Με την ευθύτητα που τον διακρίνει, ο Νίκος Κοτζιάς μίλησε στην «Εφ.Συν.» για τη Συμφωνία των Πρεσπών, έστειλε μήνυμα στους απλούς πολίτες που διαφωνούν και άσκησε κριτική στην αντιπολίτευση, στην Αθήνα και στα Σκόπια («ασκούν κριτική μίσους», είπε χαρακτηριστικά), ενώ έκανε λόγο και για προσκυνημένους υπερπατριώτες.
Κράτησε χαμηλούς τόνους στο θέμα της Ρωσίας και διαχώρισε τον σερβικό λαό από τους εθνικιστικούς κύκλους στο Βελιγράδι. Ο υπουργός Εξωτερικών μίλησε για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τους ενεργειακούς δρόμους της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, τη νέα πρωτοβουλία του γ.γ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό, αλλά και τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στο προσφυγικό.
• Η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ δεν ευχαριστεί ιδιαίτερα ούτε τη Ρωσία. Υπήρχε ρωσική δυσαρέσκεια; Είναι αυτό η αιτία για την απέλαση των δύο Ρώσων διπλωματών;
Κριτήριο στην πολιτική μας είναι τα εθνικά μας συμφέροντα. Η Ρωσία πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να ασεβεί ως προς τα εθνικά συμφέροντα άλλου κράτους επειδή νιώθει ισχυρότερη απέναντί του. Μια τέτοια στάση δεν θα την αποδεχτούμε, και το έχουμε αποδείξει, ούτε από τη Δύση ούτε από την Ανατολή.
Από την άλλη, πρέπει να σας πω ότι περισσότερο με ενδιαφέρουν οι εσωτερικές αντιδράσεις που δεν λαμβάνουν υπόψη αυτά τα συμφέροντα. Οταν έθεσα ζήτημα απομάκρυνσης των κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο, με κατηγόρησαν και με προέτρεπαν να δείξω κατανόηση στις απαιτήσεις της Τουρκίας να διατηρήσει κατοχικά στρατεύματα στη μεγαλόνησο. Οταν θέλησα να λύσω το πρόβλημα του ονοματολογικού και κατά συνέπεια να βάλω τέρμα στις βλέψεις τρίτων στην περιοχή -και πριν από όλα στους ισλαμιστές-, με κατηγόρησαν ψευδόμενοι ότι παρέδιδα την ελληνική Μακεδονία. Τώρα, με εγκαλούν να δείξω ανεκτικότητα σε κατασκοπευτικές δράσεις τρίτων στη χώρα. Ολοι αυτοί που λένε τα πιο πάνω, παριστάνουν τους υπερπατριώτες, ενώ στην πραγματικότητα είναι προσκυνημένοι.
• Η Συμφωνία των Πρεσπών προκάλεσε πολιτικές αντιδράσεις στο εσωτερικό και των δύο χωρών και μάλιστα η αντιπολίτευση χρησιμοποίησε και στις δύο χώρες σχεδόν τα ίδια επιχειρήματα. Σας απασχολεί μήπως αυτή η πόλωση έχει ευρύτερες επιπτώσεις, τουλάχιστον στην Ελλάδα;
Η αντιπολίτευση στις δύο χώρες είναι αντιπολίτευση που χρησιμοποιεί από κοινού ρητορική μίσους. Καλλιεργούν το πολιτικό μίσος σε όλες του τις διαστάσεις: τόσο στο εσωτερικό όσο και για τις διακρατικές σχέσεις. Η Ν.Δ. απορρίπτει τη Συμφωνία με το επιχείρημα ότι τα παραδώσαμε όλα στα Σκόπια. Ο Ιβάνοφ και το κόμμα του δεν επικυρώνουν τη Συμφωνία διότι τάχα με αυτήν υποτάσσεται η χώρα του στην Ελλάδα. Αν τα συνδυάσει κανείς, μπορεί εύκολα να καταλήξει ότι πρόκειται και στις δύο χώρες για κόμματα που θρέφονται από αυτή τη ρητορική, από τη μη λύση των προβλημάτων, από την αδράνεια. Δεν έχουν καταλάβει τίποτα από την ιστορία, από τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή· ενώ δεν κατανοούν ως προς τη Συμφωνία ούτε μία παράγραφο από το διεθνές δίκαιο.