Όσοι κατηγόρησαν τη Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ για την ανακοίνωσή της – με την οποία εγκαλεί την κυβέρνηση για την αντίδρασή της στον Έβρο και την καλεί να ανοίξει τα σύνορα, να μπουν οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες (και οι εκατοντάδες ποινικοί από τρίτες χώρες που απελευθέρωσε ο Ερντογάν, μεταφέροντας τους με στρατιωτικά καμιόνια στα σύνορά μας) – θα πρέπει να το ξανασκεφθούν.
Κυρίες και Κύριοι, η άποψη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ (“Με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες θα ζήσουμε μαζί!”) αντανακλά μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη στους κόλπους του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που ενίοτε επιχειρεί για μικροπολιτικούς λόγους να κρύψει και άλλοτε προβάλλει περήφανα, ως στοιχείο «ανθρωπιστικής διεθνιστικής αντίληψης» και πολιτικής
Και δεν θα σας θυμίσω τα όσα γλαφυρά ισχυριζόταν η Κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου, γιατί αυτά πλέον «λιάζονται» στη σφαίρα του φαιδρού. Η πρόσφατη δήλωση του καθηγητή (παρακαλώ…) και μέλους της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αντώνη Λιάκου είναι αρκετή για να δώσει σε μας τους «απ’έξω» μια αίσθηση των πραγμάτων που οραματίζονται, συζητούν και προετοιμάζουν εκεί στο κόμμα της «Αριστεράς» και των «Προοδευτικών» συμμάχων τους.
Ο κ. Λιάκος, λοιπόν, εξέφρασε την άποψη, ως «ιστορικός», ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη από τουλάχιστον ένα εκατομμύριο πρόσφυγες. Και αυτό, προκειμένου να αντιμετωπιστεί, όπως υποστηρίζει, η πληθυσμιακή κατάρρευση της χώρας. Το μόνο που θα έπρεπε να απασχολεί τις αρχές, επιμένει ο κ. Λιάκος, είναι ο τρόπος ενσωμάτωσης και στέγασης. Τίποτα άλλο.
Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα ψέγει την κυβέρνηση (γιατί προφανώς δεν τον ακούει) ότι δεν έχει καν «δυο δράμια μυαλό». Και ότι είναι πλήρης «ιδεολογικών αγκυλώσεων», ενώ θα έπρεπε «να προετοιμάζει τον κόσμο, θα έπρεπε να παίρνει θετικά μέτρα που διδάσκουν με παράδειγμα. Κάνει ακριβώς τα αντίθετα». Και ο «καθηγητής» κ. Λιάκος βγάζει το επιστημονικό του συμπέρασμα για όσα συμβαίνουν: Απλώς «είναι μια κυβέρνηση με φάτσα Μητσοτάκη και ψυχή Σαμαρά», όπως τονίζει.
Δεν είναι βέβαιο ότι η θεωρία του κ. Λιάκου είναι «πλειοψηφούσα» ή «μειοψηφούσα» τάση στο κόμμα. Το βέβαιο είναι ότι δίνει αρκετή ιδεολογική τροφή για προσυνεδριακή «ζύμωση». Γιατί οι ακτιβιστικές ενέργειες επιφανών συντρόφων του, που αποτελούν κομμάτι της ψυχής του κόμματος, δεν είναι αρκετές για να διαμορφώσουν την πολιτική της «δεύτερης φοράς», όταν θα επανακάμψει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, όπως μας απειλεί ο κ. Τσίπρας.
Αναφέρομαι σε εκείνο το αλησμόνητο πανώ που είχαν αναρτήσει, το 2019, η πρ. Περιφερειάρχης Κυρία Ρένα Δούρου , ο πρ. υπουργός Κύριος Θεόδωρος Δρίτσας και πολλά «στελέχη» και «σύντροφοι» στο λιμάνι του Πειραιά, που έγραφε: «refugees are welcome».
Στις σημερινές συνθήκες δεν νομίζω ότι θα ήταν «πολιτικά σκόπιμο» οι «σύντροφοι» αυτοί, μαζί με τους καθηγητάδες του ΣΥΡΙΖΑ να πάνε στον Έβρο με το ίδιο πανώ. Αλλά πάλι μια τέτοια ενέργεια δεν θα ήταν συνεπής με τις αρχές τους, με τις οποίες «καθοδηγούν» και τη Νεολαία τους; Λέτε, τελικά, η ιδεολογική καθαρότητα να νικήσει τον οπορτουνισμό και να δούμε την Κυρία Δούρου αγκαλιά με τους πρόσφυγες και τους ποινικούς του Ερντογάν στα συρματοπλέγματα, απέναντι από τους στρατευμένους νέους μας;
πηγή: economico.gr