Να πάει σε εκλογές Φεβρουάριο – Μάρτιο; Να στήσει κάλπες τον Μάιο μαζί με ευρωεκλογές και δημοτικές ή να κλείσει τετραετία ρισκάροντας τα ποσοστά που παίρνει τώρα στις δημοσκοπήσεις;
Τις τελευταίες ημέρες, έχουν φουντώσει τα σενάρια εκλογών ακόμη και μέσα στον Φεβρουάριο.
-Ένα σημάδι ότι η κυβέρνηση σκέφτεται σοβαρά να πάει σε πρόωρες εκλογές τους πρώτους μήνες του 2019, αποτελεί η ξαφνική ανακίνηση της υπόθεσης του C4Ι
Η ανάδειξη της μαρτυρίας κατάθεση του Ευ. Βασιλάκου, καταδικασμένου σε πρώτο βαθμό σε 16 χρόνια φυλακή, με κατηγορίες κατά του Γιάννου Παπαντωνίου και με υπόνοιες χωρίς στοιχεία για τον Κ. Σημίτη, μόνο ως προσπάθεια να ανακατευτούν πάλι τα βρόμικα νερά εκλαμβάνεται.
-Η συμφωνία των Πρεσπών έρχεται τον Φεβρουάριο και αποτελεί την καλύτερη αφορμή από αυτό με τον Πάνο Καμμένο να το παίζει «αντάρτης»;
Τέλος, οι παροχές που ο Τσίπρας μοιράζει μέχρι την Πρωτοχρονιά και λίγο αργότερα. αν δεν κεφαλαιοποιηθούν στην ώρα τους θα εξανεμιστούν.Θα χαθούν τα οφέλη για την κυβέρνηση αν π.χ. μοιραστούν τώρα και οι εκλογές γίνουν τον επόμενο Οκτώβριο.
Κλίμα σκανδαλολογίας
Για κάθε ενδεχόμενο, το Μαξίμου συντηρεί με τεχνητές αναπνοές το κλίμα σκανδαλολογίας, διατηρεί σε ισχύ το «δόγμα Πολάκη» για φυλακίσεις ενώ φτιάχνει το περιβάλλον της σύγκρουσης με το «παλαιό κατεστημένο» το οποίο πολεμά η «ηθική αριστερά». Και ταυτόχρονα πλαγιοκοπεί το Κίνημα Αλλαγής σε μια προσπάθεια να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο και να εμφανιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ ως η μοναδική δύναμη εκπροσώπησης της Κεντροαριστεράς.
Για το υπερ-πλεονάσμα
Την ίδια στιγμή ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας που το 2014 τα χαρακτήριζε: «πλεονάσματα, δυστυχίας, τραγωδίας ακόμη και αίματος» αλλά και «πλεονάσματα θράσους και απάτης σήμερα,αναδεικνύεται σε πρωταθλητή αυτής της «απάτης»,
Η αγανάκτηση των πολιτών από την επιδρομή στις τσέπες του, αυξάνει τους φόβους του οικονομικού επιτελείου για ανατροπή όποιου κλίματος ευφορίας
Όπως αναφέρουν έγκυροι αναλυτές, το υπερπλεόνασμα είναι αποτέλεσμα αφενός της άτυπης στάσης πληρωμών -κυρίως της υποεκτέλεσης του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων- αφετέρου της μείωσης του ποσού των επιστροφών φόρων. Μάλιστα, ενώ στα προσωρινά στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού οι επιστροφές φόρου ήταν μειωμένες κατά 770 εκατ. ευρώ, πλέον με την αναθεώρηση των στοιχείων (με βάση την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού του 2019), οι επιστροφές φόρου είναι… εντός στόχου, καθώς απλώς αυτός άλλαξε
Τέσσερις αντιαναπτυξιακοί άξονες
Να σημειωθεί ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης κινείται σε τέσσερις αντιαναπτυξιακούς άξονες:
Επίθεση στα νοικοκυριά – κυρίως στη μεσαία τάξη – και τις επιχειρήσεις, με καταιγίδα φόρων, σε βαθμό που η Ελλάδα να αναδεικνύεται, επί Τσίπρα, πρωταθλήτρια στις αυξήσεις φόρων στον ΟΟΣΑ.
Τσουνάμι κατασχέσεων. Από τα 3,9 εκατομμύρια «κόκκινους» οφειλέτες της εφορίας, οι μισοί υπέστησαν ήδη αναγκαστικά μέτρα είσπραξης.
Παρακράτηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου σε φορολογούμενους και επιχειρήσεις, παρά τις χρηματοδοτήσεις ύψους 1,5 δις ευρώ που έχει λάβει από τους Θεσμούς για το σκοπό αυτόν.
Υποεκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (μείον 1,238 δισ. ευρώ στο 9μηνο του 2018). Πρόκειται για πολιτική επιλογή της κυβέρνησης που θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην ανάπτυξη.
Το υπέρ- πλεόνασμα Τσίπρα είναι πλασματικό.. Ειδικοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό συμφωνούν ότι η δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης δεν είναι αυθεντική: «Μια απλή αριθμητική πράξη -λένε-αρκεί για να αποδείξει ότι στη πραγματικότητα το κράτος δεν έχει κανένα πλεόνασμα!»