Το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων έθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, κατά την προσφώνησή του στο επίσημο δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του Προέδρου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ, και της συζύγου του, στο Προεδρικό Μέγαρο.
Καλωσορίζοντας στην Προεδρία της Δημοκρατίας, τον κ. Σταϊνμάγερ και τη σύζυγό του Έλκε, για δεύτερη φορά μέσα σε ενάμιση χρόνο, ο κ. Παυλόπουλος έκανε λόγο για έναν πραγματικό φίλο της Ελλάδας, καθώς και μια κορυφαία προσωπικότητα η οποία, με βάση τη μακρόχρονη λαμπρή πολιτική σταδιοδρομία και το ευρωπαϊκό όραμα που την διακρίνει, έχει υπερβεί, κατά πολύ, τα όρια της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και έχει κατακτήσει την ευρωπαϊκή και την διεθνή αναγνώριση και καταξίωση.
Η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία με αφορμή την επίσκεψη του προέδρου της Γερμανίας, Φ. Σταϊνμάιερ, επιλέγει την επιστροφή στο παρελθόν με επαναφορά της υπόθεσης των γερμανικών αποζημιώσεων.
Μετά το δημοσίευμα γερμανικών ΜΜΕ, ότι η Ελλάδα θα διεκδικήσει 280 δις ευρώ από τη Γερμανία ως επανορθώσεις για τη δράση των κατοχικών δυνάμεων στη χώρα, ήρθε το Βερολίνο να κλείσει ξανά το θέμα. Την Πέμπτη ο πρωθυπουργός μίλησε εμμέσως για γερμανικές αποζημιώσεις στη συνάντησή του με τον κ. Σταϊνμάιερ λέγοντας ότι οι δύο χώρες δεν πρέπει να κρύψουν «κάτω από το χαλί» τις όποιες διαφορές έρχονται από το μακρινό παρελθόν, για τις οποίες σημείωσε ότι «πρέπει να λυθούν με βάση το Διεθνές Δίκαιο, το οποίο όλοι σεβόμαστε».
Συγγνώμη για τις φρικαλεότητες του ναζισμού στην Ελλάδα ζήτησε ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ στη διάρκεια της συνάντησης με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου. Είπε ότι δεν θέλει να ξεχάσουμε το παρελθόν, ούτε να παραβλέψει την ηθική ενοχή για αυτές τις φρικαλεότητες, και συμφώνησε με τον κ. Τσίπρα που μίλησε για μια νέα αρχή στις ελληνογερμανικές σχέσεις, λέγοντας: «Δικαίως αναφερθήκατε σε μια νέα αρχή, μπορούμε να γράψουμε ένα καινούριο κεφάλαιο των σχέσεων των δύο χωρών».
Όμως, ακόμη πιο ξεκάθαρος ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος. Κατά την προσφώνησή του το βράδυ της Πέμπτης στο δείπνο προς τιμήν του Γερμανού προέδρου ο κ. Παυλόπουλος επανέφερε ανοικτά το θέμα:
Όπως τόνισε, «μέσα σε αυτό το πλαίσιο αντίστασης, εναντίον εκείνων που, όπως κι εσείς γνωρίζετε, θέλουν να γυρνούν πίσω σ’ ένα εφιαλτικό παρελθόν, εντάσσει η Ελλάδα απαιτήσεις της που αφορούν το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις της εποχής της κατοχής τις οποίες, παγίως, θεωρούμε νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες. Τις απαιτήσεις αυτές δεν τις διεκδικούμε μονομερώς και αυθαιρέτως. Όλως αντιθέτως, τις εντάσσουμε στο πλαίσιο του κοινού μας Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Νομικού Πολιτισμού. Με βάση λοιπόν τους κανόνες αυτού του Πολιτισμού και, οπωσδήποτε, σε αρμόδιο δικαιοδοτικό forum καθένας θα υποστηρίξει τις θέσεις του».
Είναι ξεκάθαρο ότι ο κ. Παυλόπουλος υπονοεί ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να προσφύγει και στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να διεκδικήσει από το Βερολίνο αποζημιώσεις, αν και οι Γερμανοί έχουν δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι το θέμα έχει κλείσει οριστικά.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο Προεδρικό Μέγαρο, ο κ. Παυλόπουλος καλωσόρισε, όπως είπε, έναν πραγματικό φίλο ενώ αναφέρθηκε εκτενώς στην Ελλάδα μετά το Μνημόνιο.
