Σε εκατόν πενήντα οκτώ σελίδες, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητούν περαιτέρω διερεύνηση από την δικαιοσύνη για ύπαρξη τυχόν ποινικών ευθυνών για τον Αδωνι Γεωργιάδη, τον Ανδρέα Λοβέρδο και το Δημήτρη Αβραμόπουλου για την υπόθεση του ΚΕΕΛΠΝΟ
Τα κυριότερα σημεία του πορίσματος παρουσιάζει το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Τι αναφέρεται για τον Άδωνι Γεωργιάδη
«Με σεβασμό στο τεκμήριο της αθωότητας -όπως οι υπογράφοντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαιώνουν στο πόρισμά τους- η πλειοψηφία της επιτροπής σημειώνει ότι «το σύνολο των νομικών σκέψεων που αφορούν τόσο το κεφάλαιο της ευθύνης του Α. Γεωργιάδη» -μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία που συνέλεξε η επιτροπή- «θα αποσταλεί στην Δικαιοσύνη, προκειμένου αυτή, με τα μέσα, τα νομικά και ερευνητικά εργαλεία, τις μεθόδους και της δυνατότητες που έχει από το νόμο, διαθέτει τη γνώση και την εμπειρία να προβεί σε περαιτέρω έλεγχο για το αν όλες οι παραπάνω διαπιστώσεις μας συγκροτούν τις ‘επαρκείς (αποχρώσες) ενδείξεις’, και σε περίπτωση κατάφασής τους να ασκήσει ποινικές διώξεις, εξειδικεύοντας τα αδικήματα και εξατομικεύοντας τις ευθύνες».
Για τους διοικητικούς υπαλλήλους
Για την υπόθεση των διοικητικών υπαλλήλων του ΚΕΕΛΠΝΟ που απασχολούνταν στο γραφείο του κ. Γεωργιάδη, το πόρισμα θέτει το ερώτημα, «αφού τους είχε ανάγκη για το γραφείο του γιατί δεν τους προσλάμβανε απευθείας ο ίδιος και το υπουργείο του και να τους πληρώνει επίσης ο ίδιος, και γιατί έπρεπε να προσληφθούν και να πληρωθούν από το ΚΕΕΛΠΝΟ, ενώ χωρίς να εργαστούν ΠΟΤΕ και ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΑ του ΚΕΕΛΠΝΟ πήγαν κατ’ ευθείαν στο γραφείο του; Αυτό δεν αποκαλύπτει το φαινόμενο που η μεν Κρεμαστινού στην Επιτροπή αποκάλεσε ‘μακρύ χέρι του Υπουργού’, ο δε Παπαδημητρίου ομολόγησε ότι ακριβώς αυτή η φάμπρικα και το κόλπο να προσλαμβάνει και να πληρώνει το ΚΕΕΛΠΝΟ και οι προσληφθέντες να πηγαίνουν κατ’ ευθείαν στο Υπουργείο και στο γραφείο του Υπουργού Υγείας αποτελούσαν by pass, δηλαδή ‘παράκαμψη’ της νομιμότητας;», είναι τα ερωτήματα της πλειοψηφίας.
Ηθική αυτουργία-Παραγραφή
Στο σημείο αυτό, το πόρισμα θέτει θέμα «για την τέλεση του αδικήματος της ηθικής αυτουργίας σε όλα τα αδικήματα σε βάρος των διοικητικών υπαλλήλων». Ενώ για το μείζον ερώτημα της παραγραφής, οι βουλευτές της πλειοψηφίας καταθέτουν την πολιτική και νομική θέση ότι «για τα κοινά ποινικά αδικήματα της κακουργηματικής πλαστογραφίας και ψευδούς βεβαίωσης δεν μπορούν να θεωρηθούν ‘υπουργικά αδικήματα’ που έχουν τελεστεί ‘κατά την άσκηση των υπουργικών καθηκόντων’, αλλά ‘επ’ ευκαιρία αυτών’, και κατά συνέπεια δεν έχουν υποπέσει στην παραγραφή της παρ. 3 του άρθρου 86 του Συντάγματος. Δηλαδή για τα αδικήματα αυτά, πλην της απιστίας που είναι το κατ’ εξοχήν υπουργικό αδίκημα, δεν μπορεί να ισχύσει η σύντομη παραγραφή λόγω της παρέλευσης δύο τακτικών συνόδων της Βουλής, που πράγματι έχουν παρέλθει μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα αποκλειστικά αρμόδια για την άσκηση της ποινικής δίωξης δεν είναι αρμόδια η Βουλή, αλλά η τακτική ποινική δικαιοσύνη», ενώ «όσον αφορά τα αδικήματα που φέρονται να έχουν τελεστεί το 2015 και μετά δεν τίθεται κανένα ζήτημα».