έργο της κυβέρνησης να πάει στράφι πριν αυτά αρχίσουν να αποδίδουν τα αναμενόμενα.
Θεραπεία όλων τούτων μπορεί να προκύψει συντεταγμένα και μέσα από έναν ανοιχτό διάλογο που θα διεξαχθεί στα θεσμικά όργανα του κόμματος, τα οποία καιρός είναι να αποκτήσουν τον ρόλο που τους επιφυλάσσει το καταστατικό.
Η θετική πρωτοβουλία του προέδρου της ΝΔ για «ανοιχτή» συζήτηση στις 19/2 στην κοινοβουλευτική ομάδα, πρέπει να ακολουθηθεί από σύγκληση της Πολιτικής Επιτροπής με τα ίδια χαρακτηριστικά και από Εθνική Συνδιάσκεψη αρχών και θέσεων που θα σημάνει και την επανεκκίνηση της παράταξης.
Παράλληλα, επειδή τα λάθη οι ελλείψεις και οι αδυναμίες που όλοι διαπιστώσαμε δεν μπορεί να είναι ορφανά, θα πρέπει ο
Πρόεδρος να αποδώσει την πατρότητα τους, εφ’ όσον μέχρι σήμερα οι υπεύθυνοι δεν έχουν διευκολύνει το κόμμα και τα μέλη του.
Το λάθος μετά από κάθε εκλογική ήττα να εντοπίζονται οι ευθύνες στο πρόσωπο του εκάστοτε Προέδρου, δεν είναι μόνο άδικο αλλά κυρίως αποπροσανατολιστικό.
Η αντικατάσταση Προέδρου καλύπτει κάθε φορά την αναζήτηση των πραγματικών αιτιών καθώς και τις όποιες σκέψεις αναγεννητικής διαδικασίας.
Γι αυτό χρέος του κάθε Προέδρου, ειδικά του σημερινού που υπήρξε και ένας καλός Πρωθυπουργός, είναι να εκφράσει τα μηνύματα των καιρών.
Στο δίλημμα: Ή ο Πρόεδρος τα αλλάζει όλα ή αλλάζει ο ίδιος.
Ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει και μπορεί να απαντήσει με τολμηρές πρωτοβουλίες.
Αυτό είναι που θα καταστήσει το δίλημμα κενό περιεχομένου”.