«Οφείλω δε να καταθέσω εδώ την προσωπική μου εμπειρία, τώρα που η Ελλάδα κάνει ένα νέο ξεκίνημα μετά την λήξη της μνημονιακής περιόδου, σχετικά με την αποτελεσματική συμβολή σας σε κρίσιμες φάσεις των δύσκολων διαπραγματεύσεων της εποχής εκείνης. Συμβολή, η οποία πήγαζε αφενός από την εγνωσμένη ευαισθησία σας έναντι του Ελληνικού Λαού, που, όπως όλοι πλέον αναγνωρίζουν, κατέβαλε μεγάλο κόστος για λάθη των μνημονιακών προγραμμάτων, τα οποία δεν θα μπορούσαν, κατ’ ουδένα τρόπο, να του καταλογισθούν. Και, αφετέρου και ιδίως, από την βαθιά πίστη σας ως προς την σημασία της παρουσίας της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια και στον σκληρό πυρήνα της, την Ευρωζώνη.
Εμείς, οι Έλληνες, δεν ξεχνάμε ότι υπήρξατε υπέρμαχος της άποψης ότι όπως η Ελλάδα δεν διανοείται το μέλλον της εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος, εξίσου και η σημερινή Ευρώπη θα ήταν αδιανόητη δίχως την Ελλάδα στους κόλπους της. Και τούτο όχι μόνο λόγω της εμβληματικής της Ιστορικής και Πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά και λόγω των σύγχρονων δυνατοτήτων της να συμβάλλει ουσιωδώς, στο μέτρο που της αναλογεί, προς την κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης και Ολοκλήρωσης.
Μίλησε επίσης για τις προκλήσεις της ΕΕ τονίζοντας : «Πέραν τούτων, οφείλουμε ν’ αναλογισθούμε τις άκρως αρνητικές επιπτώσεις, σε βάρος του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου σε πολλά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από εσφαλμένες οικονομικές πολιτικές μιας ανώφελης αλλά και αδιέξοδης αυστηρής λιτότητας. Η προτεραιότητα αυτή αποκτά σήμερα τόσο μεγαλύτερη σημασία, όσο είναι γνωστό ότι οι περιπέτειες του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου και οι κίνδυνοι για την κοινωνική συνοχή αφήνουν πεδίο δράσης σε αδίστακτα μορφώματα λαϊκισμού, που υπονομεύουν απροκάλυπτα την ίδια την Δημοκρατία και τα Θεμελιώδη Δικαιώματα του Ανθρώπου, ενώ επιβουλεύονται ευθέως αυτό τούτο το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα. Πρέπει να δράσουμε αμέσως, πριν είναι αργά, άρα και πριν από τις προσεχείς Ευρωεκλογές.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αντίστασης, εναντίον εκείνων που, όπως κι εσείς γνωρίζετε, θέλουν να γυρνούν πίσω σ’ ένα εφιαλτικό παρελθόν, εντάσσει η Ελλάδα απαιτήσεις της που αφορούν το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις της εποχής της κατοχής τις οποίες, παγίως, θεωρούμε νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες. Τις απαιτήσεις αυτές δεν τις διεκδικούμε μονομερώς και αυθαιρέτως. Όλως αντιθέτως, τις εντάσσουμε στο πλαίσιο του κοινού μας Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Νομικού Πολιτισμού. Με βάση λοιπόν τους κανόνες αυτού του Πολιτισμού και, οπωσδήποτε, σε αρμόδιο δικαιοδοτικό forum καθένας θα υποστηρίξει τις θέσεις του.
Ακολουθούν τα σημεία προσφώνησης του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκοπίου Παυλοπούλου στο δείπνο προς τιμήν του Προέδρου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας κ. Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ στο Προεδρικό Μέγαρο
Κύριε Πρόεδρε,
Αγαπητέ Φίλε Frank-Walter,
Με ιδιαίτερη χαρά σας υποδέχομαι, εσάς και την σύζυγό σας την πολύ αγαπητή μας Elke, στην Αθήνα, και στην Προεδρία της Δημοκρατίας -και μάλιστα για δεύτερη φορά μέσα σε ενάμιση χρόνο- υπό την ιδιότητά σας ως Προέδρου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Σπεύδω, ευθύς εξ αρχής, να επισημάνω μ’ έμφαση ότι σας υποδέχομαι -και μαζί μου ο Ελληνικός Λαός- από την μια πλευρά ως πραγματικό φίλο της Ελλάδας και, από την άλλη, ως κορυφαία προσωπικότητα η οποία, με βάση την μακρόχρονη λαμπρή πολιτική σταδιοδρομία και το Ευρωπαϊκό Όραμα που την διακρίνει, έχει υπερβεί, κατά πολύ, τα όρια της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και έχει κατακτήσει την ευρωπαϊκή και την διεθνή αναγνώριση και καταξίωση.
Α. Την αγάπη σας για την Ελλάδα την αποδείξατε εμπράκτως, ιδίως κατά την τόσο επώδυνη για τον Ελληνικό Λαό περίοδο των μνημονιακών προγραμμάτων. Οφείλω δε να καταθέσω εδώ την προσωπική μου εμπειρία, τώρα που η Ελλάδα κάνει ένα νέο ξεκίνημα μετά την λήξη της μνημονιακής περιόδου, σχετικά με την αποτελεσματική συμβολή σας σε κρίσιμες φάσεις των δύσκολων διαπραγματεύσεων της εποχής εκείνης. Συμβολή, η οποία πήγαζε αφενός από την εγνωσμένη ευαισθησία σας έναντι του Ελληνικού Λαού, που, όπως όλοι πλέον αναγνωρίζουν, κατέβαλε μεγάλο κόστος για λάθη των μνημονιακών προγραμμάτων, τα οποία δεν θα μπορούσαν, κατ’ ουδένα τρόπο, να του καταλογισθούν. Και, αφετέρου και ιδίως, από την βαθιά πίστη σας ως προς την σημασία της παρουσίας της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια και στον σκληρό πυρήνα της, την Ευρωζώνη. Εμείς, οι Έλληνες, δεν ξεχνάμε ότι υπήρξατε υπέρμαχος της άποψης ότι όπως η Ελλάδα δεν διανοείται το μέλλον της εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος, εξίσου και η σημερινή Ευρώπη θα ήταν αδιανόητη δίχως την Ελλάδα στους κόλπους της. Και τούτο όχι μόνο λόγω της εμβληματικής της Ιστορικής και Πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά και λόγω των σύγχρονων δυνατοτήτων της να συμβάλλει ουσιωδώς, στο μέτρο που της αναλογεί, προς την κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης και Ολοκλήρωσης.
Β. Όπως όμως ήδη εξήγησα, σας υποδεχόμαστε στην Ελλάδα και στην Αθήνα και ως κορυφαία προσωπικότητα της διεθνούς σκηνής, η οποία έχει ήδη διακριθεί και πάντα διακρίνεται πρωτίστως για το Ευρωπαϊκό της Όραμα. Ένα Όραμα το οποίο, όπως καλά γνωρίζετε, συμμερίζομαι και εγώ προσωπικώς, και μάλιστα ανεπιφυλάκτως. Είναι, σε γενικές βέβαια γραμμές, το Όραμα μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία οφείλει να οδηγηθεί στην ενοποίησή της και επέκεινα, στην ολοκλήρωσή της όχι μόνο για τους Λαούς της αλλά και για όλη την Ανθρωπότητα. Δοθέντος ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως στους σημερινούς ταραγμένους καιρούς, μπορεί και έχει χρέος να διαδραματίσει τον δικό της πλανητικό ρόλο, ο οποίος συμπυκνώνεται, σύμφωνα με την Ιστορία της και τον Πολιτισμό της, κυρίως στην υπεράσπιση των αρχών και αξιών του Ανθρωπισμού, της Ειρήνης, της Δημοκρατίας, των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και της Δικαιοσύνης, κατ’ εξοχήν δε της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι εμείς, οι Έλληνες, και εγώ προσωπικώς συμμεριζόμαστε το Όραμα αυτό και είμαστε έτοιμοι αν συμβάλλουμε, όπως ήδη επισήμανα, προς την κατεύθυνση αυτή στο μέτρο που μας αναλογεί. Και είμαι βέβαιος πως και εσείς συμφωνείτε ότι πρέπει να δράσουμε γρήγορα, δοθέντος ότι η κρισιμότητα των περιστάσεων, εντός Ευρώπης αλλά και πέραν αυτής, δεν επιτρέπουν πλέον εφησυχασμούς. Το επείγον τούτο επιτείνει ο ορίζοντας των προσεχών Ευρωεκλογών οι οποίες, μέσα στην σημερινή συγκυρία, αποτελούν για κάθε πραγματικό Ευρωπαίο μια μεγάλη πρόκληση. Γι’ αυτό πρέπει αμέσως να καθορίσουμε και τις ευρωπαϊκές μας προτεραιότητες, μεταξύ των οποίων επιτρέψατέ μου ν’ αναδείξω τις εξής:
Α. Η πορεία προς την ολοκλήρωση του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος προϋποθέτει, πάντα υπό τα σημερινά δεδομένα, την ανάληψη, επειγόντως, πρωτοβουλιών ιδίως προς την κατεύθυνση της τόνωσης του πυλώνα της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και της Πολιτικής Ασφάλειας. Προς την ίδια κατεύθυνση οφείλουμε να υπενθυμίζουμε προς όλους τους Εταίρους μας ότι η αρχή της Αλληλεγγύης αποτελεί θεμελιώδη κανόνα, πάνω στη βάση του οποίου στηρίζεται όλο το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα, σύμφωνα με την Ιστορία του και τον Πολιτισμό του. Οφείλουμε λοιπόν να σεβόμαστε την αρχή αυτή σε όλες της τις εκφάνσεις, και ιδίως όσον αφορά την επίλυση του, υπαρξιακού για την Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια, Προσφυγικού και Μεταναστευτικού ζητήματος. Επέκεινα, Εταίροι οι οποίοι δεν τηρούν τις υποχρεώσεις, που απορρέουν από την αρχή αυτή, παραβιάζουν ευθέως τόσο την Ευρωπαϊκή Έννομη Τάξη όσο και τον αξιακό κώδικα του κοινού μας Πολιτισμού.
Β. Πέραν τούτων, οφείλουμε ν’ αναλογισθούμε τις άκρως αρνητικές επιπτώσεις, σε βάρος του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου σε πολλά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από εσφαλμένες οικονομικές πολιτικές μιας ανώφελης αλλά και αδιέξοδης αυστηρής λιτότητας. Η προτεραιότητα αυτή αποκτά σήμερα τόσο μεγαλύτερη σημασία, όσο είναι γνωστό ότι οι περιπέτειες του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου και οι κίνδυνοι για την κοινωνική συνοχή αφήνουν πεδίο δράσης σε αδίστακτα μορφώματα λαϊκισμού, που υπονομεύουν απροκάλυπτα την ίδια την Δημοκρατία και τα Θεμελιώδη Δικαιώματα του Ανθρώπου, ενώ επιβουλεύονται ευθέως αυτό τούτο το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα. Πρέπει να δράσουμε αμέσως, πριν είναι αργά, άρα και πριν από τις προσεχείς Ευρωεκλογές.
Γ. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αντίστασης, εναντίον εκείνων που, όπως κι εσείς γνωρίζετε, θέλουν να γυρνούν πίσω σ’ ένα εφιαλτικό παρελθόν, εντάσσει η Ελλάδα απαιτήσεις της που αφορούν το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις της εποχής της κατοχής τις οποίες, παγίως, θεωρούμε νομικώς ενεργές και δικαστικώς επιδιώξιμες. Τις απαιτήσεις αυτές δεν τις διεκδικούμε μονομερώς και αυθαιρέτως. Όλως αντιθέτως, τις εντάσσουμε στο πλαίσιο του κοινού μας Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Νομικού Πολιτισμού. Με βάση λοιπόν τους κανόνες αυτού του Πολιτισμού και, οπωσδήποτε, σε αρμόδιο δικαιοδοτικό forum καθένας θα υποστηρίξει τις θέσεις του.
Γνωρίζοντας τα αισθήματά σας για την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό, και αφού σας ευχαριστήσω, για μιαν ακόμη φορά, επιτρέψατέ μου να κλείσω με τους ακόλουθους στίχους -που νομίζω ότι εκφράζουν όλους μας σ’ αυτό το δείπνο- του Μεγάλου Γερμανού Ποιητή και Φιλέλληνα, του Γιόχαν Κρίστιαν Φρήντριχ Χαίλντερλιν, από το πασίγνωστο ποίημά του «Ελλάδα».
«Αναζητώ να πάω πέρα στην καλύτερη Χώρα,
Στον Αλκαίο και στον Ανακρέοντα,
Να κοιμηθώ καλύτερα σε σπίτι μικρό
κοντά στους ήρωες του Μαραθώνα!
Αχ! Ας είναι το τελευταίο δάκρυ μου
Αυτό που έτρεξε για την Ελλάδα την ιερή».
Με αυτές τις σκέψεις εύχομαι σ’ εσάς και την σύζυγό σας, την αγαπητή Elke, υγεία και δύναμη κατά την εκπλήρωση της υψηλής σας αποστολής. Και στον Φίλο Γερμανικό Λαό εύχομαι, εκ μέρους του Ελληνικού Λαού, ευημερία και πρόοδο σε όλους τους τομείς των δραστηριοτήτων του.
Με πληροφορίες από το in.gr